10 วันที่ผ่านมาผมต้องใช้แนวทางในการตัดขาดทุน ฟังดูแล้วเหมือนกับเป็นเรื่องที่น่าปวดหัวอยู่บ้าง แต่โดยภาพรวมแล้วเราก็ต้องขอบคุณที่ทำให้เราสามารถเดินหน้าได้ในวันต่อไป

เรื่องนี้มันก็ขึ้นอยู่ตัวเราเองนะครับ ปกติแล้วผมเป็นเทรดเดอร์ที่เข้มงวดในเรื่องระเบียบวินัยมาก และก็ใช้เวลาแต่ละปีอยู่กับการเล่นหุ้นแบบ Full-Time ซึ่งผมแทบจะไม่เคยละเมิดกฎวินัยของผมเลยแต่ยังไงเงินในบัญชีของผมก็สามารถอยู่รอดจากการต่อสู้ในสนามรบนี้มานับต่อนับแล้ว

อยากจะบอกว่าผมไม่เคยให้โบรกเกอร์ชี้แนะแนวทางให้เลย ซึ่งมันเป็นเงินของเราเองล้วนๆแล้วเขาจะมีสิทธิ์กำหนดว่าเงินของเราจะต้องไปไหนอย่างนั้นนะเหรอ หากโบรกเกอร์มากำหนดแนวทางสุดท้ายเราก็ต้องโดนล็อคแขนล็อคขาแล้วให้เขาเล่นหุ้นตามใจชอบ เพราะยังไงเงินที่พวกเขาเล่นมันก็เป็นเงินในบัญชีของเราอยู่ดีและเราก็สามารถล้มเลิกแนวทางนี้ได้ แต่น้อยมากที่เราจะทำแบบนั้น และมันก็เป็นประโยชน์สำหรับพวกเขาส่วนใหญ่ ทำให้เราจะต้องหันมาพัฒนาความเป็นเทรดเดอร์มากขึ้น

ย้อนกลับมาเรื่องเดิมในหัวข้อที่ว่าจะตัดขาดทุนยังไง

สำหรับผมแล้ว ผมก็ค่อยๆทำความเข้าใจว่าจะเล่นหุ้นให้ดียังไง และก็จะต้องดูความเสี่ยงที่ตัวเองได้รับมาด้วย ผมจึงไม่ค่อยได้รับความเสียหายมากนัก ปัญหาก็คือว่าผมจะเสียมากกว่าได้หรือเปล่านี่สิ ไม่ว่าจะเป็นเงินในบัญชีหรือความเชื่อมั่นของผมเอง

เวลาที่ผมจะต้องตัดขาดทุนนั้น ผมจะต้องทำใจยอมรับและก็ตัดขาดทุนไปซะ และก็กลับเข้ามาเล่นใหม่ในวันต่อไป ผมอาจจะต้องออกจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ไปก่อน แต่ผมก็รู้ตัวเองดีว่าผมไม่อยากที่จะกดปุ่มปิดเครื่อง การที่ผมมัวแต่เฝ้าหน้าจอดูหุ้นอย่างเดียวมันยิ่งทำให้บาดแผลเปิดกว้างมากยิ่งขึ้น

มี 2 สิ่งที่เราจะต้องรู้คือความรู้สึกภายนอกและภายใน ความรู้สึกภายในนั้นเราจะต้องทำความเข้าใจตัวเองก่อนเกี่ยวกับนิสัยของเรา ความรู้สึกภายนอกเราก็ต้องยอมรับต่อสถานการณ์ที่เป็นอยู่ในปัจจุบันและก็ทำการประเมินดูว่าจะแก้เกมได้ยังไง

อย่างไรก็ตามผมก็มีทางเลือกอยู่ 2 ทางให้พวกเราเลือกกันว่าจะเอาแนวทางแบบไหนซึ่งมีดังนี้คือ


แนวทางที่ 1

วันแรกที่จะต้องตัดขาดทุนของเราก็มาถึงจนได้ แต่เราก็ปล่อยให้อารมณ์เข้ามาครอบงำเรา ให้เข้ามาความรู้สึกภายในของเรา และเราก็ไม่ยอมเดินหน้าต่อ

เราไม่ยอมต่อสู้กับอารมณ์ตัวเอง แต่ก็ยอมปรับมาตรฐานของตัวเองลงไปไม่มีที่สิ้นสุด และก็เริ่มที่จะมีความคิดแก้แค้นอยากที่จะเอาเงินของตัวเองกลับคืนมา แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จอีก และเงินก็เริ่มหดลงไปเรื่อยๆ สุดท้ายเราก็จะต้องยอมจำใจกับการตัดขาดทุนลงไปเพื่อให้เกิดความเสียหายไปมากกว่านี้

ความผิดพลาดนี้เกิดมาจากผลกำไรขาดทุน แล้วมีสาเหตุอะไรอีกล่ะ สาเหตุก็คือเราไม่สนใจกับสิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้นด้วย


แนวทางที่ 2

เหตุการณ์ก็คล้ายๆกับแนวทางแรกที่มาถึงจุดที่จะต้องตัดขาดทุน แต่ที่ต่างกันก็เพราะว่าเราสามารถตั้งค่าอารมณ์ของตัวเองได้

เราก็ยังเล่นหุ้นต่อไปโดยปราศจากความโกรธและความสับสน หรือการใช้อีโก้ที่คิดว่าตัวเองจะต้องเป็นฝ่ายถูกเสมอ แต่เนื่องจากเราเล่นหุ้นหลายตัวด้วยกัน เราก็ต้องนำหุ้นแต่ละตัวมาจับมือประสานเข้าด้วยกันแล้วก็เดินหน้าต่อไป

เรายอมรับต่อความเสี่ยงที่มากกว่าปกติ แต่ระดับความเสี่ยงก็ยังมีพอรับได้สำหรับเราอยู่ และเราก็ทำใจยอมรับได้ สุดท้ายก็ได้ผลกำไรกลับมา ไม่ใช่ความรู้สึกที่ว่า “กูว่าแล้วกูจะต้องได้กำไรแน่ๆ” ไม่ใช่นะครับ แต่เพราะว่าเรารักษาแนวทางไว้ได้ดีอย่างต่อเนื่องเมื่อเผชิญหน้ากับอุปสรรคต่างๆ และก็จบเกมลงได้อย่างน่าประทับใจ

ถือเป็นวันที่ทำกำไรในวันแย่ๆได้ดีอีกวันหนึ่ง แม้ว่าโอกาสมันแทบจะไม่มีให้เห็นเลยก็ตาม

ยังไงสักวันหนึ่งพวกเราก็ต้องมีวันที่จะต้องได้ชัยชนะอย่างแน่นอน ผมเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ

เทรดหุ้นอย่างโจร !!!

ผู้เขียน Jeff White

ผู้แปล Mr.lawrence10

ที่มา : TheStockBandit.net