เรื่องจริงของ รพ. แห่งหนึ่ง สุขุมวิท 49 ผมและครอบครัวรักษาที่นี่ มานานกับ อ.หมอพิบูลย์ เลาหทัย ที่นับได้ว่าเป็นคุณหมอคนดี  ทำงานมากว่า 20 ปี มาทำงานตี 4.00 น.และกลับ 20.00 น ไม่เคยหยุดงาน จนมีคนไข้มากเป็นอันดับ 1 ของ รพ.นี้ และได้รับการยอมรับจากเพื่อนของหมอ และ พยาบาล ว่าเป็นคนดีและคนขยัน จนได้ฉายาจากคนไข้ว่า "หมอเหรียญทอง"   อยู่วันหนึ่ง ต้องพาคุณแม่มาพบคุณหมอ  อยู่ดีๆ ทาง รพ. บอกให้ไปหาหมออื่นแทน โดยไม่บอกเหตุผลอันใด พยายามบ่ายเบี่ยงปิดข้อมูลตลอดทาง  รพ.คงลืมไปว่าผมมาที่นี่ต้องการมาหาหมอพิบูลย์  เป็นเพราะคุณหมอ ไม่ใช่จะมาเพราะ รพ. หรือผมจะพาคนที่ผมรักเพื่อ มารักษากับใครก้อได้ ผมจึงพยายาม ติดตาม จนทราบว่าคุณหมอพิบูลย์ ท่านถูกทางรพ.ให้ออกโดยทันทีเพราะ มีคนไข้ไปฟ้อง รพ. เรื่องความผิดพลาดในการรักษา แล้วคุณหมอ ด้วยความมีจริยธรรม จึงไปให้การกับศาลซึ่ง ตามความเป็นจริงและตามการรักษาตามความจริง และ ซึ่งอาจจะทำให้ รพ. เสียรูปคดีและแพ้   สุดท้าย รพ.จึงเปลี่ยนหมอ หรือกระทำการอันใดมิทราบ มีการให้การใหม่ หรือกระทำวิธีการใหม่ จน รพ.กลับมาชนะคดี และ ยังเรียกร้องให้ผู้เสียหาย (คนไข้) ต้องชดใช้ค่าเสียหายเพิ่มด้วย สิ่งที่ผมต้องขอประมาณการกระทำของ รพ. โดยเฉพาะ ผู้บริหาร และผอ. คือทำไมพวกคุณถึงไปไล่คุณหมอเค้าออก? ท่านช่วยชีวิตคนมามากมาย และคนไข้ก้อรักท่านมากกว่ารักตัวท่านเองเสียอีก ตอนนี้คนไข้ก้อกำลังเคว้ง ไปกันหมด ผู้บริหาร รพ.ก้อบอกให้พบหมออื่นแทน อันนี้ถือว่า รพ. ไม่แคร์คนไข้ เห็นค่าของคนไข้ ก็แค่ธุรกิจการค้าเท่านั้น
อีกอย่าง รพ.และผู้บริหาร ถ้าไม่มีจริยธรรม ธรรมาภิบาล คิดรังแกคนดี เพราะเห็นแก่ธุระกิจอย่างเดียว. ผมต้องขออนุญาตให้ทุกท่านพิจารณาใช้วิจารณญาณ ว่าเราสมควรจะส่งคนที่เรารักไปอยู่ภายใต้นโยบาย หรือ รักษาไหม? ผมและตระกลูของผมคงจะพยายามตามคุณหมอไป ไม่ว่าท่านจะไปรักษาที่ไหน และคงจะย้ายประวัติไปให้หมอดูแล  คงปล่อยให้ รพ.สมิติเวช สุขุมวิท ภายใต้การนำของผู้บริหารที่เห็นแก่การทำกำไร เอา ตัวเองเป็นหลัก มากกว่าคนไข้. เต็มๆน่ะ ระวังคนไข้เค้าจะสาปแช่งเอานะครับท่านผู้บริหาร เวรกรรมมันมีจริง แรงสาปแช่งของคนไข้มันแรงนะจะบอกให้