สวัสดีครับเรื่องนี้อาจจะยาวไปหน่อยนะครับ ก่อนอื่นต้องขอบอกไว้ก่อนว่า อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นครับไม่ได้มีเจตนาให้ใครมาคอมเม้นด่าและให้แนะนำมากกว่ากรุณาให้เกียรติกันด้วยครับ
ผมอายุ 23 ปี ทำงานเป็น วิศวกร อยู่บริษัทแห่งหนึ่ง ตอนนี้ผมมีแฟน 2 คนพร้อมกัน คือ A และ B , Aผมคบเขามา4ปีนานแล้วแล้วAปัจจุบันทำงานให้กับบริษัทแห่งหนึ่งซึ่งเธอมีความขยันและอดทนต่อการทำงานมกและเป็นคนที่น่ารัก ถึงแม้เธอจี้เง่าไปหน่อย ดิ้นรนกันมาตั้งแต่ไม่มีอะไรเลยจนทุกวันนี้มีบ้านมีรถชีวิตก็เป็นสุขดีครับ
ส่วน B ผมมารู้จักเธอหลังจากนั้นเธอเรียนจบแล้วแต่เธอยังไม่ได้ทำงานเพราะหาสมัครงานที่นู้นที่นั้นอยู่ตอนนี้ เธอเป็นคนน่ารักๆครับ นิสัยดี ขี้งอนตามภาษาผู้หญิงครับ เธอเป็นคนที่ความคิดเป็นผู้ใหญ่ และผมชอบส่วนตรงนี้ของเธอมาก เธอเป็นคนประหยัด ถามซื้อของให้ 1 ชิ้น จะเอาสองชิ้น ผมบอกว่าไม่เธอ เธอก็เชื่อฟังโดยที่ไม่มีการค้านเลยซักนิด
ผมทำงานออกจากบ้านแต่เช้าโดยมีเวลาคุยกับทั้งสองโดยผ่านทางลาย ซึ่งก็ไม่ค่อยมีเวลาคุยเท่าไหร่แค่พักเที่ยงเท่านั้น โดยคุยกับทั้งสองพร้อมๆๆกัน
ผมแบ่งเวลาให้ทั้งสองคนอย่างลงตัว โดยที่ตอนนี้ทั้งสองรักผมมาก ผมเอาใจใส่ทั้งสองอย่างสม่ำเสมอ(ไม่ใช้ว่าเท่ากัน)โดยผ่านการผลัดพาไปกินข้าวดูหนังอย่างที่คนเป็นแฟนกันเขาทำกัน
ผมไม่เคยหลอกทั้งสองคนเพราะผมพูดความจริงให้เธอฟังและทั้งสองรับได้กับสิ่งที่เป็นอยู่นี้โดยผมจะให้Aมากกว่าเพราะเธออยู่กับผมนานกว่า
ส่วนBก็เข้าใจดีโดยที่เธอก็เข้าใจผมด้วยและเธอก็ไม่คิดอะไร
ผมดูแลทั้งสองอย่างสม่ำเสมอเหมือนแฟนที่คบกันมานานโดยทำอะไรจะใช้เหตุผลเป็นหลัก โดยที่ผมก็ไม่ได้ซีเรียสเรื่องเงินเลยเพราะทั้งสองก็ไม่ได้ขออะไรมากมายจากผม
แต่แล้วมีวันนึงผมก็คิดว่าต่อไปในอนาคตถ้ามันยังเป็นแบบนี้ผมคิดว่ามันคงจะไม่โอเครแน่เพราะว่าถ้าซักวันเราต้องแต่งงาน เราคงแต่งงานกะทั้งสองคนไม่ได้ เพราะเรามีวัฒนธรรม
ผมอยากจะรู้ว่า ควรจะให้เป็นแบบนี้ต่อไปหรือผมควรจะทำร้ายคนๆนึงแล้วเลือกคนอีกคนนึง
ผมไม่อยากทำให้ทั้งสองเสียใจ ผมเป็นคนใจอ่อนมาถ้าเมื่อไหร่ซักคนร้องไห้ ผมจะร้องไห้ด้วย
หรือควรจะเจ็บแค่ครั้งเดียวแล้วปัญหาก็จบ
ส่วนตัวไม่ได้เป็นคนเจ้าชู้มากมายอะไรมีเพียง A กับ B เท่านั้นเละไม่เคยไปหาคนอื่น...........ควรจะทำยังไงดี
ทำอย่างงี้แล้วผิดไหม..
ผมอายุ 23 ปี ทำงานเป็น วิศวกร อยู่บริษัทแห่งหนึ่ง ตอนนี้ผมมีแฟน 2 คนพร้อมกัน คือ A และ B , Aผมคบเขามา4ปีนานแล้วแล้วAปัจจุบันทำงานให้กับบริษัทแห่งหนึ่งซึ่งเธอมีความขยันและอดทนต่อการทำงานมกและเป็นคนที่น่ารัก ถึงแม้เธอจี้เง่าไปหน่อย ดิ้นรนกันมาตั้งแต่ไม่มีอะไรเลยจนทุกวันนี้มีบ้านมีรถชีวิตก็เป็นสุขดีครับ
ส่วน B ผมมารู้จักเธอหลังจากนั้นเธอเรียนจบแล้วแต่เธอยังไม่ได้ทำงานเพราะหาสมัครงานที่นู้นที่นั้นอยู่ตอนนี้ เธอเป็นคนน่ารักๆครับ นิสัยดี ขี้งอนตามภาษาผู้หญิงครับ เธอเป็นคนที่ความคิดเป็นผู้ใหญ่ และผมชอบส่วนตรงนี้ของเธอมาก เธอเป็นคนประหยัด ถามซื้อของให้ 1 ชิ้น จะเอาสองชิ้น ผมบอกว่าไม่เธอ เธอก็เชื่อฟังโดยที่ไม่มีการค้านเลยซักนิด
ผมทำงานออกจากบ้านแต่เช้าโดยมีเวลาคุยกับทั้งสองโดยผ่านทางลาย ซึ่งก็ไม่ค่อยมีเวลาคุยเท่าไหร่แค่พักเที่ยงเท่านั้น โดยคุยกับทั้งสองพร้อมๆๆกัน
ผมแบ่งเวลาให้ทั้งสองคนอย่างลงตัว โดยที่ตอนนี้ทั้งสองรักผมมาก ผมเอาใจใส่ทั้งสองอย่างสม่ำเสมอ(ไม่ใช้ว่าเท่ากัน)โดยผ่านการผลัดพาไปกินข้าวดูหนังอย่างที่คนเป็นแฟนกันเขาทำกัน
ผมไม่เคยหลอกทั้งสองคนเพราะผมพูดความจริงให้เธอฟังและทั้งสองรับได้กับสิ่งที่เป็นอยู่นี้โดยผมจะให้Aมากกว่าเพราะเธออยู่กับผมนานกว่า
ส่วนBก็เข้าใจดีโดยที่เธอก็เข้าใจผมด้วยและเธอก็ไม่คิดอะไร
ผมดูแลทั้งสองอย่างสม่ำเสมอเหมือนแฟนที่คบกันมานานโดยทำอะไรจะใช้เหตุผลเป็นหลัก โดยที่ผมก็ไม่ได้ซีเรียสเรื่องเงินเลยเพราะทั้งสองก็ไม่ได้ขออะไรมากมายจากผม
แต่แล้วมีวันนึงผมก็คิดว่าต่อไปในอนาคตถ้ามันยังเป็นแบบนี้ผมคิดว่ามันคงจะไม่โอเครแน่เพราะว่าถ้าซักวันเราต้องแต่งงาน เราคงแต่งงานกะทั้งสองคนไม่ได้ เพราะเรามีวัฒนธรรม
ผมอยากจะรู้ว่า ควรจะให้เป็นแบบนี้ต่อไปหรือผมควรจะทำร้ายคนๆนึงแล้วเลือกคนอีกคนนึง
ผมไม่อยากทำให้ทั้งสองเสียใจ ผมเป็นคนใจอ่อนมาถ้าเมื่อไหร่ซักคนร้องไห้ ผมจะร้องไห้ด้วย
หรือควรจะเจ็บแค่ครั้งเดียวแล้วปัญหาก็จบ
ส่วนตัวไม่ได้เป็นคนเจ้าชู้มากมายอะไรมีเพียง A กับ B เท่านั้นเละไม่เคยไปหาคนอื่น...........ควรจะทำยังไงดี