คุณคนนั้นที่เคยเข้ามาทักในสไกป์ เขาคนนั้นชื่อ อ้น แต่เราให้ฉายาเค้าว่า กาก เพราะว่าเขาชอบเกาตูด 555 และเขาเรียกเราว่า เบ๊อะ เพราะเราซุ่มซ่ามม้าง นี่ก้อเปนความน่ารักอีกแบบแหละของผู้ชายอย่างเขา เขาบอกว่าเขาทำงานยุในนิคมแหลมฉบัง เขาต้องไปดูงานที่ญี่ปุ่นบ้าง แระก็ตอนที่เขาอยู่ญี่ปุ่น เขาทักมาหาฉันตลอดเรย เขาทักและชวนกินข้าว และพูดคุยเรื่องทั่วไป ความสัมพันธ์ครั้งนั้นก็ผูกพันมาเรื่อยๆ พอเขากลับมาไทย เขาก็ไม่ค่อยมีเวลาสักเท่าไหร่ เราจึงถามเขาว่าทำงานที่ไหน เขาบอกว่าทำงานที่ ฮัทชิสัน อืมมม ตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าอยู่ไหน แต่เราก้อลองหาในกูเกิ้ลนะถึงรู้อ่า 55 เขาอยู่ตัวคนเดียวทำงานก็เยอะ เขาบอกเขาทำงานตั้งแต่ตี4ทำยันเที่ยงคืน ตอนนั้นเราว่าไม่น่าใช่นะ คนเราทำเยอะสุดก็ 12 ชั่วโมงแระ เราเห็นใจเขานะไม่อยากให้เขาเหนื่อยเรย เราได้คุยกันนานแร้วปีกว่าๆ คุยแร้วมีความสุขมาก เขาดูเป็นผู้ใหญ่ เขาคอยเตือนคอยห้าม คอยให้คำปรึกษาตลอด สำคัญที่สุดเขาเป็นคนขยัน และยังเป็นคนตลก ซึ่งต่างจากเราง้องแง้ง ขี้เกียจ เฮฮา ไม่ค่อยจิงจังกับชีวิต แต่พอเจอกับเขาเราอยากเปนคนใหม่นะ อยากเป็นผู้ใหญ่ใหมากๆเรยละ ตอนจากกันตอนนั้นทำไมเขาไม่บอกหล่ะว่าเขาจะไม่เล่นสไกป์ ซึ่งเขาพยายามขอเบอบ่อยมากๆ ตอนนั้ยไม่แน่ใจว่าเขามีปัญหากับทางที่ทำงานรึป่าวนะ แต่เราไม่ได้คุยกันมาปีกว่าๆแร้วหละ อยากรุนะว่าเขายังสบายดีอยู่ไหม ไม่ได้เจอนานคุณคงจะโอเครใช่ไหมที่ไม่ต้องทนคุยกับ ผญ.ง้องแง้งคนนี้ ที่อยากปรับปรุงตัวเพื่อใครสักคน กากสบายดีเบ๊อะก็โอเคร