1. อัตราแลกเปลี่ยนที่สนามบินโหดร้ายมาก แลกที่บูธไทยพาณิชย์ 1,000 วอน ต่อ 37 บาท เทียบกับเอาเงินไปแลกที่ซูเปอร์ริช 1,000 วอน ต่อ 32 บาท เท่ากับมีส่วนต่าง 1,000 ละ 5 บาท เท่ากับ 10,000 ละ 50 เท่ากับ 100,000 วอน มีส่วนต่าง 500 บาท ถ้าแลกเงินไป 200,000 วอน จะขาดทุนอัตราส่วนต่างไปถึง 1,000 บาทไทย กลายเป็นว่าของเกาหลีแพงขึ้นไปเลย เพราะเราขาดทุนส่วนต่างเยอะ
2. แอร์บนเครื่องแอร์เอเชียเอ็กซ์ขาไป หนาวมาก ๆ บริการผ้าห่มให้เช่าขายดีเชียว ถ้าไม่อยากเสียเงินค่าเช่าผ้าห่มผืนละ 100 บาท โปรดเตรียมผ้าห่มไปเอง
3. อาหารขาไปเริ่มเข็นขายประมาณ 10 โมงเช้า และขากลับเข็นขายประมาณ 5 โมงเย็น
4. การเลือกที่นั่ง ขาไปฝั่งซ้ายแดดส่อง ขากลับฝั่งขวาแดดส่อง สรุปคือนั่งตรงกลางดีสุด ถ้าไม่ได้ซีเรียสว่าต้องมองดูวิว
5. เวลาไปเช็คอินเคาน์เตอร์ตอนขาไปพนง.เคาน์เตอร์ไม่ได้โหดร้าย พอเจรจาขอให้จัดที่นั่งติดกันได้โดยไม่ต้องเสียเงิน แต่ขากลับถึงแม้จะบอกจนท.ที่เกาหลีไม่ได้ แต่ก็ยังได้นั่งติดกัน
6. รถไปกลับสนามบิน ลองมาทั้งสองอย่าง สรุปว่าถ้าอยากรวดเร็วแต่แพงกว่าให้ไป Airport Limousine คนละ 10,000 วอน แต่ถ้าอยากฝึกประสบการณ์ขึ้นรถไฟใต้ดินให้นั่ง Arex ไปเปลี่ยนสถานีที่ seoul station (อันนี้ในฐานะที่พักอยู่นัมซาน) คชจ.เบ็ดเสร็จคนละ 6,450 วอน แต่พิสูจนมาแล้วว่าเสียเวลากว่า Airport Bus เพราะต้องเดินขึ้นลงเพื่อเปลี่ยนสถานีรถไฟใต้ดิน
7. ถ้าอยากเที่ยวชมเมืองแบบไม่ต้องยุ่งยากให้ดักรอ City Bus Tour เป็นรถสีแดง ๆ ปรับอากาศชั้นเดียว ไม่ได้ถ่ายรูปมาแต่สังเกตป้ายรถเมล์จะมีป้าย city bus tour สีแดง ๆ ติดตั้งอยู่แสดงว่ารถจะจอดป้ายนั้น ๆ ให้ขึ้นไปแล้วจ่ายเงินด้วย T-money หรือเงินสดคนละ 12,000 วอน รถจะพาวนไปตามจุดต่าง ๆ รอบกรุงโซล อยากลงตรงไหนก็ได้ จะขึ้นลงกี่ครั้งก็ได้ในวันเดียว ไม่ต้องเสียเวลานั่งรถไฟใต้ดินไปตามจุดท่องเที่ยว แต่ถ้าจะขึ้นตั้งแต่เริ่มต้นซื้อตั๋วให้ไปขึ้นที่ดองวาดิวตี้ฟรี ใกล้ ๆ จัตุรัสกวางฮวามุน ที่เที่ยวสำคัญที่รถพาไปถึงก็ได้แก่ seoul station, เมียงดง, ดงแดมุน, หมู่บ้านโบราณ (จำชื่อภาษาเกาหลีไม่ได้), โซลทาวเวอร์, พระราชวังทั้ง 3 จุด, และจุดจอดสุดท้ายที่จัตุรัสควางฮวามุน (หาข้อมูลเพิ่มเติมที่เว็บของการท่องเที่ยวเกาหลีได้)
8. เดินช้อปในเมียงดง อย่าเผลอไปรับมาร์กหน้าตัวอย่างที่พนง.ยืนแจกเรียกลูกค้า ถ้ารับแล้วไม่เข้าร้าน นาง ๆ ทั้งหลายจะเดินตามมากระชากหรือดึงของตัวอย่างออกจากมือทันที เราเห็นนางทำกับพี่ที่ไปด้วยกันมาแล้ว คนไทยอย่างเราอาจยังไม่รู้ว่าถ้ารับแล้วต้องเข้าร้าน ถึงแม้จะไม่ซื้อไม่เป็นไร เข้าไปเดินวน ๆ แล้วค่อยออกก็ได้ แต่ถ้าไม่อยากเสียเวลาเพราะไม่อยากช้อปก็ไม่ต้องรับเลยดีสุด
นึกออกแค่นี้ ถ้านึกอะไรออกอีกจะมาเพิ่มเติมให้ค่ะ
เพิ่งกลับจากเกาหลีเที่ยวด้วยตัวเองกับ TAAX เลยอยากมาแชร์ข้อมูล
2. แอร์บนเครื่องแอร์เอเชียเอ็กซ์ขาไป หนาวมาก ๆ บริการผ้าห่มให้เช่าขายดีเชียว ถ้าไม่อยากเสียเงินค่าเช่าผ้าห่มผืนละ 100 บาท โปรดเตรียมผ้าห่มไปเอง
3. อาหารขาไปเริ่มเข็นขายประมาณ 10 โมงเช้า และขากลับเข็นขายประมาณ 5 โมงเย็น
4. การเลือกที่นั่ง ขาไปฝั่งซ้ายแดดส่อง ขากลับฝั่งขวาแดดส่อง สรุปคือนั่งตรงกลางดีสุด ถ้าไม่ได้ซีเรียสว่าต้องมองดูวิว
5. เวลาไปเช็คอินเคาน์เตอร์ตอนขาไปพนง.เคาน์เตอร์ไม่ได้โหดร้าย พอเจรจาขอให้จัดที่นั่งติดกันได้โดยไม่ต้องเสียเงิน แต่ขากลับถึงแม้จะบอกจนท.ที่เกาหลีไม่ได้ แต่ก็ยังได้นั่งติดกัน
6. รถไปกลับสนามบิน ลองมาทั้งสองอย่าง สรุปว่าถ้าอยากรวดเร็วแต่แพงกว่าให้ไป Airport Limousine คนละ 10,000 วอน แต่ถ้าอยากฝึกประสบการณ์ขึ้นรถไฟใต้ดินให้นั่ง Arex ไปเปลี่ยนสถานีที่ seoul station (อันนี้ในฐานะที่พักอยู่นัมซาน) คชจ.เบ็ดเสร็จคนละ 6,450 วอน แต่พิสูจนมาแล้วว่าเสียเวลากว่า Airport Bus เพราะต้องเดินขึ้นลงเพื่อเปลี่ยนสถานีรถไฟใต้ดิน
7. ถ้าอยากเที่ยวชมเมืองแบบไม่ต้องยุ่งยากให้ดักรอ City Bus Tour เป็นรถสีแดง ๆ ปรับอากาศชั้นเดียว ไม่ได้ถ่ายรูปมาแต่สังเกตป้ายรถเมล์จะมีป้าย city bus tour สีแดง ๆ ติดตั้งอยู่แสดงว่ารถจะจอดป้ายนั้น ๆ ให้ขึ้นไปแล้วจ่ายเงินด้วย T-money หรือเงินสดคนละ 12,000 วอน รถจะพาวนไปตามจุดต่าง ๆ รอบกรุงโซล อยากลงตรงไหนก็ได้ จะขึ้นลงกี่ครั้งก็ได้ในวันเดียว ไม่ต้องเสียเวลานั่งรถไฟใต้ดินไปตามจุดท่องเที่ยว แต่ถ้าจะขึ้นตั้งแต่เริ่มต้นซื้อตั๋วให้ไปขึ้นที่ดองวาดิวตี้ฟรี ใกล้ ๆ จัตุรัสกวางฮวามุน ที่เที่ยวสำคัญที่รถพาไปถึงก็ได้แก่ seoul station, เมียงดง, ดงแดมุน, หมู่บ้านโบราณ (จำชื่อภาษาเกาหลีไม่ได้), โซลทาวเวอร์, พระราชวังทั้ง 3 จุด, และจุดจอดสุดท้ายที่จัตุรัสควางฮวามุน (หาข้อมูลเพิ่มเติมที่เว็บของการท่องเที่ยวเกาหลีได้)
8. เดินช้อปในเมียงดง อย่าเผลอไปรับมาร์กหน้าตัวอย่างที่พนง.ยืนแจกเรียกลูกค้า ถ้ารับแล้วไม่เข้าร้าน นาง ๆ ทั้งหลายจะเดินตามมากระชากหรือดึงของตัวอย่างออกจากมือทันที เราเห็นนางทำกับพี่ที่ไปด้วยกันมาแล้ว คนไทยอย่างเราอาจยังไม่รู้ว่าถ้ารับแล้วต้องเข้าร้าน ถึงแม้จะไม่ซื้อไม่เป็นไร เข้าไปเดินวน ๆ แล้วค่อยออกก็ได้ แต่ถ้าไม่อยากเสียเวลาเพราะไม่อยากช้อปก็ไม่ต้องรับเลยดีสุด
นึกออกแค่นี้ ถ้านึกอะไรออกอีกจะมาเพิ่มเติมให้ค่ะ