ช่วงนี้รู้สึกเหนื่อยและรู้สึกอึดอัดสุดๆ แบบเวลาไปเรียนพิเศษภาษาแล้วจำเป็นต้องสนทนากับคนข้างๆ
หรือแบบเวลาเดินเข้าที่เรียน คนในห้องเดียวกัน ก็ชอบมาคุยด้วย แต่เราคอยหนี หรือบางทีก็ตอบแบบอึกอักๆ
ทั้งๆที่ปกติคุยกับคนแปลกหน้าคล่องปรื๋อเสมอ (มั่นใจในตัวเองมาก) เราไม่อยากรู้จักใครในห้องเลย
อยากอยู่เงียบๆคนเดียว แต่ถ้าคนที่รู้จักอยู่แล้วคุยเท่าไหนเท่ากันเลยทีเดียว คนละฟีลมากๆ
หรือแบบเจอป้าที่ไม่รู้จักตรงป้ายรถเมล์ เราก็คุยได้สบาย ไม่เหมือนกับที่รู้สึกกับคนในห้อง
เรารู้สึกว่าในห้องมันอารมณ์ มาคุอ่ะ กดดันแปลกๆ เป็นทุกๆคนเลย เจอกันข้างนอกก็ไม่อยากคุย
แบบรู้สึกอยากให้เวลาหมดไปเร็วๆหรือไม่ก็แบบอารมณ์คนนั่งอยู่บนดาดฟ้าคนเดียว ขอเวลาแบบนั้นให้ฉันที
ไม่ใช่เกิดจากการที่เราเคร่งกับบทเรียนด้วย เพราะเราจำได้ดีอยู่ ไม่มีปัญหาใดๆ
ก็ไม่รู้ว่า นี่คือไม่อยากคุย เพราะตัวบุคคลเองใช่ไหม ก็ไม่รู้เลย ความร่าเริงหายเกลี้ยงเลย
ไม่รู้จะทำยังไงดี TT เวลาเรียน2ชม.ครึ่งเหมือนไปวิ่งมาราธอนยังไงยังงั้น เหนื่อยง่ะ
เกิดรู้สึกไม่อยากรู้จักคนใหม่ๆ มันเป็นเพราะอะไร???
หรือแบบเวลาเดินเข้าที่เรียน คนในห้องเดียวกัน ก็ชอบมาคุยด้วย แต่เราคอยหนี หรือบางทีก็ตอบแบบอึกอักๆ
ทั้งๆที่ปกติคุยกับคนแปลกหน้าคล่องปรื๋อเสมอ (มั่นใจในตัวเองมาก) เราไม่อยากรู้จักใครในห้องเลย
อยากอยู่เงียบๆคนเดียว แต่ถ้าคนที่รู้จักอยู่แล้วคุยเท่าไหนเท่ากันเลยทีเดียว คนละฟีลมากๆ
หรือแบบเจอป้าที่ไม่รู้จักตรงป้ายรถเมล์ เราก็คุยได้สบาย ไม่เหมือนกับที่รู้สึกกับคนในห้อง
เรารู้สึกว่าในห้องมันอารมณ์ มาคุอ่ะ กดดันแปลกๆ เป็นทุกๆคนเลย เจอกันข้างนอกก็ไม่อยากคุย
แบบรู้สึกอยากให้เวลาหมดไปเร็วๆหรือไม่ก็แบบอารมณ์คนนั่งอยู่บนดาดฟ้าคนเดียว ขอเวลาแบบนั้นให้ฉันที
ไม่ใช่เกิดจากการที่เราเคร่งกับบทเรียนด้วย เพราะเราจำได้ดีอยู่ ไม่มีปัญหาใดๆ
ก็ไม่รู้ว่า นี่คือไม่อยากคุย เพราะตัวบุคคลเองใช่ไหม ก็ไม่รู้เลย ความร่าเริงหายเกลี้ยงเลย
ไม่รู้จะทำยังไงดี TT เวลาเรียน2ชม.ครึ่งเหมือนไปวิ่งมาราธอนยังไงยังงั้น เหนื่อยง่ะ