เรายังเป็นนักเรียนมัธยมปลายอยู่ค่ะ ปีนี้ม.6แล้ว
คือโรงเรียนเราเป็นโรงเรียนที่มีกิจกรรมเยอะมากๆ บางครั้งก็ต้องทำงานกันดึก กลับบ้านช้า มันเป็นธรรมดามั้ยค่ะที่ในโรงเรียนสหศึกษา ต้องมีเพื่อนร่วมชั้นที่มีนิสัย แบบดื่มเหล้าสูบบุหรี่บ้าง ทางครอบครัวเราก็หาว่าเราไม่ไปทำงานจริงหาว่า ไปเที่ยวเตร่กับเพื่อนๆ เราบอกไห้มาดูที่ที่เราทำงานทางบ้านก็ไม่มาดูเเล้วก็มาต่อว่าเราเสมอๆเรื่องเพื่อนเวลาไปไหนกับเพื่อนเพื่อนก็ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่บางคนก็พูดประชดประชันว่าไห้เรา บ้าง ว่าวันนนี้มาได้ด้วยเหรออะไรประมานนี้ การเรียนม.ปลาย เราเรียนสายศิลป์คำนวน เราย้ายมาจากสายวิทย์ เกรดเราลงมามากจากตอนม.ต้น จาก3.6 ลงมา2.86 สองกว่าค่ะ ทางบ้านก็ต่อว่าเราไม่ได้สนใจการเรียน ทั้งๆที่เราก็ไปหาเรียนพิเศษ หาแนวข้อสอบมาอ่าน เพื่อเตรียมสอบเข้ามหาลัย ตอนนี้เรามีแฟนนะแฟนอยู่คนละที่ เราก็แบบไปเที่ยวหากันบ้างเป็นธรรมดาของวัยรุ่นสมัยนี้ ก็ไม่ได้มีอะไรเกินเลยกันหรอกนะค่ะ ทางบ้านก็หาว่าเราติดผู้ชาย อีก เราก็ไม่ได้ทิ้งการเรียนสักหน่อยเลยเราก็มาโรงเรียนตามปกติ ไม่เคยโดดเรียนไปหากันเลย เรียนก็มาเรียน แล้วทางบ้านก็คอยกีดกันเรากับเเฟนเราไม่ไห้คบกันเราเครียดนะบางครั้งทั้งเรื่องเรียนเเละเรื่องความรัก เราว่าเราเดินตามทางที่ถูกแล้วนะค่ะเราไม่ได้ทิ้งการเรียน เรารักกันในขอบเขต พ่อแม่รับรู้ทุกอย่าง พ่อแม่ฝ่ายชายเค้าก็รับได้ แต่คนที่คอยกีดกัน ขัดขวางเราก็มีเเต่ครอบครัวเรา
ตอนเด็กๆสมัยเเม่เรายังมีเราคนเดียวนะ ทุกคนตามใจเรารักเราหมด แต่แม่เราแต่งงานใหม่มีลูกคือน้องเราใช่มั้ยน้องเรามีปัญหาเหมือนเป็นออทิสติกเพราะแม่เรามีลูกตอนอายุเยอะด้วยมั้งทุกคนคอยบอกว่าเราต้องดูน้องงั้นงี้เวลาเราทำการบ้านอยู่ทำอะไรอยู่ก็ตามเราต้องมาดูน้อง บางครั้งงานเราเสร็จไม่ทันมันก็กระทบต่อการเรียนด้วยใช่ป่ะ แต่เราเคยอธิบายจุดจุดนี้ไปแล้วบ้านเราก็ยังไม่เข้าใจเราอยู่ดี
ตอนนี้ทางบ้านแฟนเราก็ถูกบ้านเราต่อว่าไห้ อย่างเยอะ แม่แฟนเราเลยบอกว่าค่าเรียนอะไรต่างๆแม่แฟนเราจะรับผิดชอบไห้เองแล้วไห้แม่เราดูแลน้องเราอย่างเต็มที่ คือแบบ ไม่ต้องสนใจเรามากงี้อ่ะ ปล่อยวางกับเรื่องของเราบ้าง แต่ทางครอบครัวเราก็ไม่ยอมปล่อยวางอะไรเลย แล้วมาบ่นกับเราตลอดๆว่ายายเครียด ยายต้องรับกับทุกๆเรื่องของทุกๆคนในครอบครัวแบบนี้เราก็เหมือนคนที่ต้องคอยรับความเครียดของยายอีกที เราจะไปคุยกับคนในครอบครัวอย่างไรดีค่ะ
ครอบครัวไม่เข้าใจ
คือโรงเรียนเราเป็นโรงเรียนที่มีกิจกรรมเยอะมากๆ บางครั้งก็ต้องทำงานกันดึก กลับบ้านช้า มันเป็นธรรมดามั้ยค่ะที่ในโรงเรียนสหศึกษา ต้องมีเพื่อนร่วมชั้นที่มีนิสัย แบบดื่มเหล้าสูบบุหรี่บ้าง ทางครอบครัวเราก็หาว่าเราไม่ไปทำงานจริงหาว่า ไปเที่ยวเตร่กับเพื่อนๆ เราบอกไห้มาดูที่ที่เราทำงานทางบ้านก็ไม่มาดูเเล้วก็มาต่อว่าเราเสมอๆเรื่องเพื่อนเวลาไปไหนกับเพื่อนเพื่อนก็ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่บางคนก็พูดประชดประชันว่าไห้เรา บ้าง ว่าวันนนี้มาได้ด้วยเหรออะไรประมานนี้ การเรียนม.ปลาย เราเรียนสายศิลป์คำนวน เราย้ายมาจากสายวิทย์ เกรดเราลงมามากจากตอนม.ต้น จาก3.6 ลงมา2.86 สองกว่าค่ะ ทางบ้านก็ต่อว่าเราไม่ได้สนใจการเรียน ทั้งๆที่เราก็ไปหาเรียนพิเศษ หาแนวข้อสอบมาอ่าน เพื่อเตรียมสอบเข้ามหาลัย ตอนนี้เรามีแฟนนะแฟนอยู่คนละที่ เราก็แบบไปเที่ยวหากันบ้างเป็นธรรมดาของวัยรุ่นสมัยนี้ ก็ไม่ได้มีอะไรเกินเลยกันหรอกนะค่ะ ทางบ้านก็หาว่าเราติดผู้ชาย อีก เราก็ไม่ได้ทิ้งการเรียนสักหน่อยเลยเราก็มาโรงเรียนตามปกติ ไม่เคยโดดเรียนไปหากันเลย เรียนก็มาเรียน แล้วทางบ้านก็คอยกีดกันเรากับเเฟนเราไม่ไห้คบกันเราเครียดนะบางครั้งทั้งเรื่องเรียนเเละเรื่องความรัก เราว่าเราเดินตามทางที่ถูกแล้วนะค่ะเราไม่ได้ทิ้งการเรียน เรารักกันในขอบเขต พ่อแม่รับรู้ทุกอย่าง พ่อแม่ฝ่ายชายเค้าก็รับได้ แต่คนที่คอยกีดกัน ขัดขวางเราก็มีเเต่ครอบครัวเรา
ตอนเด็กๆสมัยเเม่เรายังมีเราคนเดียวนะ ทุกคนตามใจเรารักเราหมด แต่แม่เราแต่งงานใหม่มีลูกคือน้องเราใช่มั้ยน้องเรามีปัญหาเหมือนเป็นออทิสติกเพราะแม่เรามีลูกตอนอายุเยอะด้วยมั้งทุกคนคอยบอกว่าเราต้องดูน้องงั้นงี้เวลาเราทำการบ้านอยู่ทำอะไรอยู่ก็ตามเราต้องมาดูน้อง บางครั้งงานเราเสร็จไม่ทันมันก็กระทบต่อการเรียนด้วยใช่ป่ะ แต่เราเคยอธิบายจุดจุดนี้ไปแล้วบ้านเราก็ยังไม่เข้าใจเราอยู่ดี
ตอนนี้ทางบ้านแฟนเราก็ถูกบ้านเราต่อว่าไห้ อย่างเยอะ แม่แฟนเราเลยบอกว่าค่าเรียนอะไรต่างๆแม่แฟนเราจะรับผิดชอบไห้เองแล้วไห้แม่เราดูแลน้องเราอย่างเต็มที่ คือแบบ ไม่ต้องสนใจเรามากงี้อ่ะ ปล่อยวางกับเรื่องของเราบ้าง แต่ทางครอบครัวเราก็ไม่ยอมปล่อยวางอะไรเลย แล้วมาบ่นกับเราตลอดๆว่ายายเครียด ยายต้องรับกับทุกๆเรื่องของทุกๆคนในครอบครัวแบบนี้เราก็เหมือนคนที่ต้องคอยรับความเครียดของยายอีกที เราจะไปคุยกับคนในครอบครัวอย่างไรดีค่ะ