ในชีวิตผม ผมเปนคนที่ลองอยากได้อะไรมักจะ ดิ้นรนทำหรือหามาให้ได้ หากถามว่า สมหวังมั๊ย โอ๊ย ผิดหวังซะมากกว่า แต่สิ่งนึงที่ผมมักจะไม่เหมือนคนอื่นๆ คือ ผมไม่เคยเลิกความคิดความหวัง แม้ไม่มีโอกาศหรือวี่แววว่าจะสำเร็จเลยก้อตาม สำหรับผม ถึงแม้ไม่ได้ แค่สัมผัส ก้อยังดี แต่สิ่งไม่น่าเชื่อเกิดกับผมหลายต่อหลายครั้ง ทำให้ความผิดหวังของผมกลายเปนความสมหวัง บางอย่างมันเหมือนปาฏิหาริย์(พูดให้เว่อร์ไปงั้นแหละ) แต่ความจิงมันคือ ความพยายามที่ทำไปเรื่อยๆไม่ยอมเลิก

วันนี้ผมสมหวังเรื่องร้านสเต็กเล็กๆ จากปัญหาที่มากมาย คนที่มีส่วนร่วมสร้างฝัน มีทั้งเพื่อน ทั้งหัวหน้า พี่ๆต่างๆ คนรอบตัว ที่เขาเห็นในความตั้งใจ ต่างช่วยคนละนิดละหน่อย และสุดท้ายคือความกะล่อนและไม่ยอมแพ้ของผม ทำให้ผมสมหวังในชีวิตอีกเรื่อง

พรุ่งนี้วันหยุด และผมมีความสุขจัง และพร้อมเผชิญปัญหาต่อไปกับร้าน ขอให้ผมโชคดี อิ อิ