เราเป็นคนที่ค่อนข้างอินโทรเวิดเลยค่ะ เวลาคุยกับเพื่อนที่ไม่สนิทก็จะเกร็งๆไม่พูดอะไรเลย เพราะไม่รู้จะคุยเรื่องอะไรดี แล้วเขาก็ไม่ได้ถามหรือคุยกับเราด้วยค่ะกลายเป็นว่าเราก็เงียบแถบไม่ได้คุยอะไรกับเพื่อน

เรามีปัญหาคือเวลาคุยกับใครจะไม่ชอบสบตาเลยอะค่ะ เคยมีแฟน แต่แฟนบอกเราเป็นคนที่ไม่ค่อยน่าไว้ใจ เพราะเราชอบหลบตา กลัวสายตาผู้คน สรุปคบกับใครไม่เคยได้นานเลยก็เลิกแล้ว แล้วก็เป็นคนเงียบมากค่ะ ถ้าไม่มีใครช

เกริ่นก่อนว่าเราและเขามีร้านขายเสื้อผ้าอยู่ในตึกแห่งหนึ่ง ร้านเราอยู่ใกล้ๆกันอยู่ถัดกันไปสัก 5-6 ห้อง เวลาเราไปเข้าห้องน้ำจะต้องเดินผ่านร้านเขา ถ้าเขาจะออกนอกตัวอาคารก็จะเดินผ

เรื่องของเรื่องคือผมต้องทำงานกับ ผญ. มันเลยทำให้ผมอึดอัด ผมอายุ25 เวลาปกติพวก ผญ.เฉพาะรุ่นราวคราวเดียวกัน เค้าทำงานกันแล้วดูเป็นตัวของตัวเองมาก แต่พองานไหนที่ได้ทำร่วมกับผม ผญ.ที่รุ่นราวคราวเดียวกับผม

สวัสดีค่ะคือเราเปิดบริษัทเล็กๆแห่งนึง พนักงานประมาณ 10 กว่าคน ส่วนใหญ่พนักงานก็จะมีความสามารถอยู่ในระดับกลางๆตามมาตรฐาน วันนึงมีเด็กผู้ชายคนนึงมาสมัครคือโปรไฟล์ดีมาเลยจบมหาลัยท็อประดับประเทศ ยอมรับว่า

เราแอบชอบคนๆนึงมาสักพักใหญ่ๆๆละ เกือบปีนึงแล้วมั้ง เริ่มแรกเราไม่ได้สนใจเค้า เรียกได้ว่าไม่อยู่ในสายตาเราเลย ช่วงนั้นก็มัวแต่ทุกข์ใจปัญหาชีวิตอย่างอื่นอยู่ แล้วอยู่ๆช่วงนึงเราก็เริ่มสังเกตุเห็นเค้ามาก

ข้อ 1 เวลามีปัญหาหรือทะเลาะกันชอบเงียบใส่ เหตุผลคือบอกว่าไม่กล้าพูด  ข้อ 2 เวลาบ่นหรือพูดเรื่องที่เราไม่โอเค ก็เงียบ สุดท้ายเราต้องมาพูดเองคุยเอง แบบนี้เราต้องทำยังไงดีคะต้องพูดแบบไหนต้องการตัวยั

คือเรามีเพื่อนคนนึง เรากับเขาอยู่ห้องเดียวกันมาตั้งแต่อนุบาลจนตอนนี้ม.2ก็อยู่ด้วยกัน แต่ก่อนเราเป็นคนร่าเริงมาก ใช่และเขาก็ดูเหมือนชอบคนร่าเริงด้วยเราจำได้ว่าเขาเคยบอกชอบเรา เราก็พอดูออก แต่ก็เลือกที่

สวัสดีค่ะ เค้าขอนามสมมุติเพื่อนว่า เอ บี ซี และ ดี นะคะตอนมอสี่เทอมแรกๆเค้าสอบเข้าไปอยู่ห้องสายวิทคณิตซึ่งเมื่อก่อนเป็นเด็กศิลป์เค้าเข้ามาคนเดียวพยายามหาเพื่อนทักเพื่อนในลายว่าเรามีกลุ่มห้องอะไรนู้นนี

ทำยังไงดีคะคือเราอึดอัดจากการกระทำของคนที่บ้านมากๆเราพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เขาพอใจทำยังไงเขาก็ไม่พอใจทั้งตำหนิทั้งด่าทั้งบ่นเราได้แต่นั่งเงียบๆแล้วก็พยายามเมินคำพวกนั้นมีความคิดหลายครั้งที่อยากจะหนี