คือเรื่องมันมีอยู่ว่า หนูอายุ 21 ปีเเล้ว ส่วนแฟนก็อายุ 25 ปีทำงานร้านอาหาร รายได้ไม่เยอะมาก เเต่เเฟนเก่งเรื่องอทหารมาก  หนูเป็นอิสลาม ส่วนผช.เป็นคริส จริงๆเเล้วหนูยังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเเต่พึ่งโดนรีไทล์ พวกเรากำลังจะเริ่มทำธุรกิจเกี่ยวกับอาหาร เพราะเเฟนถนัดด้านนี้ พวกเรากำลังจะเปิดธุรกิจที่บ้านเช่าซึ่งเรื่องบ้านเช่ากับของทั้งหมดหนูเป็นคนจัดการ คือตอนเเรกขอพ่อเเม่มาเปิดธุรกิจ เขาก็อนุญาต เเต่ตอนนั้นเขาไม่รู้ว่าเราทำกับเเฟน เเล้วบ้านเช่ากับของที่เตรียมสำหรับเริ่มธุรกิจก็เข้าที่เข้าทางเเล้ว พร้อมเปิดในอีกไม่กี่วัน ตอนนี้อยู่ช่วงพัฒนาสูตร เเล้วพ่อก็จับได้ว่าเราอยู่ด้วยกัน เเล้วพ่อบอกให้เลิกกับคนนี้ ส่วนเรื่องธุรกิจที่จะทำก็ยกเลิกมันให้หมด ไม่ต้องทำ เก็บของทั้งหมดเเล้วไปอยู่บ้าน หาที่เรียนต่อ เเต่ประเด็นคือ
1.หนูไม่อยากเรียนต่อเเล้ว อยากเริ่มทำธุรกิจ ซึ่งทำเลที่จะเปิดธุรกิจมันดีมาก เเล้วหนูก้คิดว่าเปอร์เซ็นต์ที่จะรุ่งคือ 85% เลย 
2.ส่วนตัวหนูนับถือศาสนาอิสลามก็จริง เเต่มันก้เเค่ในบัตรประชาชน  ถ้าคิดจริงๆก็คือหนูเป็นพวกไม่มีศาสนาเเล้ว เรื่องนี้หนูก็พึ่งบอกพ่อ ตอนเขาจับได้ว่าอยู่กับเเฟน
3.หนูไม่อยากกลับไปอยู่บ้าน ต่อให้พ่อบอกว่ากลับไปตั้งหลักที่บ้านก่อน 1 ปี หนูรู้สึกเสียดาย เพราะธุรกิจหนูควรจะเริ่มในอีกไม่กี่วันนี้เเล้ว อารมณ์ที่เกิดขึ้นมันคิดเเต่สิ่งชั่วร้าย กลัวว่า 1 ปีที่พ่อให้อยู่เฉยๆมันจะเสียเวลาปล่าว 
4.ในเรื่องของการเรียน หนูทำให้พ่อผิดหวังหลายครั้งมาก ตอนนี้หนูไม่อาจทนที่จะใช้เงินพ่อได้อีกเเล้ว ถึงเเม้เปิดร้านตอนนี้ก้ถือเป้นเงินครอบครัวอยู่ เเต่อยากที่จะเป็นก้อนสุดท้ายที่ได้จากพวกเขา จากนั้นจะค่อยๆทยอยคืนเงินที่ยืมมา
5.ที่บ้านเคร่งเรื่องศาสนามากๆๆๆๆๆ 
.
.
.
คำถามคือ หนูเอายังไงกับชีวิตดี