ทุกอย่างในโลกนี้ ล้วนเป็น ธรรมดา เป็นเรื่อง ธรรมดา ชีวิต การงาน
แต่เรื่องที่อยุ่เหนือ ความธรรมดา คือ ความรัก.............และความรู้สึก ที่เกิดจากความรัก...มันเหมือนเวทย์มนตร์หนึ่งบท
มันช่างยากเกินจะเยียวยา.....มันช่างรู้สึกดีเกินอธิบาย
มันสามารถเปลี่ยนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยเมฆหมอก....ให้สว่างกระจ่าง และมีนกโผบิน.................ช่างน่า เศร้ายิ่งหนัก........
ที่ผมทำเวทย์มนตร์บทนั้นสูญหายไปอย่างไม่มีทางหวนกลับ.....แล้วจะมีไหมน้อ เวทย์มนตร์บทอื่นๆ จะมาแทนที่บทนี้ได้......หรือผมจะไม่สามารถ ร่ายเวทย์มนตร์ได้อีกต่อไปแล้ว...
เครดิต พีรพล พอตเตอร์....