ขอเกริ่นเรื่องราวที่เราจะบอกเลิกแฟนในครั้งนี้ก่อนนะคะ
เราคบกับเขามาสี่ปีค่ะ เขาเป็นคนเจ้าชู้มาก แต่เขาก็นิสัยดีมากๆเช่นเดียวกันค่ะ
เราเคยโดนเพื่อนเตือนก่อนจะคบกับเขาว่าอย่าไปคบเลย เขาเจ้าชู้ คบกับใครได้ไม่เคยเกินเดือนค่ะ
เราก็ยังไม่ปักใจเชื่อ เพราะเราทั้งรักทั้งหลงเขามาก เขาดีกับเรามากจริงๆ
ในปีแรกที่คบกัน พวกเราไม่เคยมีปัญหากันเลยค่ะ รักกันดีมากๆ เรื่องกิ๊กนี่ไม่มีเลยค่ะ
เพราะเขาสัญญาว่าเขาจะรักเราคนเดียว และคนสุดท้ายแล้ว เขาทุ่มเทกับเรามากๆ
เขาเลิกเหล้า เลิกบุหรี่เพื่อเรา เลิกเจ้าชู้ เลิกเที่ยวกลางคืน และเปิดเผยกับที่บ้านเลยค่ะว่าเขาคบเราอยู่
ที่บ้านเขาก็ดีกับเรามากๆ เราเลยยิ่งถอนตัวไม่ขึ้นเลยค่ะ ทุกอย่างดีไปหมด มีความสุขมากๆ
แต่แล้วปัญหาก็มาเกิดขึ้นในปีที่สองที่เราคบกัน ก่อนวันครบรอบสองปีไม่ถึงอาทิตย์
เขาแอบคุยกับผู้หญิงคนนึง และเราก็จับได้ แต่เราไม่พูดอะไร ทำเป็นไม่รู้
จนอาทิตย์ถัดมา เขามาบอกเลิกเราเฉยเลยค่ะ เราเสียใจมากๆ เสียใจแบบกินไม่ได้นอนไม่หลับ
แต่หลังจากนั้นหนึ่งอาทิตย์เขาก็กลับมาขอคืนดีเราและบอกว่าจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว
เราก็โอเคค่ะ รับได้ บอกว่าอย่าทำแบบนี้อีกนะ แล้วเรื่องก็ซาไปอยู่ปีนึง จนกระทั่งเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีกครั้ง
ครั้งนั้นเรารับไม่ได้เลยค่ะ เราร้องไห้ฟูมฟายหนักกว่าเดิม แล้วเราก็เลิกกับเขาไปเดือนกว่าๆ
จนเขาเริ่มกลับมาง้ออีก แต่เราไม่คืนดีค่ะ เรายังรักเขานะ พร่ำเพ้อหาตลอดเวลาที่เลิก แต่พอเค้ามาง้อก็ไม่ดีค่ะ
จนกระทั่งเรากลับบ้านที่ต่างจังหวัด เขาบินมาหา พาพ่อกับแม่เขามาด้วย เขาบอกว่าขอโทษกับสิ่งที่ทำให้เราผิดหวัง
เขาขอโอกาสอีกครั้ง ให้เขาได้มั้ย แล้วเขาก็ร้องไห้หน้าบ้านเราเลยค่ะ ณ จุดนั้นเราก็เลยใจอ่อนยอมกลับไปคบด้วยอีกครั้ง
แต่เมื่ออาทิตย์ก่อน เขากลับไปเป็นแบบเดิมอีกครั้ง เขาคุยกับผู้หญิงคนนึงอยู่
เขาปิดบังเราทุกอย่าง เราก็กลับทำเป็นไม่รู้เหมือนเดิม แต่ครั้งนี้เราคิดว่าเราทนไม่ไหวแล้วล่ะ
เราทนเขามามากเกินไป เรารู้แล้วว่าเขาจะกลับมาก็ต่อเมื่อเขาไม่เหลือใคร เราเป็นเหมือนตัวสำรอง


เราเลยอยากได้คำบอกเลิกที่ทำให้เขาเจ็บ แล้วก็สำนึกได้มากที่สุดน่ะค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกๆคำตอบล่วงหน้านะคะ