ว่าจะตั้งกระทู้หลายทีแล้วค่ะ

เบื่อพ่อค้า แม่ค้า บ้านเรามากที่ไม่ยอมติดป้ายราคาสินค้า

เมื่อ 2-3 อาทิตย์ก่อน เดินอยู่ที่ตลาดประชานิเวศน์ 1
มีแผงลอยร้านนึง ขายขนมปังเวียดนาม  เดินชะลอเพราะอยากกิน

แม่ค้าป่าวประกาศว่า ขนมปังเวียดนาม สดใหม่ จากอุดร........
แล้วราคาหล่ะ ไม่เห็นบอกเลย

ที่ตลาดบ้านบัวทองอีก กะจะซื้อผลไม้ ไม่ติดป้ายราคา ไปถามราคา ก็เงิบสิคะ แพงกว่าที่คิดไว้

คือที่บ่นไม่ใช่อะไรค่ะ เราคนไทย นิสัยส่วนใหญ่คือเกรงใจ
พอไปถามราคาก็เกรงใจว่าจะให้ความหวังคนขายว่าต้องได้ขาย
ถามแล้วไม่ซื้อ จะโดนค้อนโดนด่าอีก ยิ่งช่วงเช้าๆเพิ่งเปิดร้านใหม่

กลัวแพง นั่นแค่ประเด็นนึงในการซื้อสินค้า
แต่เวลาจะตัดสินใจซื้ออะไร คนซื้อจะเลือกด้วยความพึงใจ
ราคา + คุณภาพ + พ่อค้าหล่อ เป็นต้น

บางทีก็ไม่ได้ถือเงินไปเยอะ คือถ้ารู้ราคา คำนวณแล้วเงินไม่พอ ก็จะได้ไม่ต้องเข้าร้าน
ตอนนี้ไปตลาดเลือกที่จะซื้อแต่ที่น้านที่มีป้ายราคาชัดเจนค่ะ

แถมอีกอย่าง ตาชั่ง ทำไมต้องหันข้างให้ลูกค้าด้วย หรือ ส่วนมากตาชั่งก็ดูได้แต่ฝั่งคนขายด้วยฟะ
ถ้าหันออกมาด้านลูกค้าขอบเอากระดาษมาปิดไว้หมายความว่ายังไง