เมื่อเธอได้ปล่อยมือจากฉัน เธอก็คงเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ในทันที

แตกต่างกับฉัน เพราะไม่ทันได้ตั้งตัวกับการปล่อยมือของเธอ

แต่ถ้าฉันยังฝืนดื้อดึง ก็คงจะมีแต่ตัวฉันเองที่เจ็บปวด และชีวิตของฉันคงไม่สามารถมีความสุขได้

มันก็ผ่านมานานมากแล้ว นานจนลืมนับวันเวลา ว่าเริ่มต้นและจบลงไปเมื่อใด

เช่นเดียวกับเหตุผล ซึ่งอาจไม่มีตัวตนจริงๆอยู่ในเหตุการณ์ครั้งนี้ก็เป็นได้

ความรู้สึกที่ฉันมีต่อเธอในวันนี้ แตกต่างจากวันนั้นอย่างสิ้นเชิง

เวลาได้ช่วยกัดกร่อนความเศร้า ความเสียใจ ความสงสัย ในตัวฉันที่มีต่อเธอไปจนหมดสิ้น

และถึงแม้ว่า เวลา อาจจะทำให้เราได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง ไม่ว่าจะเจอกันในรูปแบบใด ฉันก็ยังยืนยันว่า

เธอก็เป็นแค่คนหนึ่งที่เคยเดินผ่านเข้ามาในชีวิตฉัน และเธอก็ได้เดินผ่านฉันไปแล้ว

ฉันอาจจะปฏิเสธความจริงข้อนึงไม่ได้ ว่าฉันเคยรู้จักกับเธอ

แต่เธอในวันนั้นกับเธอในวันนี้ ได้เปลี่ยนไปแล้ว

เพราะฉะนั้น ถ้าเธอบังเอิญผ่านมาเจอฉัน หรือถ้าฉันบังเอิญผ่านมาเจอเธอ

ขอให้เราทั้งสองคนเดินผ่านกันไป เหมือนครั้งที่เราเลือกที่จะปล่อยมือกัน

วันนี้แล้วสินะ ที่ความรู้สึกต่างๆที่เคยมีในหัวใจของฉัน มันได้หายไปจนหมดสิ้น

จะใช้คำว่าลืมก็คงไม่ได้ แค่ตอนนี้หัวใจของฉันยังจำเธอได้ แต่ไม่ได้มีความรู้สึกอะไรต่อเธออีกแล้ว

ฉันกำลังจะกลับไปอยู่ในที่ๆฉันเคยอยู่
และฉันตั้งใจไว้แล้ว ว่าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่สักที

เหนื่อยมามากพอ สงสัยมามากพอ ทั้งๆที่รู้มาตลอดว่า รู้ไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น

ขอบคุณชีวิต ที่ทำให้
วันนี้ได้เรียนรู้ความรักในอีกหนึ่งรูปแบบ ตั้งแต่เริ่มต้นและจบลงว่าเป็นเช่นใด

ตอนนี้เข้าใจอะไรขึ้นเยอะ ถึงแม้ว่าจะไม่มาก
แต่ก็ได้บทสรุปให้กับชีวิตตัวเองแล้ว
อย่างน้อยก็หนึ่งเรื่องหล่ะนะ