คือเปิดเทอมใหม่ๆได้เรียนกับอาจารย์คนนึงค่ะ เป็นตำแหน่งรอง ผอ. ในวิทลัยเลย แล้วสอนโปรแกรมที่ไม่ชอบมากๆ เพื่อนๆก็ไม่ชอบต่างๆนาๆ งานยาก โปรแกรมยาก เลยไม่ค่อยส่งงาน =.=

จนเมื่อวาน ได้มีโอกาสไปคุยกับ อ. ท่าน ทำให้เข้าใจในชีวิตมากมาย นึกย้อนไปถึงเกตุการณ์ตอน ม.ต้น เป็นครั้งแรกและครั้งเดียว ที่เราได้เป็นตัวแทน โรงเรียนไปแข่งขัน และตอนนั้นก็โดนบังคับไป ทำผลงานไม่ดี ระดับภาคก็แพ้กลับมา ผ่านมาหลายปี ทำไมพึ่งมาฉุกคิด ว่าทำไมตอนนั้นไม่ทำให้ดีกว่านี้

แล้วพึ่งว่า สำนึกได้ว่า อ. ท่านเป็น อ. ทีาแรึกษาได้ดีที่สุด แม้จะเฮียบๆค่ะ แล้วท่านบอกว่า อีก 3 เดือนจะย้ายแล้ว ( เราชาไปนาน เพราะคิดว่าจะตั้งใจเรียนของท่าน ต่อไปนี้จะรีบส่งงานให้ครบตลอดปี )

ทุกวันนี้มีหลายๆอย่างค่ะ ที่คิดได้เมื่อสาย แม้กระทั่งสายวิชาที่เรียน มองข้างหน้าไปวันๆแบบนี้ไม่ดีเลย ขอคำแนะนำชีวิตหน่อยนะคะ ......