ผมเป็นคนนึงที่มีแฟน ตอนนี้เรียนอยู่ปี 3 (เป็นชายรักชายครับ)

ก็คบกันมาได้ 5-6 เดือน เหมือนคนทั่วๆไปปกติ แต่แฟนผมเป็นคนดีครับ ดีจริงๆ ^^ เรียน เก่งและนิสัยดี ตามใจผมตลอด

แต่อยู่วันนึง เค้าบอกว่า มาเช่าอยู่หอด้วยกันมั้ย? จะได้ประหยัดๆ จะได้อยู่ด้วยกันตลอด 24 ชม.

ผมบอกตรงๆว่าไม่เต็มใจ เพราะอะไรน่ะหรอครับ เพราะผมมองว่า มันไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่ด้วยกัน.. ถามว่ารักไหม รักครับ

แต่ผมว่า ไม่ควรมาโฟกัสเรื่องนี้อ่ะ จริงๆนะครับ คือผมมีแฟนก็อยากคบๆไปตามประสาวัยรุ่น

คือผมไม่อยากมาจริงจังอะไรมากมาย ถึงขั้นใช้ชีวิตด้วยกัน หรือจ่ายเงินร่วมกัน

ผมเห็นเพื่อนหลายๆคน อยู่หอด้วยกัน เป็นแฟนกัน  ผมว่าไม่อึดอัดกันหรอครับ ผมไม่ได้โลกสวยนะ แต่ผมคิดแบบนี้จิงๆ



          
                       อีกเรื่องคือ "การมีอะไรกัน" แฟนผมเค้าอยากได้ผมมากเลยครับ เค้าพยายามทุกวิธี ผมก็บ่ายเบี่ยงปฎิเสธตลอด

โดยบอกว่า ไว้ใจเราหรอ? ตรวจเลือดก่อนไหม? สุดท้ายเค้าก็ลากพาไปตรวจเลือด เค้าตรวจให้เองเลย

สุดท้ายก็ไม่รอด น้ำหยดลงหินทุกวันมันยังกร่อนนน เอาจริงๆไม่ค่อยเต็มใจ (แต่ก็ตรวจเลือดก่อนนะครับ)

บางครั้งเรียนเสร็จ เจอกันก็แทบจะ.....กันเลย ไม่ใช่ผมไม่อยากนะครับ ผมก็วัยรุ่น มีความต้องการมันเป็นเรื่องธรรมดา

ผมไม่อยากหมกมุ่นอ่ะครับ ไม่อยากโฟกัส อยากให้มันเป็นโอกาสพิเศษมากกว่า

ทำไมต้องอยู่หอด้วยกัน ทำไมต้องใช้เงินด้วยกัน ทำไมต้องมีอะไรกัน T^T เป็นแฟน วางตัวแบบเพื่อนสนิทไม่ได้หรอครับ...

ผมคิดแบบนี้จิงๆ หรือผมหัวโบราณ??

มีแฟนมา 2-3 คน ไม่มีใครคิดแบบผมเลยครับ เค้าคิดแบบเดียวกันหมด หรือผมควรอยู่เป็นโสด