เราคบกันมาเกือบ 1 ปีได้แล้วค่ะ อายุ 30 กลางๆ กันทั้งคู่
วันธรรมดาไม่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะต่างคนต่างทำงาน
เราจะได้อยู่ด้วยกันวันเสาร์ อาทิตย์เท่านั้น

วันที่ได้อยู่ด้วยกันเค้าก็ดูแลเราดีนะคะ เรามีงานพิเศษที่อาจจะทำวันหยุดบ้าง
เค้าก็ขับรถพาเราไปทำงาน ถ้าวันไหนไม่ได้ไปทำงานก็จะพากันไปกินของอร่อยๆ เสมอ
ดูหนังบ้าน แฮงค์เอาท์บ้างตามประสาคู่รัก
บ้านเรากับบ้านเขาไม่ได้ไกลกันมากค่ะ ประมาณ 30 โล แต่ก็รถจะติดๆ หน่อย เพราะในเมือง

เหตุการณ์เมื่อล่าสุด เราทะเลาะกันค่ะ ไม่ได้คุยกัน 1 วัน (ปกติทะเลาะกันแค่ไหนก็อย่างมาก 1 วันไม่คุยกัน)
แล้วเราป่วย อาหารเป็นพิษค่ะ ท้องเสีย เป็นไข้ อาเจียน แต่ก็ไม่ได้บอกเขา (เราก็นะ อีโก้สูงเกิ๊น)
พอเขาทราบว่าเราป่วย (จากสตอรี่เฟสเรา) เค้าก็ไลน์มาถาม (อีกวันหลังจากที่ป่วย)
ไม่สบายหรอ เป็นอะไร มาทำงานหรือเปล่า
แค่นั้น พอเราเลิกงานเขาก็โทรมาถามเรื่องราว ว่าเกิดอะไรขึ้น กินอะไรมา เป็นไงบ้างตอนนี้ 2-3 นาทีก็วาง
แล้วเราก็จะต้องไปหาหมอต่อหลังจากเลิกงาน

หลังจากนั้นเค้าก็โทรมาหาเราเวลาปกติที่คุยกัน ตอน 2 ทุ่มนิดๆ เราไม่รับสาย เพราะยังไม่เสร็จ 
พอดีแพ้ยา เลยนอนรอดูอาการ เค้าโทรมา 4 รอบ
พอหยิบโทรศัพท์ได้เราเลยส่งไลน์ไปบอกเค้าว่า เรายังไม่เสร็จ แบตก็กำลังจะหมด
เค้าเลยไลน์ทิ้งไว้ว่า เสร็จแล้วก็ติดต่อมานะ

เราเสร็จประมาณ 3 ทุ่ม (ซึ่งเราไม่มีรถค่ะ บ้านอยู่แถวชานเมือง)
พอถึงบ้านอาบน้ำเสร็จประมาณ 3 ทุ่มกว่าๆ ถึงไลน์ไปบอกเขาว่าเสร็จแล้ว
เขาก็โทรมาสอบถามได้ 2-3 นาที และปล่อยให้เราพักผ่อนค่ะ

พอวันนี้ตอนออกจากบ้านไปทำงานเค้าก็โทรมาหาเราปกติ (ปกติตอนออกจากบ้านไปทำงานทุกวันเค้าจะโทรหาเรา)

คือเราแค่น้อยใจว่าวันที่รู้แล้วว่าเราป่วยอ่ะ ทำไมไม่พูดหน่อยว่าเดี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อนไหมอะไรไหม
แต่นี่ไม่พูดเลย คือจิงๆ แล้วอ่ะ แค่เค้าพูดมาเราก็ปฏิเสธอยู่แล้ว แค่อยากรู้ความมีน้ำใจ สปิริตลูกผู้ชายเฉยๆ 

นี่เราเรียกร้องมากไปมั้ยคะ คือบอกตรงๆ ว่าน้อยใจมากกกกกกกก
วันนี้ที่เค้าโทรมาตอนเช้า เสียงเราก็ตึงๆ (จิงๆ เสียงตึงๆ ตั้งแต่ที่เค้าโทรวันก่อนแล้วหล่ะ 5555)

ผู้หญิงต่อให้ดูแลตัวเองได้มากขนาดไหน สุดท้ายมันก็อยากมีใครสักคนดูแลค่ะ
ยิ่งในวันที่ป่วยนั้น ... ไม่ต้องพูดถึง