นี้เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกใน
พันทิปปปปป
อาจจะยาวหน่อยนะ แต่อยากให้ทุกคนลองมาแชร์ ความรู้สึก ของรักแรก !!!
ตื่นเต้นอะะะ >,,,< คืออยากจะพูดถึงรักครั้งแรกที่ทุกคนนนคงจะต้องมี ต้องพบ ต้องเจอแน่นอน
สำหรับตอนนั้น คำว่า มโน คือ ชนะ มีอยู่จริง 5555
พูดถึงรักครั้งแรกของเราก่อนนะ คือ มันเกิดขึ้นตอน ป.4 อะ จำได้ เราอยู่ ป.4/4 ส่วนเค้าอยู่ ป.4/2 (รู้สึกแก่แดดจังงงง 555)
มันเป็นป๊อปปี้เลิฟ อะ คือ แอบชอบเพื่อนคนนี้ ให้เพื่อนที่เรารู้จักไปถามชื่อ
แล้วเราก็รู้ชื่อมา ก็ชอบไปเรื่อยๆ เห็นว่าน่ารักดี ตี๋ ๆ ขาวๆ จ่ำหม่ำๆ เราเลยเรียกเขาว่า แป๊ะยิ้ม
จนถึง ป.6 ความลับเริ่มเก็บไม่มิด เพราะเพื่อนๆทั้งหลายยยย รวมใจกันแซว แรกก็อายๆ หลังๆชิน
ตากนั้นไอ้เราก็ประมาณว่า (ตอนนั้นตอนป.6ยังจำได้ดี) พวกเธอนิรู้แล้วใช่ไหม งั้นไปถาม วันเกิดมันมาให้หน่อย (ตอนเด็กๆใช้เธอ ฉัน เรา อยู่เลย ใสๆ)
บางทีก็แอบเข้าไปในห้องเรียน (เรียนคนละห้อง) ไปดูสมุดพก รึอะไรสักอย่างนี้ละ ที่มันมีประวัติชื่อ บ้านเลขที่ เบอร์โทรศัทพ์
คือตอนนั้นเด็กไง ก็คงใส่เบอร์โทรพ่อแม่ไว้ ไอ้เราก็ไปขโมยมาไงงงงงงจากในนี้แหละ
ตกเย็นโทรไปเลยค้าาาา อารมณ์ประมาณ เขิน
งี้
"ฮัลโหล" เสียงผู้หญิงรับ คาดว่าคงเป็นแม่แน่ๆ
"....อยู่ไหมครับ" ทำเสียงผู้ชาย มดนว่าเป็นเพื่อนชายฮีโทรมา
"อ้อๆ อยู่ ๆ เพื่อน...นี เดี๋ยวเรียก .... มาให้" ไอ้เราก็ถือสายรออออ จนวินาทีที่ได้ยินเสียง
"ฮัลโหลใครนิ" ตื่นเต้นจนพูดอะไรไม่ออก จนต้องวางสายไป !!! (ตอนนั้นจำได้ ตื่นเต้นจริงๆ ปกติไม่เคยคุยกันเลย)
แต่เรื่องมันน่าเศร้าต่อจากนี้แหละ ทำให้รักครั้งแรกของเรา ไม่มีวันลืมได้ !!!
::::::::::: เราจะเรียนรักแรกของเราว่ายิ้ม ส่วนเรียกผู้หญิงที่เป็นเพื่นร่วมห้องเราว่า ชีนะคะ เพื่อนกันความสับสน
เรามีเพื่อนร่วมห้องอยู่ ชี เป็นผู้หญิงขาวๆ ตัวสูงๆ เป็นเพื่อนในห้องที่ไม่สนิทกัน (ตอนนี้ก็ยังอยู่ป.6อยู่)
รักแรกของเราคนเนี่ยะ ดันมาชอบเพื่อนร่วมห้องของเรา แต่เขาก็รู้นะว่าเราชอบเขาอยู่
เหมือนกับฟ้ากลั่นแกล้ง ไม่ทำให้รักของเราสมหวัง
มีครั้งหนึ่งนั่งเล่นอยู่ที่หน้าโรงเรียนกับชี มีเพื่อนผู้ชายของยิ้ม เดินมาหา ชี แล้วถามชีว่า อยากได้ของขวัญอะไรไหม
ตอนนั้นรู้สึกว่า จบสิ้นแล้ว รักครั้งนี้ของงฉัน
ชีบอกว่า ไม่อยากได้ แต่ตอนนี้ ชอบ มัลฟอยมากๆ (ตอนนั้นแฮรี่ พอตเตอร์กำลังดังมากกกๆ)
คิดในใจ นี้ชีไม่อยากได้ใช่ไหม ?
แล้วชีบอกกับเพื่อนยิ้ม ประมาณว่า เนี่ยะ เพื่อนคนนี้ ชอบยิ้มอยู่ไม่ใช่หรอ
เพื่อนยิ้มบอกว่า "มันไม่ได้ชอบ มันชอบชี"
มรึ---------'เอ้ยยยยย คำนี้แหละ ทำให้ฉันวิ่ง แล้วก้ร้องไห้ (นี้อินสุดๆเลยใช่ไหมเนี่ยะ)
หลังจากนั้น เราไม่มองหน้า ชี กะ ยิ้มอีกเลย
ยังๆๆ มันยังไม่จบแค่นี้ เหมือนฟ้ายิ่งกลั่นแกล้ง พระเจ้าสมน้ำหน้า
พอขึ้นม.1 ได้อยู่ห้องเดียวกัน ทั้งเรา ชี แล้วก็ยิ้มคร้าาาาา แล้วโรงเรียนเรา ต้องอยู่ด้วยกันจนจบม.3 ซึ่งตอนนั้น เราก็ยังชอบยิ้มอยู่
สุดท้าย พอม.2 ชีกับยิ้มก็ไปเป็นแฟนกัน เสียใจอยู่หลายวันเหมือนกันนะตอนนั้น
นี้มันรักแรกของฉันนนนนนะ (ซึ่งตอนมอต้น เรากับชีก็มาเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน)
ประมาณเกือบสองปี ตอนอยู่มอต้นที่ เรากับ ยิ้มได้คุยกัน (แบบเพื่อน) เริ่มยิ้ม ทักทาย
พอจบมอสาม เอาวะ ขอถ่ายรูปคู่หน่อยเถอะ !!!
(ซึ่งตอนนั้นยิ้มกับชีก็ได้เลยกันไปแล้ว ยิ้มไปเป็นแฟนกับเพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งที่ชื่อเดียวกับชี!!)
พอจบมอสาม เราก็ย้ายไปเรียนที่อื่น แต่เพื่อนๆส่วนมาก ยังต่อมอปลายที่เดิม
แต่เราก้ไม่เคยลืมนะ เพราะ
มันเป็นรักครั้งแรกของเรา ซึ่งทุกวันนี้ก็ยังคุยกันบ้างในเฟสบุ๊ค ทักทายตามประสาเพื่อน
ที่เรามาตั้งกระทู้ไม่ใช่อะไรนะ สาเหตุมาจาก คือล่าสุด คือจบมอสามมาได้ 5 ปีแล้ว
เห็นยิ้มโพสว่า เหงาแบบนี้อีกนานไหม เราก็ไปแซว ๆ
แล้วก็ทักแชทไปทักทายตามปกติ ก็เลยถามไปประมาณ ทำไมไม่เห้นมีแฟนสักที
ยิ้มก็ตอบประมาณว่า เค้าไม่สนใจเรา จะให้ทำไงได้
เราก็ว่า ประมาณ "สเป็กสูงละม้างเลยไม่มีสักที"
ยิ้มก็บอกว่า "ไม่นะ ก็คนเดิมๆ"
เริ่มคิดในใจ คนเดิมๆไหนฟะ กูจะรู้ไหม
"คนเดิมๆไหนนะ ที่เค้ารู้มีอยู่สองคนเอง"
"คงไม่คิดว่า ชี2ใช่ไหม" ชี2คือ แฟนคนที่สองของยิ้มตอนเรียนมอต้น
"ป่าวว ชี1" แล้วชี ก็เปลี่ยนเรื่องเลยคะ
"อ้าว บอลมันเตะ ตีสามแหนะ นึกว่า ตีสอง โธ่เอ้ยยย"
เราก็บอกไปว่า "จะไม่ถามนะว่าทำไม" แล้วก็คุยกันไปเรื่องอื่นต่อ
คือ ตอนนั้นเรารู้สึก สับสน ระหว่าง อิจฉา กับ ดีใจแทนชีอะ ที่ยิ้มยังรักและรอชีอยู่
แต่ทำไม ร้องไห้ละ ไม่เข้าใจ ?
คือมันบ้าเนาะ เราเคยคิดนะว่า ถ้าเลิกกับแฟน เราจะลองไปคุยกับยิ้ม แต่ก็ทำไมไม่ได้
อยากจะรักษา คำว่า เพื่อนนี้ ไว้ให้ดีๆ และ นานๆ
แล้วอีกอย่าง มันคงเป็นไปไม่ได้ .....
.
.
.
.
.
เนี่ยะแหละ รักครั้งแรกของเรา
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ เราก็ยังเก็บมันไว้ ให้คอยฝันถึง
เมื่อรักครั้งแรกของเรา กลายมาเป็นเรื่องเล่าในกระทู้แรก
อาจจะยาวหน่อยนะ แต่อยากให้ทุกคนลองมาแชร์ ความรู้สึก ของรักแรก !!!
ตื่นเต้นอะะะ >,,,< คืออยากจะพูดถึงรักครั้งแรกที่ทุกคนนนคงจะต้องมี ต้องพบ ต้องเจอแน่นอน
สำหรับตอนนั้น คำว่า มโน คือ ชนะ มีอยู่จริง 5555
พูดถึงรักครั้งแรกของเราก่อนนะ คือ มันเกิดขึ้นตอน ป.4 อะ จำได้ เราอยู่ ป.4/4 ส่วนเค้าอยู่ ป.4/2 (รู้สึกแก่แดดจังงงง 555)
มันเป็นป๊อปปี้เลิฟ อะ คือ แอบชอบเพื่อนคนนี้ ให้เพื่อนที่เรารู้จักไปถามชื่อ
แล้วเราก็รู้ชื่อมา ก็ชอบไปเรื่อยๆ เห็นว่าน่ารักดี ตี๋ ๆ ขาวๆ จ่ำหม่ำๆ เราเลยเรียกเขาว่า แป๊ะยิ้ม
จนถึง ป.6 ความลับเริ่มเก็บไม่มิด เพราะเพื่อนๆทั้งหลายยยย รวมใจกันแซว แรกก็อายๆ หลังๆชิน
ตากนั้นไอ้เราก็ประมาณว่า (ตอนนั้นตอนป.6ยังจำได้ดี) พวกเธอนิรู้แล้วใช่ไหม งั้นไปถาม วันเกิดมันมาให้หน่อย (ตอนเด็กๆใช้เธอ ฉัน เรา อยู่เลย ใสๆ)
บางทีก็แอบเข้าไปในห้องเรียน (เรียนคนละห้อง) ไปดูสมุดพก รึอะไรสักอย่างนี้ละ ที่มันมีประวัติชื่อ บ้านเลขที่ เบอร์โทรศัทพ์
คือตอนนั้นเด็กไง ก็คงใส่เบอร์โทรพ่อแม่ไว้ ไอ้เราก็ไปขโมยมาไงงงงงงจากในนี้แหละ
ตกเย็นโทรไปเลยค้าาาา อารมณ์ประมาณ เขินงี้
"ฮัลโหล" เสียงผู้หญิงรับ คาดว่าคงเป็นแม่แน่ๆ
"....อยู่ไหมครับ" ทำเสียงผู้ชาย มดนว่าเป็นเพื่อนชายฮีโทรมา
"อ้อๆ อยู่ ๆ เพื่อน...นี เดี๋ยวเรียก .... มาให้" ไอ้เราก็ถือสายรออออ จนวินาทีที่ได้ยินเสียง
"ฮัลโหลใครนิ" ตื่นเต้นจนพูดอะไรไม่ออก จนต้องวางสายไป !!! (ตอนนั้นจำได้ ตื่นเต้นจริงๆ ปกติไม่เคยคุยกันเลย)
แต่เรื่องมันน่าเศร้าต่อจากนี้แหละ ทำให้รักครั้งแรกของเรา ไม่มีวันลืมได้ !!!
::::::::::: เราจะเรียนรักแรกของเราว่ายิ้ม ส่วนเรียกผู้หญิงที่เป็นเพื่นร่วมห้องเราว่า ชีนะคะ เพื่อนกันความสับสน
เรามีเพื่อนร่วมห้องอยู่ ชี เป็นผู้หญิงขาวๆ ตัวสูงๆ เป็นเพื่อนในห้องที่ไม่สนิทกัน (ตอนนี้ก็ยังอยู่ป.6อยู่)
รักแรกของเราคนเนี่ยะ ดันมาชอบเพื่อนร่วมห้องของเรา แต่เขาก็รู้นะว่าเราชอบเขาอยู่
เหมือนกับฟ้ากลั่นแกล้ง ไม่ทำให้รักของเราสมหวัง
มีครั้งหนึ่งนั่งเล่นอยู่ที่หน้าโรงเรียนกับชี มีเพื่อนผู้ชายของยิ้ม เดินมาหา ชี แล้วถามชีว่า อยากได้ของขวัญอะไรไหม
ตอนนั้นรู้สึกว่า จบสิ้นแล้ว รักครั้งนี้ของงฉัน
ชีบอกว่า ไม่อยากได้ แต่ตอนนี้ ชอบ มัลฟอยมากๆ (ตอนนั้นแฮรี่ พอตเตอร์กำลังดังมากกกๆ)
คิดในใจ นี้ชีไม่อยากได้ใช่ไหม ?
แล้วชีบอกกับเพื่อนยิ้ม ประมาณว่า เนี่ยะ เพื่อนคนนี้ ชอบยิ้มอยู่ไม่ใช่หรอ
เพื่อนยิ้มบอกว่า "มันไม่ได้ชอบ มันชอบชี"
มรึ---------'เอ้ยยยยย คำนี้แหละ ทำให้ฉันวิ่ง แล้วก้ร้องไห้ (นี้อินสุดๆเลยใช่ไหมเนี่ยะ)
หลังจากนั้น เราไม่มองหน้า ชี กะ ยิ้มอีกเลย
ยังๆๆ มันยังไม่จบแค่นี้ เหมือนฟ้ายิ่งกลั่นแกล้ง พระเจ้าสมน้ำหน้า
พอขึ้นม.1 ได้อยู่ห้องเดียวกัน ทั้งเรา ชี แล้วก็ยิ้มคร้าาาาา แล้วโรงเรียนเรา ต้องอยู่ด้วยกันจนจบม.3 ซึ่งตอนนั้น เราก็ยังชอบยิ้มอยู่
สุดท้าย พอม.2 ชีกับยิ้มก็ไปเป็นแฟนกัน เสียใจอยู่หลายวันเหมือนกันนะตอนนั้น
นี้มันรักแรกของฉันนนนนนะ (ซึ่งตอนมอต้น เรากับชีก็มาเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน)
ประมาณเกือบสองปี ตอนอยู่มอต้นที่ เรากับ ยิ้มได้คุยกัน (แบบเพื่อน) เริ่มยิ้ม ทักทาย
พอจบมอสาม เอาวะ ขอถ่ายรูปคู่หน่อยเถอะ !!!
(ซึ่งตอนนั้นยิ้มกับชีก็ได้เลยกันไปแล้ว ยิ้มไปเป็นแฟนกับเพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งที่ชื่อเดียวกับชี!!)
พอจบมอสาม เราก็ย้ายไปเรียนที่อื่น แต่เพื่อนๆส่วนมาก ยังต่อมอปลายที่เดิม
แต่เราก้ไม่เคยลืมนะ เพราะ
มันเป็นรักครั้งแรกของเรา ซึ่งทุกวันนี้ก็ยังคุยกันบ้างในเฟสบุ๊ค ทักทายตามประสาเพื่อน
ที่เรามาตั้งกระทู้ไม่ใช่อะไรนะ สาเหตุมาจาก คือล่าสุด คือจบมอสามมาได้ 5 ปีแล้ว
เห็นยิ้มโพสว่า เหงาแบบนี้อีกนานไหม เราก็ไปแซว ๆ
แล้วก็ทักแชทไปทักทายตามปกติ ก็เลยถามไปประมาณ ทำไมไม่เห้นมีแฟนสักที
ยิ้มก็ตอบประมาณว่า เค้าไม่สนใจเรา จะให้ทำไงได้
เราก็ว่า ประมาณ "สเป็กสูงละม้างเลยไม่มีสักที"
ยิ้มก็บอกว่า "ไม่นะ ก็คนเดิมๆ"
เริ่มคิดในใจ คนเดิมๆไหนฟะ กูจะรู้ไหม
"คนเดิมๆไหนนะ ที่เค้ารู้มีอยู่สองคนเอง"
"คงไม่คิดว่า ชี2ใช่ไหม" ชี2คือ แฟนคนที่สองของยิ้มตอนเรียนมอต้น
"ป่าวว ชี1" แล้วชี ก็เปลี่ยนเรื่องเลยคะ
"อ้าว บอลมันเตะ ตีสามแหนะ นึกว่า ตีสอง โธ่เอ้ยยย"
เราก็บอกไปว่า "จะไม่ถามนะว่าทำไม" แล้วก็คุยกันไปเรื่องอื่นต่อ
คือ ตอนนั้นเรารู้สึก สับสน ระหว่าง อิจฉา กับ ดีใจแทนชีอะ ที่ยิ้มยังรักและรอชีอยู่
แต่ทำไม ร้องไห้ละ ไม่เข้าใจ ?
คือมันบ้าเนาะ เราเคยคิดนะว่า ถ้าเลิกกับแฟน เราจะลองไปคุยกับยิ้ม แต่ก็ทำไมไม่ได้
อยากจะรักษา คำว่า เพื่อนนี้ ไว้ให้ดีๆ และ นานๆ
แล้วอีกอย่าง มันคงเป็นไปไม่ได้ .....
.
.
.
.
.
เนี่ยะแหละ รักครั้งแรกของเรา
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ เราก็ยังเก็บมันไว้ ให้คอยฝันถึง