สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
เจอเขาตั้งแต่เรียนประถมปลาย แต่อยู่คนละโรงเรียน แอบปลื้มเขาฝ่ายเดียวค่ะ พอขึ้น ม.1 ได้อยู่ห้องเดียวกัน ตลอดเวลาแอบปลื้มเขามาตลอด แอบทำการ์ด ของขวัญ ให้เขา (แอบเอาไปวางใต้โต๊ะ) คิดว่าเขารู้นะ เรียนห้องเดียวกันแต่ไม่เคยพูดกันเลย เราแอบมองเขาตลอด ปิดเทอมเขียนจดหมายหากัน (ได้คุยกันผ่านจดหมาย) เราจะสนิทกับเพื่อนกลุ่มเขาอยู่คนหนึ่ง เป็นเพื่อนสนิทที่นั่งด้วยกัน เราจะถามและหาข้อมูลผ่านคนนี้เสมอ แต่เหตุการณ์ทำให้คนที่เราแอบชอบมีแฟน เราเลยอกหัก
อีกทั้งเราสนิทกับเพื่อนเขามากกว่า มีกิจกรรมทำร่วมกันมากกว่าเรากับเพื่อนเขาจึงตกลงเป็นแฟนกัน
เวลาผ่านไปพอขึ้น ม.ปลาย ต่างคนแยกย้ายกันไปเรียนที่ต่างๆเราก็ไม่ได้ติดตามข่าวของเขาอีกเลย จนเราเลิกกันกับแฟน แล้วไปเจอเขาโดยบังเอิญ ต่างคนก็ถามไถ่กัน ถึงรู้ว่าต่างคนต่างโดนแฟนทิ้ง เลยขอเบอร์กัน......มันเลยป็นจุดเริ่มต้นอีกครั้งให้เราได้คุยกันและพัฒนาความสัมพันธ์สร้างครอบครัวมีลูกๆที่น่ารักตั้ง 3 คน จบข่าว.....
อีกทั้งเราสนิทกับเพื่อนเขามากกว่า มีกิจกรรมทำร่วมกันมากกว่าเรากับเพื่อนเขาจึงตกลงเป็นแฟนกัน
เวลาผ่านไปพอขึ้น ม.ปลาย ต่างคนแยกย้ายกันไปเรียนที่ต่างๆเราก็ไม่ได้ติดตามข่าวของเขาอีกเลย จนเราเลิกกันกับแฟน แล้วไปเจอเขาโดยบังเอิญ ต่างคนก็ถามไถ่กัน ถึงรู้ว่าต่างคนต่างโดนแฟนทิ้ง เลยขอเบอร์กัน......มันเลยป็นจุดเริ่มต้นอีกครั้งให้เราได้คุยกันและพัฒนาความสัมพันธ์สร้างครอบครัวมีลูกๆที่น่ารักตั้ง 3 คน จบข่าว.....
ความคิดเห็นที่ 2
*~♥ คู่ของเราพบรักกันในห้องสยาม ณ พันทิปนี่แหล่ะค่ะ..
หลังจากที่ได้เรียนรู้ซึ่งกันและกันผ่านทางหลังไมค์และทางโทรศัพท์ได้สักพัก..
เราสองคนก็ได้ตัดสินใจที่จะออกมาเจอกันในโลกแห่งความจริงค่ะ..
คุณแฟนของเรา.. เค้าอาสาที่จะเป็นคนมาหาเราที่บ้านเราเองค่ะ..
คุณแฟนอยู่กรุงเทพฯ.. ส่วนเราอยู่ที่จังหวัดชัยภูมิค่ะ..
โมเม้นท์แรกที่เราสองคนได้พบกันครั้งแรก..
เราทั้งสองคนต่างก็ตื่นเต้น..และก็ดีใจมากๆเลยค่ะ..
คุณแฟนของเราเขิลหน้าแดง.. และก็ยิ้มจนแก้มแทบปริ.. อายม้วนไปเลย..
ส่วนเราเองก็เป็นเหมือนๆกันเลยนั่นแหล่ะค่ะ..
และสิ่งที่คุณแฟนทำให้เราประทับใจในตัวเค้าก็คือ..
ความจริงใจ.. ความเอาใจใส่.. ความเป็นห่วงเป็นใย.. และก็ความเป็นสุภาพบุรุษของเค้าค่ะ..
คือว่าเค้าดูแลเราอย่างดี.. อย่างที่ไม่เคยมีใครเคยดีเท่าเค้ามาก่อนเลยค่ะ..
นั่นแหล่ะค่ะ.. ที่ทำให้เรารักเค้ามากน่ะค่ะ..
ปล. แฟนเราเด็กกว่าเรา 10 ปีด้วยค่ะ.. ภูมิใจมากกกกกก.. บอกเลยค่ะ.. อิอิ ♥~*
หลังจากที่ได้เรียนรู้ซึ่งกันและกันผ่านทางหลังไมค์และทางโทรศัพท์ได้สักพัก..
เราสองคนก็ได้ตัดสินใจที่จะออกมาเจอกันในโลกแห่งความจริงค่ะ..
คุณแฟนของเรา.. เค้าอาสาที่จะเป็นคนมาหาเราที่บ้านเราเองค่ะ..
คุณแฟนอยู่กรุงเทพฯ.. ส่วนเราอยู่ที่จังหวัดชัยภูมิค่ะ..
โมเม้นท์แรกที่เราสองคนได้พบกันครั้งแรก..
เราทั้งสองคนต่างก็ตื่นเต้น..และก็ดีใจมากๆเลยค่ะ..
คุณแฟนของเราเขิลหน้าแดง.. และก็ยิ้มจนแก้มแทบปริ.. อายม้วนไปเลย..
ส่วนเราเองก็เป็นเหมือนๆกันเลยนั่นแหล่ะค่ะ..
และสิ่งที่คุณแฟนทำให้เราประทับใจในตัวเค้าก็คือ..
ความจริงใจ.. ความเอาใจใส่.. ความเป็นห่วงเป็นใย.. และก็ความเป็นสุภาพบุรุษของเค้าค่ะ..
คือว่าเค้าดูแลเราอย่างดี.. อย่างที่ไม่เคยมีใครเคยดีเท่าเค้ามาก่อนเลยค่ะ..
นั่นแหล่ะค่ะ.. ที่ทำให้เรารักเค้ามากน่ะค่ะ..
ปล. แฟนเราเด็กกว่าเรา 10 ปีด้วยค่ะ.. ภูมิใจมากกกกกก.. บอกเลยค่ะ.. อิอิ ♥~*
ความคิดเห็นที่ 8
ไม่ได้ไปเรียน อาจารย์สั่งงาน เลยต้องไปเอาที่หอเพื่อน ตอนนั้นประมาณ 3 โมง
ห้องผู้ชายอยู่ติดบันได เพื่อนเราอยู่ติดห้องผู้ชาย เราเดินขึ้นบันไดไปก็ผ่านหน้าห้องเขา แล้วก็เดินเข้าห้องเพื่อน
เราก็เม้าส์กับเพื่อนเฮฮาปาจิงโกะ รูมเมทเพื่อนก็หันมาบอกว่า
แกร ผู้ชายห้องข้างๆขอ msn แกรอ่ะ ให้ได้ไหม
นี่แหละจุดเริ่มต้น ตอนนี้ผ่านไป7 ปีได้แล้ว แต่งงานกันแล้ว ^_^
ห้องผู้ชายอยู่ติดบันได เพื่อนเราอยู่ติดห้องผู้ชาย เราเดินขึ้นบันไดไปก็ผ่านหน้าห้องเขา แล้วก็เดินเข้าห้องเพื่อน
เราก็เม้าส์กับเพื่อนเฮฮาปาจิงโกะ รูมเมทเพื่อนก็หันมาบอกว่า
แกร ผู้ชายห้องข้างๆขอ msn แกรอ่ะ ให้ได้ไหม
นี่แหละจุดเริ่มต้น ตอนนี้ผ่านไป7 ปีได้แล้ว แต่งงานกันแล้ว ^_^
แสดงความคิดเห็น
จำครั้งแรกที่คุณและแฟนพบกันได้ไหม?