ความคิดด้านความปลอดภัยของเราก่อนเดินทาง
เราคิดว่าความปลอดภัยทางทรัพย์สิน และร่างกายของประเทศเราก็ต้องยอมรับว่ายังปลอดภัยไม่เท่าบางประเทศที่เขาพัฒนาแล้วทำให้เราคิดว่าจะหวังพึงกระบวนการยุติธรรม กฎหมายหรือองค์กรใดเข้ามาช่วย คงไม่ทันเวลานอกจากปรับตัวให้เข้ากับต้นทุนเดิมที่มีอยู่

ทำไมเขียนเรื่องนี้
จากกรณีน้องแก้ม ที่ถูกข่มขืนบนรถไฟแล้วโยนทิ้งทางหน้าต่างจนเสียชีวิตและที่นำความเศร้าสลดกับคนไทยทั้งประเทศ เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาแล้วก็นึกถึงการเดินทางทางรถไฟของเราตลอด ยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมาของเราตั้งแต่สมัยยังวัยรุ่น มีทั้งเคยนอนรรถนอนชั้น2ที่มี ชั้นนอน 2 ชั้น แบบน้องแก้ม และล่าสุดเมื่ออายุมากขึ้นมีเงินมากขึ้นเราก็เดินทางด้วยรถไฟแต่เป็นแบบวีไอพี ชั้นนอนชั้น 1 เหมาทั้งห้อง ซึ่งการเดินทางทั้ง 2 รูปแบบเราปลอดภัยทั้งคู่ และล่าสุดก็ประทับใจมากมายคิดว่าถ้ามีโอกาสก็จะเดินทางอีก ที่สำคัญจากข่าวและการเดินทางของเราทำให้คิดว่าน่าจะเขียนถึงข้อเท็จจริงเพื่อเป็นประโยชน์ให้กับคนที่ไม่เคยเดินทางหรือเดินทางรถไฟตลอดให้ได้อ่าน เป็นเกร็ดเล็กน้อยและมุมมองส่วนตัวนะคะ ตามมาอ่านได้เลยคะ