วันนี้พาแม่และครอบครัวไปเดินห้างโรบินสันครับ นานๆ ที เพราะเดินกันไม่ค่อยไหว แล้วก็ไม่มีตังค์ช็อปปิ้งไรมากหรอกครับ
อีกอย่าง ไปดูกางเกงลดราคาให้หลานด้วย

แม่เห็นทอป เลยอยากเข้าไป คือไม่เคยมาหรอกครับ
แล้วแม่ก็ตื่นเต้นกับอาหารลดราคามากๆ
เช่น หมูยอ นม

แล้วแม่ก็ไปโซนยาสีฟัน เครื่องสำอาง แล้วแม่อยากได้
พอนล้างหน้า ซึ่งผมไม่เคยเห็นแม่ใช้นานแล้ว หลังๆ ใช้สบู่มะขามล้างหน้า 555
เราก็แซวแรงว่ายี่ห้อนี้ไม่มีแล้วมั้ง
ปรากฏว่า มี อันเบอเริ่มเลยอยู่ที่เช้ลโชว์
แต่ไม่มีราคา เราก็เลยเรียกหลานให้หาลอคของพอน
ล่างสุดมีแบบเดียวกันวางอยู่ 199

เราก็เออ 199 แม่ แพงนะ สาบานเลย ไม่เคยรู้ราคามาก่อน แม่ก็ประมาณว่า แค่กระปุกเล็กๆ ก็6-70 บาทแล้ว
เราว่าคุ้มแหะ ก็เลยหยิบมาใส่ตระกร้า
ตอนคิดเงิน ก็ไม่ได้สังเกตุจริงๆ เพราะคนก็เยอะ ได้แถวทางด่วนด้วย ก็รีบๆ มาดูเน้นๆ ก็ตอนของลดราคาว่าผิดรึเปล่า 555

พอคิดเสร็จ จ่ายตังค์(แม่จ่าย) เราดูใบเสร็จ ปรากฏว่า พอน 400 กว่า เราตกใจมาก แม่ก็ตกใจ ก็สตั้นกันไปทั้งหมด เราเลยวิ่งตามแคชเชียร์ เขาให้เราไปที่จุดบริการ

เราบอกว่า ที่เราดูราคา มัน 199 นะครับ
แต่ในใบเสร็จตั้ง 400กว่า
เขาก็เดินไปดู เราก็ตามไปชี้ ปรากฏว่า
เขาก็บ่นๆ ว่าวางผิดหรืออะไรนี้หละครับ
ถามเราว่า ไม่รับใช่มั้ยคะ เราบอก ครับ คืนก็ได้ มันแพงกว่ากันเยอะเลย

แต่เขาบอกจะได้เป็นบัตรเหลือง คูปองไว้ใช้ซื้อของคราวหน้า
เออ เราว่าไม่แฟร์ ก็เลยบอกว่า
แล้วเหตุกา่ณ์นี้ใครจะรับผิดชอบครับ งั้นผมไม่ขอยอมรับข้อเสนอนะครับ ไม่พอใจนะ แต่ผมพูดด้วยน้ำเสียงแบบ ไม่เครียดนะ แบบอ้อนวอนด้วย คือ ผมคิดในใจว่า แบบนี้ไม่แฟร์เท่าไร แค่คืนเงิน คืนไม่หมดก็ได้เพราะของราคาห่างกันเกินไปเนอะ

รอสักพักก็ให้เราเซ็นรับเงิน
พร้อมกับสินค้า เราบอกว่า จริงๆ ไม่เอาก็ได้นะ เราดูไม่ดีด้วยหละ
เขาบอกไม่เป็นไรค่ะความผิดเราเอง เป็นนโยบายบริษัท เราก็แน่นะครับ ก็เลยขอบคุณ แล้วออกมา
แต่แววตาของอีกคน(น่าจะคนจัดเช้ลรึเปล่า) แดงก่ำ ตรงนี้หละที่ผมไม่สบายใจ เขาจะโดนหักเงินรึเปล่า เราจน เราเข้าใจ แต่มันก็ไม่ใช่ความผิดเราทั้งหมด ตอนนี้รู้สึกประทับใจทอปส์ มากๆ แต่ก็เป็นห่วงคนทำมาหากิน
ถ้าราคาต่างกันไม่มาก อาจจะแค่ทักท้วงก็พอ เฮ้อ เอาไปคืนดีมั้ยครับ