สวัสดีครับ ก่อนอื่นทักทายก่อน เรื่องที่จะเล่านี่ก็เป็นชีวิตของผมเอง อิงจากเรื่องจริง 100% แต่ก็ไม่อาจเปิดเผยชื่อบุคคลในเรื่องได้ (ยังไม่หิวข้าวแดง = =) ครับก็เริ่มเลยละกัน ผมเป็นคน ต่างจังหวัดครับ เลยภาคกลางขึ้นไปข้างบนนิดนึง ชีวิตวัยรุ่นผมก็เริ่มจากที่จังหวัดบ้านเกิดนี่แหละครับ ตอนประถม ผมเป็นเด็กไม่ค่อยซน แต่ชอบเล่นกีฬา กวนทีน เพื่อนๆรอบตัวไปวันๆ แต่มีกีฬาโปรดก็ ปิงปองนี่แหละ ชีวิตมีแต่เรียนกับกีฬา สาวๆนี่ผ่านไปได้เลย เพื่อนๆก็แกล้งอย่างเดียวไม่เคยจะสนใจ แต่พอเข้ามัธยมที่โรงเรียนประจำจังหวัด (มั่วเข้ามาอะครับ = =) ผมเจอ เพื่อนผู้หญิงในห้องคนนึง ผมชอบแอบมองเธอบ่อยๆ บางครั้งเธอก็หันมามองบ้าง ผ่านมาไม่นานก็กีฬาสีครับ ผมจำได้ว่าเพื่อน แกล้งเอาแว่นของเธอมาให้ผม ผมเลยเอาไปคืนแบบเขินๆ จากนั้นไม่นานเราก็คบกัน (แต่ไม่เคยขอเป็นแฟนเลย หน้าบาง) เราสองคนมีความสุขกันมากเลย ช่วงวัยเด็ก ไม่มีอะไรเกินเลยเสียหาย ผมชอบทำอาหาร ตอนเช้าก็จะตื่นแต่เช้า ออกไปตลาดไปซื้อของมาทำกับข้าว (บ้านผมขายอาหาร ผมเลยทำอาหารเป็นตั้งแต่เด็ก) ใส่กล่องเอาไปที่โรงเรียน เธอก็ทำมา แลกกันกิน ช่วงนั้นโลกเป็นสีชมพูไปหมด (จริงกู - -“) แต่พอเวลาผ่านไป ขึ้น ม.4-5 อุปสรรคก็เข้ามาทดสอบเราสองคน ผมไม่รู้เธอโดนกดดันมาจากไหนยังไง เธอพูดกับผมว่าคบกันทำให้การเรียนตก T.T โลกจากสีชมพูกลายเป็นดำมืดไปเลย ปกติผมจะร้องไห้ง่ายมากกับเรื่องความรักแต่ ครั้งนี้มันแบบพูดไม่ออกร้องไม่ออก อึดอัดมาก ผ่านมาจนกีฬาสี ผมก็ตัดสินใจใช้เรื่องงี่เง่าบอกเลิกเธอ เพื่อให้เธอกับไปเรียนหนังสือ (เธออยากเรียนหมอมาก) แล้วพอสอบเข้ามหาลัยเสร็จผมกะว่าจะไปขอโทษเธอ แล้วขอคืนดี แต่เหตุการณ์ก็กลับไม่เป็นอย่างนั้น เหมือนกับว่าเธอกำลังคุยกับใครอีกคนอยู่ ไม่รู้ทำไมผมโกรธ โกรธมาก แล้วผมก็ปล่อยเธอไป ผมสอบได้วิศวะ ใน กทม เลยเข้ามาเรียน หลังจากเลิกกัน ความโกรธและอยากให้เธอเสียดาย ทำให้ผมพยายามพัฒนาตัวเองทุกด้าน จากผอมก็เล่นฟิตเนส จากขี้อายก็เลิกขี้อาย จากไม่ชอบร้องเพลงก็พยายามหัด และมีแฟนใหม่ แต่สุดท้ายที่ทำไปก็รู้สึกได้ทีหลังว่ามันแค่ประชด ไม่ได้มีประโยชน์เลย ตั้งแต่เลิกกันผมไม่เคยอยากจะจีบใครอีก แม้จะมีแฟนแต่ก็จะมีพื้นที่ส่วนหนึ่งที่กันไว้เสมอ เป็นที่ส่วนตัวสุดๆที่เก็บทุกความทรงจำดีๆ ทุกคำสัญญา ผมยังจำและกระทำมาตลอด ผมเคยให้สัญญากับเธอว่า จะไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ ไม่เล่นการพนัน ไม่เที่ยวกลางคืน และยังรักษาทุกสัญญาอยู่ แต่เหลือเพียงสัญญาเดียวที่ผมทำไม่ได้คือจะรักกันตลอดไป ผมยังรักเธอ รักมาก ยังรอคอย แต่ก็นะ ไม่รู้อีกนานเท่าไรเหมือนกัน กว่าเธอจะกลับมารักกัน เพราะสัญญานี้ผมทำมันคนเดียวไม่ได้ . . .
    ถ้าผมอยากจะง้อเธอคืนเพื่อนๆพอจะมีวิธีดีๆแนะนำไหมครับ แต่มันผ่านมา 3-4 ปีแล้วที่ผมกับเธอไม่ได้เจอกัน แต่ก็มีคุยกันบ้าง เธอเปรยว่าเรียนจบค่อยมีแฟน ถ้ารอก็อีก ปีกว่าๆ เพื่อนๆว่าผมรอต่อไปก่อน หรือว่าทำไงดี
ใครง้อแฟนแล้วสำเร็จรบกวนแชร์หน่อยครับ