ผมได้พูดคุยกับล็อคอินหนึ่งในห้องนี้ครับ...

และผมรู้สึกชอบ ประทับใจกับความคิด นิสัย การพูดการจาของเค้า
ที่ดูเฮฮา น่ารัก บ้าๆนิดๆ
แต่เราไม่เคยได้เจอตัวจริงกันหรอกครับ
ได้แค่พูดคุยกันผ่านตัวอักษรก็เท่านั้น
แต่รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว ผมก็เงียบๆไป
อาจมีแซวๆตามสเตตัสบ้างนิดๆหน่อยๆ
แต่ก็ไม่เคยคิดอยากจะยุแยงให้เค้าสองคนเลิกกัน
ทั้งๆที่ใจอยากจะทำแบบนั้นสุดๆก็ตาม

จนกระทั่งวันที่ผมไม่อยากให้เกิด มันก็มาถึงครับ
เห็นเค้าเพ้อๆในเฟซ
ผมก็รีบหลังไมค์ไปหาด้วยความเป็นห่วง
ละก็ได้รับรู้ในสิ่งที่เสี้ยวหนึ่งของหัวใจอยากให้เป็น
คือ... "เค้าเลิกกับแฟนแล้ว"

แต่ทำไมผมไม่รู้สึกดีใจเลยครับ???
กลาเยป็นว่า ผมแม่มค่อดเสียใจกว่าเดิม
ทำไมคนที่ผมรู้สึกดี ถึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย???
เค้ากลายเป็นคนละคนที่ผมไม่เคยเห็น ไม่เคยสัมผัสผ่านตัวอักษร
เป็นคนที่เสียใจ พร่ำเพ้อแบบปัญญาอ่อน
เอาแต่ว่าตัวเอง คิดว่าตัวเองแย่ อย่างนั้นอย่างนี้

ผมก็ทำได้แค่เป็นที่ปรึกษาที่ดี (ไหมไม่รู้)
ผมก็ช่วยได้เท่าที่จะช่วย ปลอบได้เท่าที่จะปลอบ
แต่สุดท้าย ถ้าผู้ชายคนนั้นย้อนกลับมา
ผมก็คงทำอะไรไม่ได้ ถ้าเค้าเลือกที่จะกลับไปหาคนที่เค้า "รัก" มากที่สุดคนหนึ่ง

ผมไม่อยากถูกมองว่า ฉวยโอกาส ในช่วงที่เค้าอ่อนแอ
แต่ก็ไม่อยากเห็นเค้าเสียใจไปมากกว่านี้อีก

ปล. พิมพ์ไป สมเพศตัวเอง ไม่มีปัญญาทำอะไรได้มากกว่านี้ละ