ก่อนอื่นย้ำก่อนว่านี่ไม่ใช่กระทู้ มาดิสเครดิต หรือ โกรธเคือง

เพราะเราชอบที่นี่มาก มาฝากท้องอยู่เป็นประจำ ฟู๊ดคอร์ดที่นี่ไร้เทียมทาน
ทำเลสะดวกแวะหลังเลือกงาน เรียกว่ารักเลย

นี่ถือเป็นการเสนอแนะนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้เราอยากดู มาลิฟิเซน และตัดสินใจดูที่ เทอมินอล รอบ 20.10
ซึ่งกว่าหนังจะเลิก ก็ราวๆ 22.15 โดยประมาณ พออกจากโรงหนังก็มองหาทางออก แบบเอ่อมีลิฟ ให้ลงไหม
ก็ได้ยินยามตะโกนว่าให้ลงบันไดได้เลยนะครับ ก็เดินตามๆ เค้ามา
ถึงบันไดเลื่อน แต่มันไม่เลื่อน  ไม่เลื่อน!!!!!! คือเสียงรองเท้าคน ดังก๊องแก๊ง ดังไปทั่วห้าง
ทุกคนต้องเดินลงบันไดเลื่อนที่ไม่เลื่อน จากชั้นหก แต่สิ่งที่เราจะพูดถึงไม่ใช่ เพราะความกลัวจะเหมื่อยขา
เข้าใจเรื่องประหยัดไฟช่วยชาติ แต่ มาถึงจุดอันตราย คือบันไดทางเชื่อมจากชั้น 4 ลงมาชั้น1
ซึ่งปกติเราจะชอบมากเพราะมันสะดวกเวลาเราจะไปชั้นศูนย์อาหาร

แต่ตอนนี้มันปิด และทุกคนต้องเดินลงมาจาก บันไดเลื่อนที่ไม่เลื่อน
เราซึ่งใส่รองเท้าส้นตึก ต้องตั้งใจก้าวมากกลัวตกส้น ขาเริ่มล้าๆ แต่จังหวะการเดินที่มีคน
ก้าวเท้าตามกันมาจำนวนมาก จะช้า จะเร็วเกินไป หรือจะหยุดยิ่งไม่ได้
เราเกาะราวบันไดแน่น ไม่กล้ามองล่าง หรือหันไปมองข้างหลังเลย เวลาบันไดมันเลื่อนไม่เป็น
ตอนนี้คล้ายกลัวความสูง พยายามโฟกัสแต่ละก้าวมาก แต่แอบเสียวสันหลังว่า
ถ้ามีใครเป็นลมจากข้างบนจะทำยังไง หรือถ้าใครสะดุดขึ้นมา สมองมันคิดก็ยิ่งตั้งใจเดิน
มาได้ถึงกลางทางเริ่มล้าๆ ที่น่องเพราะต้องเกรงเวลาก้าว นี่เราใส่ส้นตึกนะ
วันนี้ใครใส่ส้นสูงหรือส้นเข็ม ไม่อยากจะคิด ต้องเดินจากชั้นหกนะ
พอลงมาได้ เรียกว่าน่องเต้นตุบ ตุบเลย มายืนชิดถ่ายรูปเสยขึ้นไปโห มันสูงแท้

แล้วสิ่งที่เรากลัวน่ะ มันไม่มากไม่น้อยเลยจริงๆ เพราะพอมองขึ้นไป
เห็นบางคนกดโทรศัพท์ ไม่จับราวบันได ไม่มองทางด้วยซ้ำ มันเสี่ยงขนาดไหน

ไม่ได้บ่นเพราะเหมื่อยนะคะ แต่ เรื่องแบบนี้ถ้าเกิดเหตุไม่คาดฝัน ต้องมาเแก้ไข แก้ตัว ทีหลังก็ไม่ทันแล้ว

ทางที่ดี ห้างเปิดบันไดเลื่อนขาลงรอบดึกเถอะค่ะ
หรืออย่างน้อยก็ ควรต้องเปิด ไอ้อันสูงพิเศษอันนี้ เพราะมันเสี่ยงมาก

หาคนเล่นโทรศัพท์ในรูป คนที่มัวคุยเล่น คนที่ไม่จับราวบันได
มันน่ากลัวนะคะ