จับต้นชนปลายไม่ถูก ไปสรุปเอาเองเเล้วกันนะครับ!!
ผมเป็นโรคจิตยังไงไม่รู้นะผู้รู้ช่วยบอกที เวลาที่ผมเจอคนสวยๆน่ารักๆใจมันก็ปลิวไปตามสายลมลอยขึ้นไปบนอากาศ เอ่ย! นอกเรื่อง ผมรู้สึกว่าผมจะมีความเผือกเป็นพิเศษอะครับ เขาทำอะไร ก็จะเผือกเขาไปหมด  
   ผมเป็นคนลำเอียงนะครับพูดตามตรงเลยถ้าจะให้เลือกต้องดูที่บางเรื่อง ถ้าผมจะมองคน (คนที่ไม่รู้จักกัน) ผมจะมองคนที่บุคลิกถายนอกเป็นอย่างเเรกครับ เเล้วก็ ตามมา เรื่อยๆ
    คือผมอยากหาวิธีที่มันไม่ต้องทำให้ผมไปเผือกชีวิตของคนอื่น ผมว่าจะไม่เผือกละนะเเต่พอมีเรื่องไรมันก็เผือกทุกที

เเล้วอีกอย่างผมเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ ถ้าไม่ทำเเล้วจะไม่ค่อยสบายใจ
ผมเป็นคนที่ไม่ได้ทำอะไรเเล้วมานั่งเสียดายทีหลัง ถ้ามีโอกาสผมจะทำ

บางทีผมก็มีความรู้สึกเเปลกขึ้นมาว่า "คนเราเกิดมาเพื่ออะไร" (ผมเป็นคนไม่ค่อยเชื่อเรื่องธรรมะเท่าไหร่) ในความคิดผม ผมคิดว่าการที่คนตายผมว่าดูสบายดีนะ ไม่ต้องมีความสุข ทุกข์เศร้า เสียใจ เพียงเเต่ผมยังยึดติดกิเลสบนโลกอยู่อีกมากมาย ถ้าผมต้องตายจริงๆผมขอเลือกตายเเบบไม่ทรมานดีกว่า อย่างเช่น โดนยิงศีรษะ อะไรอย่างนี้ นะจะสบายขึ้นเยอะ
ผมคิดว่าคำตอบของผมถ้าตอบในเชิงวิชาการตามหลักวิทยาศาสตร์น่าจะมีคำตอบที่น้อยมาก