จากที่ตัดสินใจลาออกจากงานแล้วคิดว่าจะมาหาขายของขายนู้นนี่นั่นที่เราคิดและทำขึ้นมาเอง ส่วนตัวทำงานพวกถีกโครเชต์ไปขายที่ถนนคนเดิน ปรากฎว่าครั้งแรกกับการขาย ขายได้แค่ชิ้นเดียว ราคา 59 บาท แล้วก็ขายงานชิ้นอื่นไม่ออกอีกเลยจนเก็บร้าน ใจสั่นสมองคิดไปต่างๆนาๆ เงินก็ต้องกินต้องใช้ทุกวันถ้าขายได้แบบนี้คงอดตายแน่ ค่าข้าวเย็นของน้องกับตัวเองยังแทบจะไม่พอ ใจก็บอกตัวเองปลอบใจตัวเองว่าวันแรกมันอาจจะยังไม่ค่อยมีคนรู้ตีจักเท่าไหร่ แต่ก็รู้ชะตากรรมนะคะว่ามันขายไม่ออก งานที่เราทำขายเป็นงานถักโครเชต์ พวงกกุญแจ ของใช้ และเครื่องประดับเล็กๆน้อยๆ มันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร ออกสีสันสดใสน่ารักด้วย อันนี้ไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะคะ คือสีสันมันก็สวยสะดุดตาดี แต่ไหงมันขายไม่ออกแบบนั้น หรือสินค้ามันไม่มีอะไรโดดเด่น ใครพอจะมีไอเดียแนะนำอะไรช่วยบอกทีได้ไหมคะว่าจะต้องทำยังไงให้ขายออกได้บ้าง ขายแบบนี้อดตายแน่ๆค่ะ ไหนจะน้องอีก ถามว่าเครียดไหมเครียดค่ะ แล้วถามว่าจะเลิกขายไหมบอกได้คำเดียวว่าไม่ค่ะ ถึงจะท้อแต่ไม่เคยถอย แค่อยากจะขอแบ่งปันไอเดีย แนวคิด หรือเทคนิคที่จะสามารถทำใฟ้เราขายของได้คล่องกว่าเดิม หรือใครพอจะมีแบบมีไอเดียไหนที่ทำออกมาแล้วดึงดูดลูกค้า ขายง่ายขายไว ก็รบกวนชีแนะ แนะนำด้วยนะคะ ตอนนี้ค้างค่าเช่าห้องเขาด้วยจ่ายช่าเดี๋ยวเค้าจะปรับแล้ว แต่หากขายของแบบนี้คงไม่มีเงินไปจ่ายเขาแน่ ยอมรับนะคะว่าอาจจะคิดผิดที่ลาออกจากงานมาทำแบบนี้ แต่ส่วนตัวคิดว่าลาออกเพื่อแลกกลับความสบายใจ แลกกับชีวิตที่อิสระไม่ต้องทนอึดอัดกับเรื่องที่เรากลัวทนทำงานให้กับสิ่งที่ไม่ได้รัก อาชีพค้าขายมันเป็นอาชีพที่ถูกปลูกฝังมาจากแม่เห็นอะไรก็อยากขายไปหมด แต่บังเอิญเรารักในงานถักด้วยเลยทำมันออกมาให้กลายเป็นความฝันของตัวเอง คิดให้กำลังใจตัวเองเสมอว่าเรามีโอกาสทำตามฝันแล้ว ในขณะที่คนอื่นยังแค่คิดอยู่เลย จึงอยากจะขอรบกวนพี่ๆ เพื่อนๆ ช่วยแนะนำไอเดียดีๆ ในการทำชิ้นงาน หรือเทคนิคในการขายให้บ้าง จะได้นำเอาไปปรับใช้ ให้มันดีกว่าเดิม บอกเลยนะคะยังไงก็ยังจะสู้กับงานนี้ไปอีกสักพัก ในเมื่อเราเลือกแล้วเราก็ขอทำมันให้ถึงที่สุด ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านด้วยนะคะ ///พี่ต่าย
ลงขายของวันแรก ใจแทบสลายขายได้ชิ้นเดียว