ตั้งแต่ผมและเธอตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน  มีเรื่องราวต่างๆเข้ามาในชีวิตของเราทั้งสองคนมากมาย  


หลายเรื่องที่ทำให้เราทั้งสองมีความสุขร่วมกัน  ยิ้มและหัวเราะพร้อมๆกัน และก็หลายเรื่องที่เกือบทำให้เราต้องใช้เวลาในการตัดสินใจต้องจากกันก็หลายครั้ง  


แต่สุดท้ายด้วยความเชื่อของเราทั้งสองว่าเรายังรักกันอยู่ ทำให้เราผ่านจุดนั้นไปได้


จนถึงวันนี้  ก็ใกล้ครบรอบสิบสองปี  ของวันที่ผมพบเธอครั้งแรก  ผมยังจำเรื่องราวในวันนั้นได้เป็นอย่างดี และจะเป็นหนึ่งในเรื่องราวของชีวิต ที่ผมจะจดจำไปตลอดชีวิต


ก่อนหน้านี้ ผมเคยเลียบๆเคียงๆเปรยถามเธออยู่หลายครั้ง  ว่าอยากได้อะไรบ้างมั้ย  แต่ก็มักได้คำตอบว่า  ไม่ได้ต้องการอะไรเป็นพิเศษเลยสักครั้ง


แต่ยังไง  ผมก็ยังอยากที่จะให้สิ่งของบางอย่างกับเธอ  ผู้เป็นอันที่รัก  ที่เปรียบเสมือน เป็นคู่ทุกข์คู่ยากของผมตลอดสิบสองปีที่ผ่านมา


ผมไม่ได้ต้องการให้สิ่งของเพื่อเป็นการตอบแทนเธอ  เพียงแต่ผมต้องการให้เธอได้รับรู้ถึงความรู้สึกของชายคนนี้ ที่ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยหวาน  ไม่เคยให้ดอกไม้ ไม่ค่อยแสดงความห่วงใยต่อหน้า  แต่ลึกๆในใจนั้น  รักเธอคนเดียวสุดหัวใจและจะรักตลอดไป