สวัสดีนะคะทุกคน  หลังจากแอบอ่านอยู่ในห้องนี้มานาน วันนี้ขออนุญาติตั้งกระทู้ของตัวเองดูบ้าง
เรื่องที่จะเล่าก็คงไม่คงแตกต่างจากคนอื่นๆเท่าไหร่นะคะ  
เริ่มเลยแล้วกันนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า...เราแอบชอบรุ่นพี่ที่เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง  ส่วนตัวเราเองก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน
เรารู้จักกับเค้าผ่านทาง Facebook  (ตอนนั้นเราเรียนอยู่ที่ต่างประเทศ ส่วนพี่เค้าอยู่เมืองไทย)
เราก็เริ่มคุยกันมาเรื่อยๆ โดยที่ไม่เคยเจอหน้ากัน (เห็นแต่รูปในFacebook ) ไม่เคยได้ยินเสียงกัน และไม่เคยจีบกัน
คุยกันเหมือนคนทั่วๆไป แต่คงเป็นเพราะคุยกันถูกคอ เลยทำให้คุยกันมาเรื่อยๆ
จนมาวันหนึ่ง คุณพ่อเราเสียกะทันหัน ทำให้เราต้องเดินทางกลับมาเมืองไทย
คืนเเรกที่เรามาถึง พี่เค้าก็มางานศพคุณพ่อโดยที่เราไม่ทราบว่าเค้าจะมา
และนั่นเป็นครั้งแรก ที่เราได้เจอกัน
พอเห็นเค้าครั้งแรก ความรู้สึกเหมือนเป็น รักแรกพบ พี่เค้าตัวจริงน่ารักมากๆ
ตอนนั้นรู้สึกใจเต้นแรง แล้วก็อายเค้ามากๆ ไม่กล้ามองหน้าเค้าเท่าไหร่
หลังจากงานศพคุณพ่อผ่านไป  ช่วงแรกๆก็ไม่ค่อยได้คุยกันบ่อยเหมือนเมื่อก่อน
เพราะเราต้องวุ่นวายจัดการธุระเกี่ยวกับคุณพ่อค่อนข้างเยอะ  แต่ในใจแอบคิดถึงตลอดเวลา
เวลาผ่านไปสักพัก จนวันหนึ่งได้คุยกันพี่เค้าถามว่า  ตอนนี้อยู่ไหน ทานข้าวรึยัง
เราก็ตอบไปว่าเราขับรถอยู่แถว... เค้าบอกว่าใกล้คอนโดเค้าเลย ไปทานข้าวกันไหม
เราก็เลยตอบตกลง เเล้วบอกว่าเดี๋ยวเราจะเข้าไปรับพี่เค้าเอง
การเจอกันครั้งที่สอง ก็ยังตื่นเต้นอยู่ดี ระหวางที่นั่งรอให้เค้าเดินลงมาจากคอนโด
หัวใจก็เต้นไม่เป็นจังหวะ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่จะไปไหนด้วยกัน คุยกันจริงๆสักที
พอพี่เค้าขึ้นรถมา เค้าคงรู้ว่าเราอาย เค้าเลยเป็นคนเอ็นเตอร์เทนเราตลอดทาง
ทำให้บรรยากาศเป็นกันเอง สบายๆมากขึ้น เราเองก็กล้าพูดกับเค้ามากขึ้น
วันนั้นก็ผ่านไปได้ด้วยดี เราก็ยิ่งรู้สึกดี หลังจากนั้นถ้ามีเวลาว่างตรงกันก็มักจะได้เจอกันบ่อยๆ
เพราะพี่เค้ารู้ว่าเรายังคงเศร้าเรื่องพ่ออยู่ เค้าเลยพยายามจะช่วยไปไหนด้วยตลอด เพื่อไม่ให้เราเหงา
แต่เค้าจะรู้ไหม ว่านั้นยิ่งทำให้เราชอบเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ
และแล้ววันที่ทำให้เราเศร้าใจก็มาถึง วันที่รู้ว่าเค้ามีแฟนเเล้ว
แต่แฟนเค้าอยู่ต่างประเทศ ทุกๆวันเค้าจะต้องเฟสไทม์คุยกัน
ซึ่งเวลาเห็นเค้าคุยกันมันเจ็บลึกๆยังไงไม่รู้ เฮ้อ ได้เเต่บอกตัวเองว่าให้ทำใจ เพราะมันเป็นไปไม่ได้
ยิ่งนานวันเรายิ่งสนิทกัน เรียกว่าเจอกันเกือบทุกวัน  จนมาวันนึง..
พี่เค้าต้องย้ายออกจากคอนโดที่เค้าอยู่ด้วยเหตุบางประการ (พี่เค้าอยู่คอนโดเพื่อนระหว่างที่รอให้บ้านเค้าซ่อมเสร็จ)
เราเลยบอกเค้าว่าถ้าพี่ไม่มายด์ จะมาอยู่คอนโดกับเราก็ได้ เพราะคอนโดเรามีสองห้องนอน
เค้าก็ลังเลว่าจะมาอยู่กับเราหรือจะเอายังไงดี สุดท้ายเค้าก็ต้องตกลงมาอยู่กับเรา
เราบอกเค้าว่าพี่นอนห้องใหญ่ละกัน เพราะมันมีห้องน้ำในตัว พี่จะได้สะดวกและส่วนตัว
เค้าบอกไม่ต้องอ่ะ นอนด้วยกันนี่แหละ จะได้ไม่ต้องเปลืองแอร์
ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา เราก็นอนร่วมเตียงเดียวกัน
อยู่ด้วยกันทุกวัน สนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้พูดคุยกันได้ทุกเรื่อง
แต่ก็นะ อารมณ์ผู้หญิงอยู่ด้วยกัน เวลานอนหรือเวลาอยู่บ้าน
พี่เค้าก็จะไม่ค่อยใส่ชุดชั้นใน เดินไปเดินมาอยู่อย่างนั้นทั้งวัน (ไม่สงสารเราเลย T T)
เราเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่เค้าจะรู้ไหมว่าเราแอบชอบเค้า แต่ที่แน่ๆเรารู้ว่าเค้าไม่เคยคิดอะไรเกินเลยกับเรา นอกจากน้อง
เค้าบอกว่าปกติเค้าอยู่กับคนยาก ไม่ค่อยสุงสิงกับใครมากนัก เราเป็นคนแรกที่เค้าปล่อยให้เข้ามาอยู่ใกล้เค้าขนาดนี้
เพราะอยู่กับเราแล้วเค้าสบายใจ เป็นตัวของตัวเอง ขนาดกับแฟนเค้ายังไม่เคยอยู่ด้วยได้นานขนาดนี้
เค้าบอกว่าถ้าบ้านเค้าซ่อมเสร็จให้เราไปอยู่กับเค้า LoL  (บ้านก็ดันอยู่ใกล้กันซะอีก)
เค้าจะรู้ไหมว่าการอยู่ใกล้เค้า มันทรมานมากๆที่จะต้องบังคับใจ บังคับความรู้สึกตัวเองไม่ให้คิดหรือทำอะไรที่เกินเลย
แต่การได้เห็นหน้าเค้า ได้อยู่กับเค้าทุกวันเราก็มีความสุขมากๆ
สถานการณ์ตอนนี้ลำบากใจสุดๆ รู้ตัวเลยว่ามันมากกว่าชอบเค้าแล้ว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
ได้แต่บอกตัวเองว่า แค่ได้เห็นเค้ามีความสุข เราก็มีความสุขแล้ว ไม่ได้หวังอะไรมากกว่านี้
เพราะว่า You are my happiness  จริงๆ