สวัสดีคับเพื่อนๆชาวพันทิป

        วันนี้ผมมีเรื่องอึดอัดใจ อยากสอบถามเพื่อนๆว่าจะหาทางออกกันยังไงนะคับ

เรื่องของเรื่องคือ ผมกับแฟนคบกันมาได้ 7 เดือนกว่าๆละคับ แต่เรารู้จักกันมาหลายปีแล้ว ตลอดเวลาที่คบกันเธอเป็นผู้หญิงที่ดีมากเลยนะคับ เข้ากับผมได้ทุกอย่าง ไม่ง้องแง้งเป็นเด็ก (เธออายุเท่าผมคับ) คุยกันแบบเข้าใจ ไม่เคยห้ามออกไปกับเพื่อน ไม่เคยเช็คมือถือ ทั้งที่ผมก็ยินดีให้เช็คนะคับ เพราะตั้งแต่คบกับเธอคนนี้มาผมก็ไม่ได้ไปยุ่งหรือแอบคุยกะใครเลย เลิกเที่ยว เลิกนิสัยเจ้าชู้ไปเลยละคับ ไม่รู้ทำไม
    
    ผมเคยถามว่าทำไมไม่ห้ามหรือเช็คมือถือเลย เธอบอกว่าเธอยังไม่ได้รักผมเต็ม 100 คับ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด.....ผมแอบน้อยใจนิดนึง แต่ก็เข้าใจ เพราะเมื่อก่อนผมเจ้าชู้มาก และเธอก็รู้

    จนประมาณ เดือนที่ 5 ที่คบกัน เธอจริงจังกับผมมากขึ้น จากที่เคยออกไปกับเพื่อนก็ไม่ได้ไป จากที่ไปเตะบอลกับที่ทำงานก็ไม่ได้ไป จากที่ไปสังสรรค์กับเพื่อนก็ไม่ได้ไป ถ้าทุกข้อที่กล่าวมาเธอไม่ว่างหรือไม่ได้ไปด้วย ผมอด!!!!

    พอเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นมา ผมสารภาพเลยคับ ผมเบื่อ!!! ผู้ชายนะคับ ไม่ไปเตะบอล ไม่ไปเจอเพื่อน จะให้ทำอะไรคับ เธอก็ไม่ได้ว่างอยู่กับผมตลอดเวลา ผมจะเอาเวลาว่างของผมไปใช้ชีวิตของผมเองไม่ได้เลยหรอ เท่าที่คำณวนดูแล้ว ผมทำงาน 50% ให้เธอ 40% ขอแค่ 10% เธอกลับไม่ให้

    ผมไม่เคยทำให้เธอระแวงหรือไม่สบายใจเลยตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน ทำไมชีวิตส่วนตัวผมถึงหายไป ทำไมผมถึงรู้สึกรักเธอตอนที่เธอคบผมแรกๆมากกว่าตอนนี้
    ผมไม่ได้อยากเลิกกับเธอนะคับ
    เคยลองแก้ปัญหานี้ด้วยการลองเจรจากันด้วยสันติแล้ว

ผลก็อย่างที่คิดกันไว้ละคับ “ผมแพ้” เหตุผลและหลักฐานที่ผมรวบรวมมาต่อสู้คดีในชั้นศาล ไม่สามารถเอาผิดแฟนผมได้ เนื่องจากเธอได้ใช้ประโยคคลาสสิคว่า “ไม่รักเค้าแล้วหรอ?”
    ไปไม่เป็นอะคับ เครียดเลย

ยังไงขอคำแนะนำด้วยนะคับ จะเป็นพระคุณอย่างสูง