ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่ามเราเคยมีแฟนมาก่อนนะคะ แต่เค้าไม่เคยมีแฟนกันมาก่อนเลย เราเป็นแฟนคนแรก เราเลยไม่เคยเจอปัญหานี้ค่ะ
และเค้ารุ่นเดียวกันกับเราค่ะ มีอะไรก็พูดกันตรงๆ ไม่ถือกันเท่าไหร่
ส่วนแฟนคนปัจจุบันนี้ ดูใจกันมานานพอสมควร แต่เพิ่งคบกัน เพราะเค้าเพิ่งเลิกกับแฟนค่ะ
คือ เค้าคบกับแฟนคนนี้มานานถึง 8 ปีค่ะ ตั้งแต่ปริญญาตรียันปริญญาเอก
แต่ห่างกันเพราะเค้าเรียนกันคนละประเทศค่ะ ซึ่งต่างฃ่ายต่างไม่เจอกันมานานกว่า 3-4 ปีแล้วค่ะ
ก็เคยถามนะคะว่าทำไมเค้าไม่นัดเจอกัน ทั้งๆที่วันหยุดตรงกัน และก็กลับไทยกันบ่อยทั้งคู่ แต่สวนทางกันตลอด
คำตอบคือ ไม่รู้ ค่ะ ... และด้วยความที่เค้าห่างกัน ไม่ใช่แค่ระยะทาง แต่ไม่ค่อยได้คุยกันเพราะต่างฝ่ายต่างไม่ว่าง
และไม่มีฝ่ายไหนพยายามเข้าหากันสม่ำเสมอ ประคับประคองกัน ความสัมพันธ์ก็เริ่มกลายเป็นเพื่อนค่ะ
ส่วนเรา เรายอมรับว่าเราปลื้มพี่เค้าก่อนค่ะ (เค้าแก่กว่า 5 ปีค่ะ) แต่ตอนนั้นไม่รู้ว่าเค้ามีแฟน
ก็พูดคุยสนิทกันมาเรื่อยๆ จนมารู้ว่าเค้ามีแฟน ก็ยอมรับว่าเสียใจมาก ตีตัวออกห่าง
และต้องย้ายเมืองไปเรียนมหาวิทยาลัยอื่นแล้วด้วยคิดว่าคงจบ
แต่ มันไม่จบเพราะสังคมคนไทยก็ไม่ได้กว้างขนาดนั้นที่นี่ มีงานทีก็เจอกันตลอด
และเค้าขอให้เป็นพี่น้องกันไป เพราะเค้ายังเลิกกับแฟนไม่ได้ เพราะเค้าเห็นแก่ระยะเวลาที่เค้าคบกันมาอ่ะค่ะ
(เค้าเคยจะเลิกกันครั้งนึงค่ะ เพราะแฟนเค้าหายไปเลยเป็นเดือนๆไม่ติดต่อเลย แต่พอแฟนเค้ามาขอโทษ
ขอเริ่มใหม่ จะปรับปรุงตัว เค้าก็ใจอ่อนตลอดค่ะ)
และโอเค ถึงแม้เราจะตะขิดตะขวงใจบ้าง แต่ก็ต้องทำใจยอมรับมันค่ะ เพราะเราบังคับจิตใจใครไม่ได้
จนมาถึงวันนี้ค่ะ เค้าตัดสินใจเลิกกับแฟนเค้า และมาขอคบเราค่ะ
อาจด้วยเพราะแฟนเค้าทำตัวเหมือนเดิมค่ะ มาๆหายๆ ไม่ใส่ใจ
และครั้งนี้เค้าไม่ใจอ่อนแล้วค่ะ แต่ยังยอมเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าอยู่ (เห็นแก่เวลาที่คบกันมา... อีกแล้ว)
และปัญหาที่เกิดขึ้นหลังจากเหตุการณ์วันนั้นนะคะ มีดังนี้ค่ะ
1. แฟนเก่าเค้าตามง้อค่ะ ทั้งทางตรงและทางอ้อม
เช่น ทางตรง - ขอแก้ตัวใหม่อีกครั้ง
ทางอ้อม - โพส facebook หน้า wall ฝ่ายชายบ่อยๆ
ตั้งแต่สัพเพเหระ ไปจนถึงรูปอดีตกาลสมัยป.ตรี ที่เค้ายังคบกันอยู่
แล้วเขียนว่า คิดถึงเมื่อก่อนอะไรงี้
ณ จุดนี้พูดเลยว่า ครั้งแรกก็เจ็บจี๊ดๆ แต่พอครั้ง 2,3,4 มันก็ไม่ไหว
จากปกติเราไม่เคยโพสต์หน้าวอลเค้าเลย กลายเป็นว่าเราต้องโพสบ้าง (แสดงความเป็นเจ้าของ)
ซึ่งเค้าไม่โอเคมากๆ ที่เราโพสเวิ่นเว้อ โพสรูปคู่ เพราะปกติเราไม่เคยงี่เง่าแบบนี้มาก่อนเลย
2. พ่อแม่เค้า กับพ่อแม่แฟนเก่า สนิทกัน
อันนี้เป็นปัญหาที่โลกแตกจริงๆค่ะ ทำให้เราเป็นคนแอบจิต คิดมากไปเลย
เราก็เพิ่งคบกับเค้าไม่นาน ก็รู้ตัวว่ามันอาจจะเร็วไปที่เค้าจะแนะนำเราให้พ่อแม่เค้ารู้จัก เราก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรนะคะ
แต่พ่อแม่เค้า ยังไม่รู้ค่ะ ว่าเค้าเลิกกับแฟนเก่าแล้ว และพ่อแม่แฟนเก่าเค้านี่ตัวสนับสนุนค่ะ เพราะเค้าคบกันมานาน
คอยถาม ติดตามเค้าตลอดค่ะ ว่าเกิดอะไรขึ้น และเค้าไม่อยากให้เลิกกันค่ะ (เค้าเพิ่งแอดเฟสเรามาด้วยค่ะ)
เรื่องนี้ เราต้องการความช่วยเหลือเลยค่ะ ว่าเราควรจะจบมันไหม แต่เค้าพูดกับเราว่า เราคิดมากเกินไป
เรื่องนี้มันเป็นเรื่องระหว่างเค้า กับแฟนเก่า พ่อแม่ใครก็ไม่เกี่ยว
แต่เรากลัวมากจริงๆค่ะ เพราะเราเด็กกว่า (เค้ากับแฟนเก่าทรุ่นเดียวกัน) เราดูเป็นเด็กกะโหลกกะลา
เด็กที่มาติดผู้ใหญ่ มาสร้างความร้าวฉาน อะไรประมาณนี้
จากที่เราเป็นคนง่ายๆ สบายๆ ไม่เคยคิดมาก เวิ่นเว้อ เรื่องแฟนเลย
เรื่องนี้ทำให้เราจิตตกค่ะ จากที่คิดว่าเรา professional พอ
กลายเป็นง่อย เด็กอนุบาลไปเลยค่ะ ...
ถ้าปล่อยเป็นแบบนี้ เราคงระแวงจนเข้าขั้นโรคจิต ไม่เชื่อใจแฟน
คิดเสมอว่ายังไงๆ เค้าก็ต้องกลับไปคบกับคนคุ้นเคย
และเค้าก็จะรำคาญเรา มองว่าเราเป็นผู้หญิงงี่เง่า
สุดท้ายก็ต้องเลิกกันแน่ๆค่ะ ...
เราควรทำยังไงดีคะ?
ใครเคยคบแฟนที่เค้ามีแฟนเก่าที่คบกันมานานบ้างคะ รับมือกับมันยังไงคะ
และเค้ารุ่นเดียวกันกับเราค่ะ มีอะไรก็พูดกันตรงๆ ไม่ถือกันเท่าไหร่
ส่วนแฟนคนปัจจุบันนี้ ดูใจกันมานานพอสมควร แต่เพิ่งคบกัน เพราะเค้าเพิ่งเลิกกับแฟนค่ะ
คือ เค้าคบกับแฟนคนนี้มานานถึง 8 ปีค่ะ ตั้งแต่ปริญญาตรียันปริญญาเอก
แต่ห่างกันเพราะเค้าเรียนกันคนละประเทศค่ะ ซึ่งต่างฃ่ายต่างไม่เจอกันมานานกว่า 3-4 ปีแล้วค่ะ
ก็เคยถามนะคะว่าทำไมเค้าไม่นัดเจอกัน ทั้งๆที่วันหยุดตรงกัน และก็กลับไทยกันบ่อยทั้งคู่ แต่สวนทางกันตลอด
คำตอบคือ ไม่รู้ ค่ะ ... และด้วยความที่เค้าห่างกัน ไม่ใช่แค่ระยะทาง แต่ไม่ค่อยได้คุยกันเพราะต่างฝ่ายต่างไม่ว่าง
และไม่มีฝ่ายไหนพยายามเข้าหากันสม่ำเสมอ ประคับประคองกัน ความสัมพันธ์ก็เริ่มกลายเป็นเพื่อนค่ะ
ส่วนเรา เรายอมรับว่าเราปลื้มพี่เค้าก่อนค่ะ (เค้าแก่กว่า 5 ปีค่ะ) แต่ตอนนั้นไม่รู้ว่าเค้ามีแฟน
ก็พูดคุยสนิทกันมาเรื่อยๆ จนมารู้ว่าเค้ามีแฟน ก็ยอมรับว่าเสียใจมาก ตีตัวออกห่าง
และต้องย้ายเมืองไปเรียนมหาวิทยาลัยอื่นแล้วด้วยคิดว่าคงจบ
แต่ มันไม่จบเพราะสังคมคนไทยก็ไม่ได้กว้างขนาดนั้นที่นี่ มีงานทีก็เจอกันตลอด
และเค้าขอให้เป็นพี่น้องกันไป เพราะเค้ายังเลิกกับแฟนไม่ได้ เพราะเค้าเห็นแก่ระยะเวลาที่เค้าคบกันมาอ่ะค่ะ
(เค้าเคยจะเลิกกันครั้งนึงค่ะ เพราะแฟนเค้าหายไปเลยเป็นเดือนๆไม่ติดต่อเลย แต่พอแฟนเค้ามาขอโทษ
ขอเริ่มใหม่ จะปรับปรุงตัว เค้าก็ใจอ่อนตลอดค่ะ)
และโอเค ถึงแม้เราจะตะขิดตะขวงใจบ้าง แต่ก็ต้องทำใจยอมรับมันค่ะ เพราะเราบังคับจิตใจใครไม่ได้
จนมาถึงวันนี้ค่ะ เค้าตัดสินใจเลิกกับแฟนเค้า และมาขอคบเราค่ะ
อาจด้วยเพราะแฟนเค้าทำตัวเหมือนเดิมค่ะ มาๆหายๆ ไม่ใส่ใจ
และครั้งนี้เค้าไม่ใจอ่อนแล้วค่ะ แต่ยังยอมเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าอยู่ (เห็นแก่เวลาที่คบกันมา... อีกแล้ว)
และปัญหาที่เกิดขึ้นหลังจากเหตุการณ์วันนั้นนะคะ มีดังนี้ค่ะ
1. แฟนเก่าเค้าตามง้อค่ะ ทั้งทางตรงและทางอ้อม
เช่น ทางตรง - ขอแก้ตัวใหม่อีกครั้ง
ทางอ้อม - โพส facebook หน้า wall ฝ่ายชายบ่อยๆ
ตั้งแต่สัพเพเหระ ไปจนถึงรูปอดีตกาลสมัยป.ตรี ที่เค้ายังคบกันอยู่
แล้วเขียนว่า คิดถึงเมื่อก่อนอะไรงี้
ณ จุดนี้พูดเลยว่า ครั้งแรกก็เจ็บจี๊ดๆ แต่พอครั้ง 2,3,4 มันก็ไม่ไหว
จากปกติเราไม่เคยโพสต์หน้าวอลเค้าเลย กลายเป็นว่าเราต้องโพสบ้าง (แสดงความเป็นเจ้าของ)
ซึ่งเค้าไม่โอเคมากๆ ที่เราโพสเวิ่นเว้อ โพสรูปคู่ เพราะปกติเราไม่เคยงี่เง่าแบบนี้มาก่อนเลย
2. พ่อแม่เค้า กับพ่อแม่แฟนเก่า สนิทกัน
อันนี้เป็นปัญหาที่โลกแตกจริงๆค่ะ ทำให้เราเป็นคนแอบจิต คิดมากไปเลย
เราก็เพิ่งคบกับเค้าไม่นาน ก็รู้ตัวว่ามันอาจจะเร็วไปที่เค้าจะแนะนำเราให้พ่อแม่เค้ารู้จัก เราก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรนะคะ
แต่พ่อแม่เค้า ยังไม่รู้ค่ะ ว่าเค้าเลิกกับแฟนเก่าแล้ว และพ่อแม่แฟนเก่าเค้านี่ตัวสนับสนุนค่ะ เพราะเค้าคบกันมานาน
คอยถาม ติดตามเค้าตลอดค่ะ ว่าเกิดอะไรขึ้น และเค้าไม่อยากให้เลิกกันค่ะ (เค้าเพิ่งแอดเฟสเรามาด้วยค่ะ)
เรื่องนี้ เราต้องการความช่วยเหลือเลยค่ะ ว่าเราควรจะจบมันไหม แต่เค้าพูดกับเราว่า เราคิดมากเกินไป
เรื่องนี้มันเป็นเรื่องระหว่างเค้า กับแฟนเก่า พ่อแม่ใครก็ไม่เกี่ยว
แต่เรากลัวมากจริงๆค่ะ เพราะเราเด็กกว่า (เค้ากับแฟนเก่าทรุ่นเดียวกัน) เราดูเป็นเด็กกะโหลกกะลา
เด็กที่มาติดผู้ใหญ่ มาสร้างความร้าวฉาน อะไรประมาณนี้
จากที่เราเป็นคนง่ายๆ สบายๆ ไม่เคยคิดมาก เวิ่นเว้อ เรื่องแฟนเลย
เรื่องนี้ทำให้เราจิตตกค่ะ จากที่คิดว่าเรา professional พอ
กลายเป็นง่อย เด็กอนุบาลไปเลยค่ะ ...
ถ้าปล่อยเป็นแบบนี้ เราคงระแวงจนเข้าขั้นโรคจิต ไม่เชื่อใจแฟน
คิดเสมอว่ายังไงๆ เค้าก็ต้องกลับไปคบกับคนคุ้นเคย
และเค้าก็จะรำคาญเรา มองว่าเราเป็นผู้หญิงงี่เง่า
สุดท้ายก็ต้องเลิกกันแน่ๆค่ะ ...
เราควรทำยังไงดีคะ?