มีอะไรจะปรึกษาคะ ตอนนี้หนูเป็นนักศึกษาฝึกงาน อยู่โรงแรมแห่งหนึ่งทำงานอยู่ แผนกส่วนหน้า หรือต้อนรับ ฝึกใด้ประมาน 1เดือนแล้วหนูเป็นคนที่ถ้าไม่สนิทหนูไม่คุยกับใครเลย หนูเป็นคนพูดแบบ ห้วนๆ คิดอะไรก็พูด หนูเป็นคนเข้ากับคนยากคะ ถ้าไม่มีตัวเชื่อมที่สนิทๆอยุ่ด้วยอีกคนหนูจะไม่หันหน้าเข้าหาใครเลย บางทึหนูเบื่อที่จะต้องนั่งตรงนั้นหนูก็จะหนีหน้า พวกพี่ๆ ด้วยการขึ้นไปตรวจห้องพักหรือ ไปช่วยแม่บ้านทำห้องครั้งละนานๆเลยให้มันพอหมดไปแต่ละวัน ตอนนี้ทุกวัน ที่ไปฝึกงานพี่ ๆ เค้าใจดีกับหนูมาก สอนงานทุกอย่างชวนกินนู้นกินนี้ ดีมากๆ จนหนูไม่คิดว่าจะดีกับหนูขนาดนี้ แต่ติดที่ตัวหนูนี่สิคะ หนูไม่ค่อยพูดกับใคร หนูจะนั่งเงียบของหนู พี่เค้าถาม ก้ตอบ. แต่ถ้าไม่ หนูก็ไม่พูด แต่ใจจริงๆ หนูอยาก คุยกับพี่เค้านะ แต่หนูไม่รู้จะเอาอะไรมาพุดปกติ ถ้าสนิทกับใครหนูจะเป้นคนพุดไม่หยุดเลย ทุกวันนี้ การฝึกงานของหนู กลายเป้นความหน้าเบื่อ ด้วยที่หนูเป็นคนชอบพูดแต่กับกลายต้องนั่งเงียบ. เป็นอีกคน หนูต้องเปลี่ยนยังไง หรือต้องเริ่มทำตรงใหนดี หนูอยากพูดอยากสนิทกับพี่ๆ เค้ามากกว่านี้ หนูกลัวพูดอะไรไร้สาระหรือพูดจาแรงๆ ไปเพราะหนูชอบพูดไม่คิด หนูต้องทำไงดี มันถึงจะดีกว่านี้ หนูเบื่อกับทุกวันนี้มากๆ ไม่อยากไปนั่งอมฟัน อยุ่นั้นเลย