วันนี้ เราจะมาเล่าเรื่องตอนที่เราเคยคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งทางเฟสบุ๊ค แต่เราไม่เคยเจอตัวจริงกันเลย
เฟสเธอชื่อ Amonrat Kamla เรื่องเกิดขึ้นเมื่อตอ ป.5 ปัจจุบันเราอยู่ ม.1 ผ่านมาแล้ว 2 ปี
วันที่ 27 พฤศจิกายน 2012 เวลา 18.09 เรายังจำได้ดี เธอบอกว่าเธอชื่อมาย                                           
นี่คือบทสนทนาครั้งแรกของเรา

มาย : ทักจะ
เรา : ไครวะ
มาย : เเรง
เรา : ไม่ไช่ปืน ที่เเรงได้ 555+
มาย : 55+ตลก
เรา : ไม่ไช่ตลกคาเฟ่
มาย : ดี
เรา : แล้วตกลงเเกเป็นไครเนี่ย
มาย : คงมั่ยรุ้จักม้าง
เรา : แล้วไม่บอกชื่อจะรู้ใหมหละ
มาย : เราชื่อมาย
เรา : ปออะไร
มาย : ป.6
เรา : โรงเรียนอะไร
มาย : 同儕Counceling2。
เรา : อะไรวะ เอาดีๆ
มาย : 55+เราเป็นคนไต้หวัน ก้ออยุโรงเรียนนั้นจิงๆเราเป็นคนไต้หวัน
เรา : เเล้วพูดไทยได้ไง
มาย : ลูกครึ่ง
เรา : ตกลงชื่อมายไช่ปะ
มาย : ชื่อมายเป็นชื่อเรียกของคนไทย ท่าไต้หวันเค้าเรียกเราว่า เเซนดี้
เรา : แค่นี้นะเฟ้ย
มาย : จ้า

ตามนั้นจริงๆ พิมพ์ตามนั้นจริงๆ หลังจากวันนั้น เราก็คุยกันสนิทมาก แล้วเธอก็เงียบไป ถึงตอนนี้ก็ผ่านมา 2 ปี แล้ว ผมไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ใหน ทำอะไรอยู่  
ช่วยคอมเม้นกันหน่อยนะ ตอนนั้นผมคงกากจริง 555