ผมกับแฟนอายุห่างกัน 3 ปีครับ แล้วเรื่องมันเริ่มต้นเพราะว่า "ผม" เองทั้งนั้น เพราะการที่ตัวผมเป็นคนขี้หึงมากเกินไปหึงผู้ชายทุกคนที่เข้ามาหาเธอมันก็อาจจะทำให้เธออึดอัดจนทนไม่ไหว ก่อนจะเล่าผมบอกก่อนเลยนะครับผมทะเลาะกับเธอเรื่องที่มีผู้ชายมาชอบเธอหลายรอบแล้วจนครั้งนี้เธออาจจะทนไม่ไหว เริ่มเล่าเลยนะครับ ผมคบกับเธอมาประมาณเกือบๆจะปีนะครับ คุยสไกป์กันทุกวันครับคุยกันตั้งแต่ตื่นยันนอนบอกรักกันทุกวัน วันหนึ่งผมรู้ว่ามีเพื่อนในห้องเธอมาแอบชอบเธอ แรกผมก็เฉยๆนะครับ ต่อจากนั้นผมก็รู้ว่าเธอกับเขา(ขอแทนคนที่แอบชอบเธอว่าเขานะครับ) คุยเล่นกันสนิทกันเล่นบีบแก้มกัน อะไรทำนองนั้น นั่นแหละครับผมวีนแตกเลยผมเลยถามเธอว่าจะเอายังไง ขอคุยกับเขาได้ไหมขอแค่คุย แค่จะทำความเข้าใจกัน เธอกับตอบผมกลับมาว่า
"คุยไปทำไม"
ผมก็ตอบกลับเธอไปว่า
"ขอแค่คุยเอง จะได้เคลียปัญหาที่เกิดขึ้น"
เธอก็ตอบกลับมาว่า
"ก็เพื่อนเค้า"
ผมสตั้นไปสักพักแล้วตอบกลับเธอไปว่า
"แล้วเราล่ะ ไม่ได้สำคัญกว่าหรอ"
แล้วเธอก็ตอบกลับมาว่า
"เลิกกันเลยไหม"
"ถ้าเลิกกันปัญหาทุกอย่างจะได้จบ"
"เค้ารักนายนะแต่แบบนี้เค้าไม่ไหว"
"นายเคยเชื่อใจเค้าบ้างไหม ? เค้าทำให้นายทุกอย่างแต่นี่อะไร นายไม่เคยเชื่อใจเราเลย"
หลังจากนั้นผมก็ขอโทษชุดใหญ่เลยครับ ร้องให้ขอโทษ แต่ผลออกมาก็คือ "เลิก" ครับ เธอบอกกับผมว่า
"เรายังกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้นะขอเวลาเค้าหน่อยนะ"
"ระหว่างนี้เรายังเป็นเพื่อนกันได้นะ"
แล้วพอถึงตอนเย็น ผมก็สไกป์ไปหาเธอพยามฟูมฟาย ร้องไห้ขอให้เธอกลับมาเป็นเหมือนเดิมเธอก็เลยบอกผมว่า
"เรายังคุยกันทำแบบเดิมได้ทุกอย่างเหมือนตอนคบกันนะ แต่ตอนนี้แค่เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว"
ผมก็ร้องไห้ชุดใหญ่ไปสักพักนึงแล้วถามเธอว่า
"นี่ขอเริ่มต้นใหม่ได้ไหม"
"อะไรที่เราเคยทำผิดพลาดมาวันนี้เรารู้แล้วว่าสิ่งที่เราต้องการคืออะไรที่ผ่านมาเราไม่ได้อยู่ในอาการที่เรียกว่ารักเธอเลย เรียกว่าหลงยังจะถูกกว่า"
เธอก็ตอบกลับผมมาว่า
"ยังไม่ใช่ตอนนี้รอไปก่อนนะ"
หลังจากนั้นเธอก็คุยกับคนที่แอบชอบเธอทุกวัน จนผมตัดสินใจถามเธออีกสักครั้ง
"เรายังไปต่อกันได้ไหม ขอเริ่มใหม่ได้ไหม"
เธอก็ตอบ
"อื้อได้ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้นะอย่างน้อยสุดก็สามเดือนนะ ตอนนี้ถ้ามีใครมาจีบเค้า เค้าจะไม่ไปคบนะ แค่คุยเฉยๆ"
ทุกวันนี้ผมก็ยังคุยกับเธออยู่ครับ คุยกันเหมือนปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมรู้ตัวเองนะครับที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ก็เพราะผม ผมที่ไม่เชื่อใจเธอ ผมที่คอยแต่ชวนทะเลาะ ผมที่หึงแทบจะเป็นบ้า ผมเป็นคนผิดครับ ที่ผมอยากจะมาปรึกษาก็คือ
1.เธอลองใจผมหรือเปล่า
2.ผมควรทำยังไงต่อไปดีกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ถ้าผมอยู่รอเธอ จะมีโอกาสกลับไปเป็นเหมือนเดิมไหมครับ
3.ผมควรจะปล่อยเธอไปเจอคนที่ดีกว่าผมดีไหม
ตอนนี้ที่ผมรู้ตัวเองคือ ผมอยากจะทำให้เธอมีความสุขอีกครั้ง อยากทำให้เธอเชื่อใจผมอีกครั้งไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตามตอนนี้ผมเชื่อใจเธอแล้ว
ขอบคุณทุกคนที่มาแสดงความคิดเห็นครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมมีอะไรผิดผลาดก็ขออภัยนะครับ
อัพเดทเพิ่มเติมนะครับ
เย็นนี้ผมได้ลองคุยกับเธออีกครั้ง ว่าที่ให้รอนี่รอเพราะอะไร เธอก็ตอบกลับมาว่า "อยากพัก"
ผมก็เลยถามต่อว่าอยากพักที่ว่านี่คืออะไรหรอ เธอก็บอกว่า "อยากรู้สกเหมือนตอนแรกที่คบกัน" แล้วเลยบอกว่าแค่นั้นขอกันก็ได้ไม่เห็นต้องเลิกกันเลย เธอก็ตอบกลับมาว่า "อยากพักของเค้าคือการเป็นโสด" ทีนี้ผมก็ถามอีกว่าแล้วเพื่อนที่มาแอบชอบอ่ะ รู้สึกยังไงกับเขาหรอ เธอตอบผมกลับมาว่า "ก็รู้สึกดีกว่าเพื่อนขึ้นมานิดนึง"
ผมเป๋เลย ในหัวเว้งว้างไปหมด ไม่รู้จะเอายังไงต่อ รอต่อไปอาจจะผิดหวัง แต่ผมว่ามันก็คุ้มค่ากับการรอนะ ดูว่าเขายังบอกว่ารักเรา เขาจะยังให้อภัยเราอีกครั้งได้ไหม
เมื่อผมอกหัก (ขอคำปรึกษาครับ)
"คุยไปทำไม"
ผมก็ตอบกลับเธอไปว่า
"ขอแค่คุยเอง จะได้เคลียปัญหาที่เกิดขึ้น"
เธอก็ตอบกลับมาว่า
"ก็เพื่อนเค้า"
ผมสตั้นไปสักพักแล้วตอบกลับเธอไปว่า
"แล้วเราล่ะ ไม่ได้สำคัญกว่าหรอ"
แล้วเธอก็ตอบกลับมาว่า
"เลิกกันเลยไหม"
"ถ้าเลิกกันปัญหาทุกอย่างจะได้จบ"
"เค้ารักนายนะแต่แบบนี้เค้าไม่ไหว"
"นายเคยเชื่อใจเค้าบ้างไหม ? เค้าทำให้นายทุกอย่างแต่นี่อะไร นายไม่เคยเชื่อใจเราเลย"
หลังจากนั้นผมก็ขอโทษชุดใหญ่เลยครับ ร้องให้ขอโทษ แต่ผลออกมาก็คือ "เลิก" ครับ เธอบอกกับผมว่า
"เรายังกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้นะขอเวลาเค้าหน่อยนะ"
"ระหว่างนี้เรายังเป็นเพื่อนกันได้นะ"
แล้วพอถึงตอนเย็น ผมก็สไกป์ไปหาเธอพยามฟูมฟาย ร้องไห้ขอให้เธอกลับมาเป็นเหมือนเดิมเธอก็เลยบอกผมว่า
"เรายังคุยกันทำแบบเดิมได้ทุกอย่างเหมือนตอนคบกันนะ แต่ตอนนี้แค่เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว"
ผมก็ร้องไห้ชุดใหญ่ไปสักพักนึงแล้วถามเธอว่า
"นี่ขอเริ่มต้นใหม่ได้ไหม"
"อะไรที่เราเคยทำผิดพลาดมาวันนี้เรารู้แล้วว่าสิ่งที่เราต้องการคืออะไรที่ผ่านมาเราไม่ได้อยู่ในอาการที่เรียกว่ารักเธอเลย เรียกว่าหลงยังจะถูกกว่า"
เธอก็ตอบกลับผมมาว่า
"ยังไม่ใช่ตอนนี้รอไปก่อนนะ"
หลังจากนั้นเธอก็คุยกับคนที่แอบชอบเธอทุกวัน จนผมตัดสินใจถามเธออีกสักครั้ง
"เรายังไปต่อกันได้ไหม ขอเริ่มใหม่ได้ไหม"
เธอก็ตอบ
"อื้อได้ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้นะอย่างน้อยสุดก็สามเดือนนะ ตอนนี้ถ้ามีใครมาจีบเค้า เค้าจะไม่ไปคบนะ แค่คุยเฉยๆ"
ทุกวันนี้ผมก็ยังคุยกับเธออยู่ครับ คุยกันเหมือนปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมรู้ตัวเองนะครับที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ก็เพราะผม ผมที่ไม่เชื่อใจเธอ ผมที่คอยแต่ชวนทะเลาะ ผมที่หึงแทบจะเป็นบ้า ผมเป็นคนผิดครับ ที่ผมอยากจะมาปรึกษาก็คือ
1.เธอลองใจผมหรือเปล่า
2.ผมควรทำยังไงต่อไปดีกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ถ้าผมอยู่รอเธอ จะมีโอกาสกลับไปเป็นเหมือนเดิมไหมครับ
3.ผมควรจะปล่อยเธอไปเจอคนที่ดีกว่าผมดีไหม
ตอนนี้ที่ผมรู้ตัวเองคือ ผมอยากจะทำให้เธอมีความสุขอีกครั้ง อยากทำให้เธอเชื่อใจผมอีกครั้งไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตามตอนนี้ผมเชื่อใจเธอแล้ว
ขอบคุณทุกคนที่มาแสดงความคิดเห็นครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมมีอะไรผิดผลาดก็ขออภัยนะครับ
อัพเดทเพิ่มเติมนะครับ
เย็นนี้ผมได้ลองคุยกับเธออีกครั้ง ว่าที่ให้รอนี่รอเพราะอะไร เธอก็ตอบกลับมาว่า "อยากพัก"
ผมก็เลยถามต่อว่าอยากพักที่ว่านี่คืออะไรหรอ เธอก็บอกว่า "อยากรู้สกเหมือนตอนแรกที่คบกัน" แล้วเลยบอกว่าแค่นั้นขอกันก็ได้ไม่เห็นต้องเลิกกันเลย เธอก็ตอบกลับมาว่า "อยากพักของเค้าคือการเป็นโสด" ทีนี้ผมก็ถามอีกว่าแล้วเพื่อนที่มาแอบชอบอ่ะ รู้สึกยังไงกับเขาหรอ เธอตอบผมกลับมาว่า "ก็รู้สึกดีกว่าเพื่อนขึ้นมานิดนึง"
ผมเป๋เลย ในหัวเว้งว้างไปหมด ไม่รู้จะเอายังไงต่อ รอต่อไปอาจจะผิดหวัง แต่ผมว่ามันก็คุ้มค่ากับการรอนะ ดูว่าเขายังบอกว่ารักเรา เขาจะยังให้อภัยเราอีกครั้งได้ไหม