คือผมเนี่ย อยากเรียนวิศวะไม่เคยอยากเป็นหมอเลยเพราะรู้สึกว่าหมอในไทยมันต้องแข่งขันแบบสุดติ่ง ตั้งใจเรียนสุดชีพ เรียนจบไปก็ต้องอยู่กับคนป่วย คงรู้สึกป่วยอ่ะ เวลาใช้เงินก็ไม่ค่อยจะมี สังคมกับเพื่อนๆก็ไม่ค่อยได้   พอประกาศแอดมิดชันจบแล้วบลาๆ ที่รร.ผมก็เอาไอ่คนที่สอบติดหมอทั้งหลายขึ้นเว็บรร. ติดบอร์ดรร. ทำป้ายไวนิลโชว์ แล้วผมก็มาคิดว่า... ทำไมต้องยกย่องหมอขนาดนี้ว่ะ ถ้าจะบอกว่าหมอรักษาให้หายป่วย แต่กูก็ไม่ได้ป่วยทุกวันนี่นา... แต่กลับกันของทุกสิ่งมันก็ต้องผ่านวิศวะมาหมดอะ ขนาดมีดผ่าตัดหมอวิศวะยังเป็นคนสร้างเป็นคนออกแบบเลย  อีกอย่างๆ เวลามีคนถามว่าเรียนอะไร พอบอกวิศวะ เค้าก็จะแบบ "อ๊อร๋อ... ก็ดีนะ" น้ำเสียงจริงใจมาก(ประชด!!) เกิดอะไรขึ้นกับสังคมเราครัช??  อ๊อๆ เกือบลืมครับๆ คนส่วนใหญ่ชอบคิดว่า งานวิศวะ = ช่างซ่อม,สร้างบ้าน  ผมก็ เอ๋... นี่เรียนมาจะจบอยู่ละ  กูยังเป็นแค่ช่างซ่อมอยู่อีกรึนี่...  
ปล.ทั้งหมดทั้งมวลเป็นเพียงความสงสัยที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตผม