วันนี้เป็นวันหยุดดี ๆอีก1 วันของอิป้า เลยได้โอกาสไปเยี่ยมพี่ๆ ที่สนามเก่าแก่แห่งหนึ่งแถวสมุทรปราการ

ได้พบเจอเพื่อนเก่ามากมาย พี่ ๆบางคนยังเดินไหว แม้วัยจะเลยเลข 5 แล้วก็ตาม

"ไงจ้ะน้องเดือนสบายดีเหรอไม่เจอตั้งนาน ตอนนี้ทำงานอยู่ที่ใหนล่ะเนี่ย" พี่ ๆที่เคยสนิทสนมกันเมื่อครั้งยังเป็นแคดดี้ด้วยกัน ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ

ทำให้อิป้าชื่นใจ นาน ๆจะได้ยินคนอื่นเรียกว่าน้อง แทนอิป้า สักครั้ง  แหม่ ต้องมาที่นี่บ่อย ๆซะแล้ว อิอิ

ถามไถ่เรื่องส่วนตัวกันพอประมาณ แล้วเลยได้โอกาสเมาท์ แรกเลยก็เรื่องการทำมาหากิน เป็นอย่างไรบ้าง ได้ออกรอบกันบ่อยใหม

รายได้ดีเหมือนแต่ก่อนหรือไม่ "โอ้ย น้องเอ๊ย รอบน่ะ 3วันออกที ขนาดวันเสาร์ อาทิตย์ นะไปกันตั้งกะตี 5 กว่าจะได้กลับบ้านปาไปเกือบทุ่ม

แถมเมื่อวานนะ ได้ทิป 100เดียวอีก จะบ้าตาย "

ฮ่วยมันคือเศร้าแท้ ฟังไปฟังมาให้นึกถึงอดีต (อีกละ อดีตแยะจริงแม่คุ๊ณ) อิป้าเลยเก็บเอามาคิดมาวิแคะ (วิเคราะห์ไม่ค่อยได้เรื่องเจ้าค่ะ แคะแทนละกันเนาะ)

จำได้ว่าเคยเขียนเรื่องทิปของสาวแคดฯอยู่บ้าง อืม ๆ งั้นขอแคะมาใก้ท่าน ๆอ่านกันอีกสักรอบนะเจ้าคะ แก้ง่วงยามดึกเจ้าค่ะ