ช่วงนี้กระแสเรียกร้องให้เพิ่มโทษสำหรับคดีข่มขืนเป็นประหารชีวิตแรงขึ้นอย่างต่อเนื่อง หลังจากที่เกิดเหตุการณ์น่าเศร้าสลดเกิดขึ้นบนรถไฟไทยขบวนหนึ่ง
เลยค้นหาข้อมูลเก่า ๆ ดูว่า ทำไมคนที่ได้รับโทษประหารชีวิต และถูกประหารจริง ๆ จึงมีจำนวนน้อยมาก ๆ เมื่อเทียบกับจำนวนคดีที่เกิดขึ้น แล้วอย่างนี้ถ้าเพิ่มโทษให้หนักขึ้นถึงขั้นประหารชีวิต จะทำให้คนกลัว และทำผิดน้อยลงจริง ๆ หรอ ?
จากการค้นหาข้อมูลในเว็บไซต์ต่าง ๆ พบบทความของพระไพศาล วิสาโล เรื่อง ทำไมเมืองไทยจึงควรยกเลิกโทษประหารชีวิต เขียนไว้ในจดหมายข่าวเฉพาะกิจ KEEP THE PROMISE ฉบับเดือน ตุลาคม 2554 ตอนหนึ่งที่พูดเรื่องนี้ไว้ว่า
"......ในสหรัฐอเมริกานับแต่ปี 2519 มีผู้ต้องโทษประหารชีวิตที่ได้รับการปล่อยตัวไม่น้อยกว่า 113 คน หลังจากศาลพบว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ คนเหล่านี้รอดชีวิตเพราะมีการรื้อฟื้นคดีโดยใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่ในการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ เช่น ดีเอ็นเอ ตัวเลขดังกล่าวทำให้เชื่อได้ว่าก่อนหน้านั้นมีคนบริสุทธิ์ถูกประหารชีวิตไปแล้วมิใช่น้อย
ความผิดพลาดในกระบวนการยุติธรรมนั้นเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะบุคคลากรในกระบวนการยุติธรรมนั้นล้วนเป็นมนุษย์ที่ผิดพลาดได้ เพราะนอกจากจะมีข้อจำกัดในการรับรู้แล้ว ยังตกอยู่ภายใต้อคติ อีกทั้งยังมีความโลภที่ทำให้พ่ายแพ้ต่อผลประโยชน์ที่มุ่งแทรกแซงการตัดสินคดี
อย่างไรก็ตามหากความผิดพลาดในการตัดสินนั้นมีโอกาสแก้ไขได้ ก็ยังเป็นเรื่องที่รับได้ หากเขาถูกจับกุมคุมขังก็ยังมีหวังว่าจะเป็นอิสระได้ไม่ช้าก็เร็ว แต่หากเขาถูกประหารชีวิตไปแล้ว ใครเล่าจะคืนชีวิตให้เขาได้หากมีข้อพิสูจน์ในเวลาต่อมาว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์...."
แล้วก็พูดถึงเรื่องความเหลื่อมล้ำทางสังคมกับกระบวนการยุติธรรมไทย พอดีค่อนข้างยาว เลยสรุปสั้น ๆ เอาเองว่า
"แม้ว่าจะมีโทษประหารชีวิต แต่ก็ไม่อาจเป็นหลักประกันแห่งความยุติธรรมได้อย่างแท้จริง ยิ่งกระบวนการยุติธรรมที่เต็มไปด้วยความเหลื่อมล้ำ คนยากจนถ้าไม่มีเงินก็จะหาหลักฐานที่ไหนมาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ตัวเอง อีกทั้งยังเอื้อประโยชน์ต่อคนรวยมากกว่า (ที่อาจใช้อำนาจเงินและอิทธิพลแทรกแซงกระบวนการยุติธรรม) จะแน่ใจได้อย่างไรว่าผู้ต้องโทษประหารชีวิตทั้งหลายสมควรได้รับโทษดังกล่าว"
จากนั้นก็ได้ยกตัวอย่างของคดีเชอรี่แอนมาเป็นตัวอย่างประกอบ
"คดีเชอรี่แอน เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งที่ชี้ว่ากระบวนการยุติธรรมของไทยมีข้อบกพร่อง เมื่อเป็นเช่นนี้จึงไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะนำผู้ที่ผิดตามคำตัดสินของศาลไปประหารชีวิต การลงโทษจำคุกตลอดชีวิตยังจะดีเสียกว่า เพราะหากเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ ก็ยังมีโอกาสได้รับอิสรภาพไม่วันใดก็วันหนึ่ง"
อ่านมาถึงตรงนี้ ผมเลยสรุปเอาเองว่า ต่อให้เพิ่มโทษให้หนักขึ้นอย่างไร ก็คงจะไม่ทำให้คนทำผิดกฎหมายน้อยลงหรอก หากกระบวนการที่ให้ผู้กระทำผิดถูกจับกุม (อย่างไม่ผิดตัว) และถูกตัดสินลงโทษตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ ยังไร้ประสิทธิภาพ !!!
เพิ่มโทษให้หนักขึ้น (ถึงขั้นประหารชีวิต) จะทำให้คนทำผิดกฎหมายลดลง จริงหรอ ???
เลยค้นหาข้อมูลเก่า ๆ ดูว่า ทำไมคนที่ได้รับโทษประหารชีวิต และถูกประหารจริง ๆ จึงมีจำนวนน้อยมาก ๆ เมื่อเทียบกับจำนวนคดีที่เกิดขึ้น แล้วอย่างนี้ถ้าเพิ่มโทษให้หนักขึ้นถึงขั้นประหารชีวิต จะทำให้คนกลัว และทำผิดน้อยลงจริง ๆ หรอ ?
จากการค้นหาข้อมูลในเว็บไซต์ต่าง ๆ พบบทความของพระไพศาล วิสาโล เรื่อง ทำไมเมืองไทยจึงควรยกเลิกโทษประหารชีวิต เขียนไว้ในจดหมายข่าวเฉพาะกิจ KEEP THE PROMISE ฉบับเดือน ตุลาคม 2554 ตอนหนึ่งที่พูดเรื่องนี้ไว้ว่า
"......ในสหรัฐอเมริกานับแต่ปี 2519 มีผู้ต้องโทษประหารชีวิตที่ได้รับการปล่อยตัวไม่น้อยกว่า 113 คน หลังจากศาลพบว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ คนเหล่านี้รอดชีวิตเพราะมีการรื้อฟื้นคดีโดยใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่ในการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ เช่น ดีเอ็นเอ ตัวเลขดังกล่าวทำให้เชื่อได้ว่าก่อนหน้านั้นมีคนบริสุทธิ์ถูกประหารชีวิตไปแล้วมิใช่น้อย
ความผิดพลาดในกระบวนการยุติธรรมนั้นเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะบุคคลากรในกระบวนการยุติธรรมนั้นล้วนเป็นมนุษย์ที่ผิดพลาดได้ เพราะนอกจากจะมีข้อจำกัดในการรับรู้แล้ว ยังตกอยู่ภายใต้อคติ อีกทั้งยังมีความโลภที่ทำให้พ่ายแพ้ต่อผลประโยชน์ที่มุ่งแทรกแซงการตัดสินคดี
อย่างไรก็ตามหากความผิดพลาดในการตัดสินนั้นมีโอกาสแก้ไขได้ ก็ยังเป็นเรื่องที่รับได้ หากเขาถูกจับกุมคุมขังก็ยังมีหวังว่าจะเป็นอิสระได้ไม่ช้าก็เร็ว แต่หากเขาถูกประหารชีวิตไปแล้ว ใครเล่าจะคืนชีวิตให้เขาได้หากมีข้อพิสูจน์ในเวลาต่อมาว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์...."
แล้วก็พูดถึงเรื่องความเหลื่อมล้ำทางสังคมกับกระบวนการยุติธรรมไทย พอดีค่อนข้างยาว เลยสรุปสั้น ๆ เอาเองว่า
"แม้ว่าจะมีโทษประหารชีวิต แต่ก็ไม่อาจเป็นหลักประกันแห่งความยุติธรรมได้อย่างแท้จริง ยิ่งกระบวนการยุติธรรมที่เต็มไปด้วยความเหลื่อมล้ำ คนยากจนถ้าไม่มีเงินก็จะหาหลักฐานที่ไหนมาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ตัวเอง อีกทั้งยังเอื้อประโยชน์ต่อคนรวยมากกว่า (ที่อาจใช้อำนาจเงินและอิทธิพลแทรกแซงกระบวนการยุติธรรม) จะแน่ใจได้อย่างไรว่าผู้ต้องโทษประหารชีวิตทั้งหลายสมควรได้รับโทษดังกล่าว"
จากนั้นก็ได้ยกตัวอย่างของคดีเชอรี่แอนมาเป็นตัวอย่างประกอบ
"คดีเชอรี่แอน เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งที่ชี้ว่ากระบวนการยุติธรรมของไทยมีข้อบกพร่อง เมื่อเป็นเช่นนี้จึงไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะนำผู้ที่ผิดตามคำตัดสินของศาลไปประหารชีวิต การลงโทษจำคุกตลอดชีวิตยังจะดีเสียกว่า เพราะหากเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ ก็ยังมีโอกาสได้รับอิสรภาพไม่วันใดก็วันหนึ่ง"
อ่านมาถึงตรงนี้ ผมเลยสรุปเอาเองว่า ต่อให้เพิ่มโทษให้หนักขึ้นอย่างไร ก็คงจะไม่ทำให้คนทำผิดกฎหมายน้อยลงหรอก หากกระบวนการที่ให้ผู้กระทำผิดถูกจับกุม (อย่างไม่ผิดตัว) และถูกตัดสินลงโทษตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ ยังไร้ประสิทธิภาพ !!!