สวัสดีครับทุกท่าน
เรื่องที่ผมเอามาเล่าในวันนี้ เป็นเรื่องที่ผมได้ประสบกับตัวเองจริง เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ณ ห้องน้ำในสถานที่แห่งหนึ่ง
ในวันนั้น ผมจำได้ดี เหตุการณ์นี้เกิดในช่วงฤดูฝน ผมได้ไปรอน้องสาวเรียนพิเศษในเวลาตอนเย็น แม้ใกล้ๆสถานที่นั้นมันจะเป็นห้างสรรพสินค้า มีคนพลุกพล่าน แต่กับที่ๆน้องสาวผมเรียนพิเศษนั้น คนไม่ค่อยมี จะมีก็แต่ฟิตเนส ร้านกาแฟ ร้านอาหารไม่กี่ร้าน
ในระหว่างที่รอ ผมรู้สึกผิดปกติ ร่างกายผมเย็นยะเยือกพร้อมขนลุกชูชัน ทั้งๆที่อากาศในตอนนั้นมันก็ไม่ได้หนาวอะไรนัก
ผมเหลียวมองไปรอบๆตัวผม ไม่มีคนเลยซักแอะ ยิ่งทำให้ผมตัวสั่นเทามากยิ่งขึ้น ใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ และทันใดนั้นเอง ผมก็สัมผัสได้ถึงสายลมอันอุ่นๆมาปะทะเข้าที่แผ่นหลังของผม กลิ่นที่เหม็นเน่า และเสียงที่เรียกว่าน่าสะพรึงที่สุดในชีวิต
"ฟรี๊ดดดดด........."
เชี๊ยะ!!!!! ห้องน้ำมีไหนวะ...ผมสบถในใจอย่างแผ่วเบา จะไม่ไหวแล้วโว้ย ที่นี่ไม่มีห้องน้ำรึไงวะ.....
สายตาผมสาดส่องหาห้องน้ำอย่างบ้าคลั่ง พลันเหลือบไปเห็นป้ายห้องน้ำชายแอบอยู่ในซอกตึกที่มืดมิด เมื่อเห็นป้ายนั้นก็เหมือนกับผมได้เจอกับโอเอซิสท่ามกลางนรกทะเลทราย อาร์ร์ร์ร์ร์....
สองมือล้วงกระเป๋า สองเท้าก้าวเข้าไปยังที่หมายอย่างรวดเร็ว ใจผมลิงโลดเป็นอย่างมาก แต่กระนั้นก็เถอะ หลังจากเดินเลี้ยวเข้าไป ผมถึงกับต้องผงะ
เมื่อผมเจอกับโต๊ะที่ว่างเปล่า พร้อมทั้งกระดาษที่เขียนด้วยตัวอักษรที่เร่งรีบ
"3บาท"
เออ....ผมจึงล้วงหยิบเหรียญบาทที่กองอยู่ในกระเป๋าอย่างยากลำบาก หยอดไปซะ....สวรรค์อยู่ข้างหน้าแล้ว
ผมรีบปิดประตูห้องน้ำอย่างร้อนรน และทำธุระอย่างสบายใจ เพราะไม่มีใครอยู่ในนี้ซักคนเดียว นอกจากผม
ระหว่างที่ผมกำลังปลดทุกข์อยู่นั้น ผมก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของคนเดินเข้ามาในห้องน้ำ เงาของเขาได้ทอดผ่านช่องประตูเข้ามา เขาคนนั้นถืออะไรในมือยาวๆ แต่นั้นก็ไม่ทำให้ผมตกใจเท่ากับสิ่งที่เขาคนนั้นได้สบถออกมาอย่างหัวเสียว่า...
"ทำไมหะมอยผู้ชายมันร่วงเยอะจังวะ?? แม่มม...ล้างกี่รอบก็มีทุกรอบ ฮู้ววว เบื่อ!!!"
ได้ยินดังนั้นผมจึงรอให้พี่แกล้างให้เสร็จก่อนแล้วจึงค่อยออกมาจากห้องน้ำ ซึ่งพอดีกับที่น้องสาวของผมเรียนเสร็จพอดี ทุกวันนี้ยังจดจำคำสบถของป้าคนนั้นได้ขึ้นใจ ไปทำธุระที่ไหนก็เป็นจริงอย่างป้าเขานะ
สยองจริงๆครับ
เสียงสยอง...
เรื่องที่ผมเอามาเล่าในวันนี้ เป็นเรื่องที่ผมได้ประสบกับตัวเองจริง เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ณ ห้องน้ำในสถานที่แห่งหนึ่ง
ในวันนั้น ผมจำได้ดี เหตุการณ์นี้เกิดในช่วงฤดูฝน ผมได้ไปรอน้องสาวเรียนพิเศษในเวลาตอนเย็น แม้ใกล้ๆสถานที่นั้นมันจะเป็นห้างสรรพสินค้า มีคนพลุกพล่าน แต่กับที่ๆน้องสาวผมเรียนพิเศษนั้น คนไม่ค่อยมี จะมีก็แต่ฟิตเนส ร้านกาแฟ ร้านอาหารไม่กี่ร้าน
ในระหว่างที่รอ ผมรู้สึกผิดปกติ ร่างกายผมเย็นยะเยือกพร้อมขนลุกชูชัน ทั้งๆที่อากาศในตอนนั้นมันก็ไม่ได้หนาวอะไรนัก
ผมเหลียวมองไปรอบๆตัวผม ไม่มีคนเลยซักแอะ ยิ่งทำให้ผมตัวสั่นเทามากยิ่งขึ้น ใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ และทันใดนั้นเอง ผมก็สัมผัสได้ถึงสายลมอันอุ่นๆมาปะทะเข้าที่แผ่นหลังของผม กลิ่นที่เหม็นเน่า และเสียงที่เรียกว่าน่าสะพรึงที่สุดในชีวิต
"ฟรี๊ดดดดด........."
เชี๊ยะ!!!!! ห้องน้ำมีไหนวะ...ผมสบถในใจอย่างแผ่วเบา จะไม่ไหวแล้วโว้ย ที่นี่ไม่มีห้องน้ำรึไงวะ.....
สายตาผมสาดส่องหาห้องน้ำอย่างบ้าคลั่ง พลันเหลือบไปเห็นป้ายห้องน้ำชายแอบอยู่ในซอกตึกที่มืดมิด เมื่อเห็นป้ายนั้นก็เหมือนกับผมได้เจอกับโอเอซิสท่ามกลางนรกทะเลทราย อาร์ร์ร์ร์ร์....
สองมือล้วงกระเป๋า สองเท้าก้าวเข้าไปยังที่หมายอย่างรวดเร็ว ใจผมลิงโลดเป็นอย่างมาก แต่กระนั้นก็เถอะ หลังจากเดินเลี้ยวเข้าไป ผมถึงกับต้องผงะ
เมื่อผมเจอกับโต๊ะที่ว่างเปล่า พร้อมทั้งกระดาษที่เขียนด้วยตัวอักษรที่เร่งรีบ
"3บาท"
เออ....ผมจึงล้วงหยิบเหรียญบาทที่กองอยู่ในกระเป๋าอย่างยากลำบาก หยอดไปซะ....สวรรค์อยู่ข้างหน้าแล้ว
ผมรีบปิดประตูห้องน้ำอย่างร้อนรน และทำธุระอย่างสบายใจ เพราะไม่มีใครอยู่ในนี้ซักคนเดียว นอกจากผม
ระหว่างที่ผมกำลังปลดทุกข์อยู่นั้น ผมก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของคนเดินเข้ามาในห้องน้ำ เงาของเขาได้ทอดผ่านช่องประตูเข้ามา เขาคนนั้นถืออะไรในมือยาวๆ แต่นั้นก็ไม่ทำให้ผมตกใจเท่ากับสิ่งที่เขาคนนั้นได้สบถออกมาอย่างหัวเสียว่า...
"ทำไมหะมอยผู้ชายมันร่วงเยอะจังวะ?? แม่มม...ล้างกี่รอบก็มีทุกรอบ ฮู้ววว เบื่อ!!!"
ได้ยินดังนั้นผมจึงรอให้พี่แกล้างให้เสร็จก่อนแล้วจึงค่อยออกมาจากห้องน้ำ ซึ่งพอดีกับที่น้องสาวของผมเรียนเสร็จพอดี ทุกวันนี้ยังจดจำคำสบถของป้าคนนั้นได้ขึ้นใจ ไปทำธุระที่ไหนก็เป็นจริงอย่างป้าเขานะ
สยองจริงๆครับ