ที่รักๆ...ฉันกระซิบเบาๆข้างหูเธอหลายต่อหลายครั้ง

อาการสยิวกิ้วบริเวณต้นคอและไรผมของเธอชูชัน

ฟ้องถึงต่อมพิทูอิทารีภายในเธอคงกำลังทำงานอย่างหนัก

เธอดูเขิลอายหลบสายตาฉัน...ทำไม?

ผู้หญิงที่กำลังเขินอายนี่ช่างน่ารักเหลือเกิน

ถ้าเธอไม่ได้กำลังใส่ลูกกระแดะกับฉันอยู่อ่ะนะ..

ฉันไม่อาจโกหกตัวเองได้และคิดว่าความอดทนของฉันกำลังะหมดไป

รวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อจะบอกให้เธอได้ล่วงรู้

สองมือเอื้อมไปกุมมือเธอข้างที่ว่างๆ

"ข อ กิ น น้ำ ห น่ อ ย  ข้า ว โ พ ด ติ ด ค อ "