เรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับ......
ตอนนี้ผมอยู่ในหอพักนอกมหาวิทยาลัยครับ แล้วคืนนั้นผมก็กำลังอ่านหนังสืออยู่ แล้วจู่ๆก็มีคนแชทมาหาครับ เป็นผู้หญิงที่รู้จักกันมาก่อน เธอก็อาศัยอยู่ในหอนี้ด้วยกันครับ เวลาออกจากหอไปซื้อข้าว ไปซื้อของที่มินิมาร์ท ก็จะเจอกันบ่อยครับ เจอทุกครั้งก็ทักทุกครั้ง แล้วยังแชทกันบ้างแต่ไม่บ่อยครับ
เธอแชทมาผมว่า คืนนี้เธอขอค้างคืนที่ห้องผมได้ไหม
ผมเห็นละผมก็ตกใจครับ ว่าจู่ๆก็ขอกันอย่างนี้เลยหรอ พอผมถามถึงเหตุผม เธอก็บอกว่า วันนี้เธอทะเลาะกับรูมเมท ที่รูมเมทของเธอเอาแฟนมาที่ห้อง แล้วแฟนของรูมเมทคนนั้นก็คิดจะค้างคืนอีก ผมก็บอกว่า ทำไมไม่แจ้งเจ้าหน้าที่คุมหออะไรอย่างนี้ ครับ เรื่องแบบนี้น่าจะอยู่ในกฏระเบียบของหอพักนะ เธอก็บอกผมว่า เธอไม่อยากเสียเพื่อนไป เพราะเป็นเพื่อนสนิทกัน คงจะต้องเคลียร์กับเพื่อนหลังจากที่แฟนคนนั้นออกไปด้วยตัวเธอเอง
ถึงผมฟังเหตุผลที่เธอพูดมา ผมก็ไม่ค่อยอยากให้อยู่ด้วยอยู่ดีครับ เพราะห้องผมรกครับ ขี้เกียจจัดต้อนรับ ผมก็บอกเหตุผมไปตรงๆ เธอก็บอกว่าไม่เป็นไรเธออยู่ได้ ผมก็บอกอีกว่า คืนนี้ผมจะดูบอล แล้วก็ดูหนังต่ออีกเรื่องนึง นอนดึกนะ เธอก็บอกว่าไม่เป็นไรอีกเช่นกัน ผมก็ใช้วิธีเมินเฉย ไปอีกสักพัก เธอก็คะยั้นคะยออีก จนในที่สุดผมก็ยอมครับ
ผมเปิดประตูให้เธอเข้ามา เธอก็เอาพวกกระเป๋าเสื้อผ้า พร้อมกับโน๊ตบุค เข้ามาครับ แต่ผมก็ย้ำว่าแค่คืนนี้คืนเดียวนะ เธอก็พยักหน้าตกลงครับ พอเข้ามาจัดแจงเสร็จผมก็ถามเธอว่า ผมจะลงไปกินข้าวข้างล่างละ จะให้ผมฝากซื้ออะไรมั๊ย เธอก็บอกว่าเธอจะลงไปกินข้าวด้วยครับ จากนั้นก็ลงไปกินข้าวด้วยกัน และไปเซเว่น ซื้อพวกเบียร์ ขนม เก็บไว้กินตอนดูบอลครับ ซึ่งทั้งหมดนี้เธอผมเลี้ยงผมหมดเลย แม้ว่าผมจะคัดค้านแค่ไหน เธอรีบควักเงินมาจ่ายอย่างรวดเร็ว ตอนเถึยงกันเรื่องจ่ายเงินพนักงานก็ทำหน้างงเล็กน้อยครับ
เสร็จเรียบร้อยผมก็ขึ้นห้องพร้อมกับเธอมาอ่านหนังสือต่อ เธอก็เอาโน๊ตบุคออกมาเล่นเน็ต ทำงาน ใส่หูฟังเพลง อะไรของเธอ เงียบๆไปครับ พอถึงเวลาดูบอลก็เปิดทีวีก็นั่งบนเตียงละก็ดูไปครับ เธอก็นั่งเล่นเน็ตต่อไปสักพักเธอก็ง่วงครับก็เลยนอนบนเตียง ผมก็ปิดไฟให้ หรี่เสียงลง แล้วก็เอาหมอนข้างมาคั่นตรงกลางเตียงกั้นระหว่างผมกับเธอไปครับ
พอดูบอลจบผมก็เริ่มง่วงไม่อยากดูหนังต่อละ ผมก็กะจะนอนเลย ว่าแต่ผมจะนอนข้างล่างให้เธอนอนเตียงไป แต่ปัญหามันอยู่ที่ของที่กองอยู่ที่พื้นครับ มีเยอะมาก ขี้เกียจขนมากครับ ไม่รู้จะขนไปวางตรงไหนอีกต่างหาก ผมเลยนอนบนเตียงเดียวกับเธอเลย โดยยังมีหมอนข้างกั้นอยู่
จากนั้นก็นอนยาวไปครับ........
พอเช้าก็ตื่นแบบสะลึมสะลือ รู้สึกว่าตัวฝั่งด้านขวามันจะอุ่นๆ พอผมหันไปก็เห็นเธอ มากอดแล้วเอาหัวมาซบที่ผมละครับ
ตอนนั้นผมตกใจ แต่ก็ตื่นเต้นไปพร้อมๆกัน หูผมเริ่มแดง หน้าผมเริ่มร้อน
ผมรู้สึกว่ามันไม่ควรเป็นแบบนี้นะ แต่แขนขวาที่เธอนอนทับอยู่มันก็ไปแล้วครับ
ผมเอาแขนขวาเข้าไปโอบเธอ พร้อมกับลูบไปมา ยิ่งลูบยิ่งตื่นเต้นครับ ผมลูบช้าๆ ตัวเธอช่างอุ่นและนุ่มนิ่มดีเหลือเกิน ผมพยายามยืดมือไปเพื่อที่จะสัมผัสหน้าอกของเธอครับ จากนั้นมือผมก็เคลื่อนจากหลังเธอค่อยๆลงไปข้างล่างจนถึงก้น ลูบคลำไปเบาๆ ตอนนั้นอารมณ์ผมแบบไม่ไหวแล้ว
แต่ตอนนั้นสติก็กลับมาอีกครั้งครับ ผมบอกว่าถ้าทำเกินเลยไปกว่านี้ อาจจะต้องเสียใจภายหลังได้นะ!!! ผมบอกกับตัวเอง เพราะว่าผมยังมีปัญหาด้านการเรียนอยู่ ผมเรียนตกไปสองวิชา รอเรียนกับรุ่นน้อง ก็เลยนั่งอ่านหนังสือที่หอรอ ถ้าหากทำไปมากกว่านี้อาจจะมีปัญหาติดพันก็ได้นะ
แต่จิตใจอีกด้านนนึงก็ยังอยาก ยังต้องการครับ
ในเมื่อความคิดทั้งสองอย่างมันไม่ลงรอยกัน ก็เลยพยายามหาวิธีต่อรองครับ
ผมก็เลยตัดสินใจว่า ผมก็นอนกอดเธอไปอย่างนี้แหละ โอเคสุดละ สุดท้ายผมก็ปล่อยให้เธอกอดผม ผมก็โอบเธอ ตอนนั้นผมรู้สึกดีมากครับ
พอตื่นมาอีกทีสายๆ เธอก็ลุกขึ้นตื่นไปก่อนแล้วครับ เธอก็ทำโกโก้ครั้นใส่นมมาให้ผมกินครับ (เธอรู้ว่าผมชอบกินโกโก้ครั้น เพราะว่าเคยบอกเธอไปตอนแชทกัน)
ระหว่างที่กิน บรระยากาศก็ค่อนข้างเงียบ ต่างฝ่ายต่างก็เขินอาย ผ่านไปได้สักพักผมก็บอกกับเธอไปว่า
"ผมขอโทษนะที่ผมกอดคุณ" เธอก็ตอบว่า "คะ...ค่ะ!! ไม่เป็นไรค่ะ!" ดูออกเลยว่าเธออาย
"ผมขอโทษนะ ที่คิดจะล่วงเกินคุณ....แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำนะครับนอกจาก......จับก้น......และก็หน้าอกเล็กน้อย.......ผมขอโทษ....." เธอเงียบ ไม่ตอบอะไร
แล้วเธอก็บอกว่าเธอจะโทรศัพท์ไปคุยกับรูมเมทเพื่อที่จะกลับห้องไปครับ แล้วเธอก็ขนของกลับห้องไป
จากนั้นผมก็ไม่ได้ทำอะไรต่อ ก็หยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน พออ่านไปได้สักพัก จิตใจก็ดันคิดไปถึงเรื่องนั้นครับ แล้วผมก็รู้สึกเปรียบเทียบกับปัจจุบัน ผมรู้สึกเหงาและว้าเหว่มาก ผมรู้สึกว่าชีวิตผมยุ่งเหยิงไปกว่าเดิม ผมรู้สึกโหยหาให้คนมาอยู่เคียงข้างครับ จากที่ผมต้องการที่จะแก้ไขปัญหาเรื่องการเรียนของผม ผมจะต้องมารู้สึกเหงาอะไรแบบนี้อีก จากนั้นผมก็ไม่เป็นอันอ่านหนังสือครับ อ่านไม่รู้เรื่องเลย รู้สึกไม่มีสมาธิอย่างมากครับ
ผมเครียดมาก แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากเปิดเพลงฟังไปเรื่อยๆ แต่มันก็ยังไม่หยุดคิดครับ..... ไม่รู้ทำยังไง ทั้งเครียดทั้งเหงา และความเหงาก็ทำให้ยิ่งเครียดครับ มันทำให้คุณค่าในชีวิตผมดูแย่ลงไปอีก
สุดท้ายผมก็ไม่รู้จะไปคุยกับผู้หญิงคนนั้นอีกยังไง ผมว่าคงจะมองหน้ากันไม่ติดแล้ว.......
เมื่อมีผู้หญิงมาขอค้างคืนที่ห้องของผม....
ตอนนี้ผมอยู่ในหอพักนอกมหาวิทยาลัยครับ แล้วคืนนั้นผมก็กำลังอ่านหนังสืออยู่ แล้วจู่ๆก็มีคนแชทมาหาครับ เป็นผู้หญิงที่รู้จักกันมาก่อน เธอก็อาศัยอยู่ในหอนี้ด้วยกันครับ เวลาออกจากหอไปซื้อข้าว ไปซื้อของที่มินิมาร์ท ก็จะเจอกันบ่อยครับ เจอทุกครั้งก็ทักทุกครั้ง แล้วยังแชทกันบ้างแต่ไม่บ่อยครับ
เธอแชทมาผมว่า คืนนี้เธอขอค้างคืนที่ห้องผมได้ไหม
ผมเห็นละผมก็ตกใจครับ ว่าจู่ๆก็ขอกันอย่างนี้เลยหรอ พอผมถามถึงเหตุผม เธอก็บอกว่า วันนี้เธอทะเลาะกับรูมเมท ที่รูมเมทของเธอเอาแฟนมาที่ห้อง แล้วแฟนของรูมเมทคนนั้นก็คิดจะค้างคืนอีก ผมก็บอกว่า ทำไมไม่แจ้งเจ้าหน้าที่คุมหออะไรอย่างนี้ ครับ เรื่องแบบนี้น่าจะอยู่ในกฏระเบียบของหอพักนะ เธอก็บอกผมว่า เธอไม่อยากเสียเพื่อนไป เพราะเป็นเพื่อนสนิทกัน คงจะต้องเคลียร์กับเพื่อนหลังจากที่แฟนคนนั้นออกไปด้วยตัวเธอเอง
ถึงผมฟังเหตุผลที่เธอพูดมา ผมก็ไม่ค่อยอยากให้อยู่ด้วยอยู่ดีครับ เพราะห้องผมรกครับ ขี้เกียจจัดต้อนรับ ผมก็บอกเหตุผมไปตรงๆ เธอก็บอกว่าไม่เป็นไรเธออยู่ได้ ผมก็บอกอีกว่า คืนนี้ผมจะดูบอล แล้วก็ดูหนังต่ออีกเรื่องนึง นอนดึกนะ เธอก็บอกว่าไม่เป็นไรอีกเช่นกัน ผมก็ใช้วิธีเมินเฉย ไปอีกสักพัก เธอก็คะยั้นคะยออีก จนในที่สุดผมก็ยอมครับ
ผมเปิดประตูให้เธอเข้ามา เธอก็เอาพวกกระเป๋าเสื้อผ้า พร้อมกับโน๊ตบุค เข้ามาครับ แต่ผมก็ย้ำว่าแค่คืนนี้คืนเดียวนะ เธอก็พยักหน้าตกลงครับ พอเข้ามาจัดแจงเสร็จผมก็ถามเธอว่า ผมจะลงไปกินข้าวข้างล่างละ จะให้ผมฝากซื้ออะไรมั๊ย เธอก็บอกว่าเธอจะลงไปกินข้าวด้วยครับ จากนั้นก็ลงไปกินข้าวด้วยกัน และไปเซเว่น ซื้อพวกเบียร์ ขนม เก็บไว้กินตอนดูบอลครับ ซึ่งทั้งหมดนี้เธอผมเลี้ยงผมหมดเลย แม้ว่าผมจะคัดค้านแค่ไหน เธอรีบควักเงินมาจ่ายอย่างรวดเร็ว ตอนเถึยงกันเรื่องจ่ายเงินพนักงานก็ทำหน้างงเล็กน้อยครับ
เสร็จเรียบร้อยผมก็ขึ้นห้องพร้อมกับเธอมาอ่านหนังสือต่อ เธอก็เอาโน๊ตบุคออกมาเล่นเน็ต ทำงาน ใส่หูฟังเพลง อะไรของเธอ เงียบๆไปครับ พอถึงเวลาดูบอลก็เปิดทีวีก็นั่งบนเตียงละก็ดูไปครับ เธอก็นั่งเล่นเน็ตต่อไปสักพักเธอก็ง่วงครับก็เลยนอนบนเตียง ผมก็ปิดไฟให้ หรี่เสียงลง แล้วก็เอาหมอนข้างมาคั่นตรงกลางเตียงกั้นระหว่างผมกับเธอไปครับ
พอดูบอลจบผมก็เริ่มง่วงไม่อยากดูหนังต่อละ ผมก็กะจะนอนเลย ว่าแต่ผมจะนอนข้างล่างให้เธอนอนเตียงไป แต่ปัญหามันอยู่ที่ของที่กองอยู่ที่พื้นครับ มีเยอะมาก ขี้เกียจขนมากครับ ไม่รู้จะขนไปวางตรงไหนอีกต่างหาก ผมเลยนอนบนเตียงเดียวกับเธอเลย โดยยังมีหมอนข้างกั้นอยู่
จากนั้นก็นอนยาวไปครับ........
พอเช้าก็ตื่นแบบสะลึมสะลือ รู้สึกว่าตัวฝั่งด้านขวามันจะอุ่นๆ พอผมหันไปก็เห็นเธอ มากอดแล้วเอาหัวมาซบที่ผมละครับ
ตอนนั้นผมตกใจ แต่ก็ตื่นเต้นไปพร้อมๆกัน หูผมเริ่มแดง หน้าผมเริ่มร้อน
ผมรู้สึกว่ามันไม่ควรเป็นแบบนี้นะ แต่แขนขวาที่เธอนอนทับอยู่มันก็ไปแล้วครับ
ผมเอาแขนขวาเข้าไปโอบเธอ พร้อมกับลูบไปมา ยิ่งลูบยิ่งตื่นเต้นครับ ผมลูบช้าๆ ตัวเธอช่างอุ่นและนุ่มนิ่มดีเหลือเกิน ผมพยายามยืดมือไปเพื่อที่จะสัมผัสหน้าอกของเธอครับ จากนั้นมือผมก็เคลื่อนจากหลังเธอค่อยๆลงไปข้างล่างจนถึงก้น ลูบคลำไปเบาๆ ตอนนั้นอารมณ์ผมแบบไม่ไหวแล้ว
แต่ตอนนั้นสติก็กลับมาอีกครั้งครับ ผมบอกว่าถ้าทำเกินเลยไปกว่านี้ อาจจะต้องเสียใจภายหลังได้นะ!!! ผมบอกกับตัวเอง เพราะว่าผมยังมีปัญหาด้านการเรียนอยู่ ผมเรียนตกไปสองวิชา รอเรียนกับรุ่นน้อง ก็เลยนั่งอ่านหนังสือที่หอรอ ถ้าหากทำไปมากกว่านี้อาจจะมีปัญหาติดพันก็ได้นะ
แต่จิตใจอีกด้านนนึงก็ยังอยาก ยังต้องการครับ
ในเมื่อความคิดทั้งสองอย่างมันไม่ลงรอยกัน ก็เลยพยายามหาวิธีต่อรองครับ
ผมก็เลยตัดสินใจว่า ผมก็นอนกอดเธอไปอย่างนี้แหละ โอเคสุดละ สุดท้ายผมก็ปล่อยให้เธอกอดผม ผมก็โอบเธอ ตอนนั้นผมรู้สึกดีมากครับ
พอตื่นมาอีกทีสายๆ เธอก็ลุกขึ้นตื่นไปก่อนแล้วครับ เธอก็ทำโกโก้ครั้นใส่นมมาให้ผมกินครับ (เธอรู้ว่าผมชอบกินโกโก้ครั้น เพราะว่าเคยบอกเธอไปตอนแชทกัน)
ระหว่างที่กิน บรระยากาศก็ค่อนข้างเงียบ ต่างฝ่ายต่างก็เขินอาย ผ่านไปได้สักพักผมก็บอกกับเธอไปว่า
"ผมขอโทษนะที่ผมกอดคุณ" เธอก็ตอบว่า "คะ...ค่ะ!! ไม่เป็นไรค่ะ!" ดูออกเลยว่าเธออาย
"ผมขอโทษนะ ที่คิดจะล่วงเกินคุณ....แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำนะครับนอกจาก......จับก้น......และก็หน้าอกเล็กน้อย.......ผมขอโทษ....." เธอเงียบ ไม่ตอบอะไร
แล้วเธอก็บอกว่าเธอจะโทรศัพท์ไปคุยกับรูมเมทเพื่อที่จะกลับห้องไปครับ แล้วเธอก็ขนของกลับห้องไป
จากนั้นผมก็ไม่ได้ทำอะไรต่อ ก็หยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน พออ่านไปได้สักพัก จิตใจก็ดันคิดไปถึงเรื่องนั้นครับ แล้วผมก็รู้สึกเปรียบเทียบกับปัจจุบัน ผมรู้สึกเหงาและว้าเหว่มาก ผมรู้สึกว่าชีวิตผมยุ่งเหยิงไปกว่าเดิม ผมรู้สึกโหยหาให้คนมาอยู่เคียงข้างครับ จากที่ผมต้องการที่จะแก้ไขปัญหาเรื่องการเรียนของผม ผมจะต้องมารู้สึกเหงาอะไรแบบนี้อีก จากนั้นผมก็ไม่เป็นอันอ่านหนังสือครับ อ่านไม่รู้เรื่องเลย รู้สึกไม่มีสมาธิอย่างมากครับ
ผมเครียดมาก แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากเปิดเพลงฟังไปเรื่อยๆ แต่มันก็ยังไม่หยุดคิดครับ..... ไม่รู้ทำยังไง ทั้งเครียดทั้งเหงา และความเหงาก็ทำให้ยิ่งเครียดครับ มันทำให้คุณค่าในชีวิตผมดูแย่ลงไปอีก
สุดท้ายผมก็ไม่รู้จะไปคุยกับผู้หญิงคนนั้นอีกยังไง ผมว่าคงจะมองหน้ากันไม่ติดแล้ว.......