เราเริ่มคุยกับคนนึงค่ะ ทำงานด้วยกัน แล้วบังเอิญไปงานบริษัทด้วยกัน คุยกันถูกคอ
หลังจากนั้นเค้าขอเบอร์ เราเริ่มคุยไลน์กัน บางวันเค้าโทรมา
เจอกันทุกวันในที่ทำงาน เพิ่งคุยกันได้ 2 อาทิตย์ค่ะ
ที่คุยกันก้อไม่ได้ทำนองว่าจีบนะคะ แต่คุยเรื่อยเปื่อย มีแซวบ้างนิดหน่อย
ทีนี้เรามาเริ่มคิด เค้าเองเคยบอกมีคนที่เค้าชอบเคยทำงานที่นี่เหมือนกันแต่ออกไปแล้ว
ทุกวันนี้ก้อยังคุยกันแต่ทางผู้หญิงยังไม่ยอมรัยเค้าเป็นแฟนเพราะเค้าเองเป็นคนอิสลามค่ะ
ถามเราเองเราไม่ได้รังเกียจศาสนาของเค้า แต่เราเริ่มคิดว่าจะยังงัยต่อ
เพราะเราเองก้อรู้สึกไม่ดีที่คุยกับเค้าเพราะเค้ามีคนนั้นอยู่แล้ว
ตอนนี้เราเลยเว้นระยะห่าง โดยการคุยน้อยลงค่ะ คือเรียกว่า ไม่เป็นฝ่ายเริ่มก่อน
ถ้าถามว่าชอบมั๊ยคงยังตอบไม่ได้แค่รู้สึกดีดีมากกว่า แต่เรากลัวว่าเราจะหวั่นไหวกับเค้า
เพราะการคุยกันเนี่ยละค่ะ
เลยอยากถามเพื่อนๆ ว่าถ้าเป็นแบบนี้เพื่อนๆ จะทำยังไงคะ
หรือมีวิธีรักษาความสัมพันธ์แบบนี้ยังงัยบ้างคะ
ขอคำตอบแบบไม่ด่า ไม่กระทบกระเทียบแบบสุภาพชนนะคะ
ถ้ารู้ว่าคนที่เราคุยได้ไม่สามารถคบกันไปได้ไกลคุณจะคุยต่อหรือหยุด
หลังจากนั้นเค้าขอเบอร์ เราเริ่มคุยไลน์กัน บางวันเค้าโทรมา
เจอกันทุกวันในที่ทำงาน เพิ่งคุยกันได้ 2 อาทิตย์ค่ะ
ที่คุยกันก้อไม่ได้ทำนองว่าจีบนะคะ แต่คุยเรื่อยเปื่อย มีแซวบ้างนิดหน่อย
ทีนี้เรามาเริ่มคิด เค้าเองเคยบอกมีคนที่เค้าชอบเคยทำงานที่นี่เหมือนกันแต่ออกไปแล้ว
ทุกวันนี้ก้อยังคุยกันแต่ทางผู้หญิงยังไม่ยอมรัยเค้าเป็นแฟนเพราะเค้าเองเป็นคนอิสลามค่ะ
ถามเราเองเราไม่ได้รังเกียจศาสนาของเค้า แต่เราเริ่มคิดว่าจะยังงัยต่อ
เพราะเราเองก้อรู้สึกไม่ดีที่คุยกับเค้าเพราะเค้ามีคนนั้นอยู่แล้ว
ตอนนี้เราเลยเว้นระยะห่าง โดยการคุยน้อยลงค่ะ คือเรียกว่า ไม่เป็นฝ่ายเริ่มก่อน
ถ้าถามว่าชอบมั๊ยคงยังตอบไม่ได้แค่รู้สึกดีดีมากกว่า แต่เรากลัวว่าเราจะหวั่นไหวกับเค้า
เพราะการคุยกันเนี่ยละค่ะ
เลยอยากถามเพื่อนๆ ว่าถ้าเป็นแบบนี้เพื่อนๆ จะทำยังไงคะ
หรือมีวิธีรักษาความสัมพันธ์แบบนี้ยังงัยบ้างคะ
ขอคำตอบแบบไม่ด่า ไม่กระทบกระเทียบแบบสุภาพชนนะคะ