สำหรับเรา รู้สึกเวลามองที่ชั้นหนังสือแล้วมันแบบ ตื้นตันไม่ก็แบบภูมิใจอ่ะค่ะ แบบ ประมาณว่า เห้ยย นี้ลูกเรา5555 ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน รู้สึกว่ามันสามารถจับต้องได้ ดูเราเป็นส่วนหนึ่งของมัน ดูมีคุณค่า มีมิต

ผมเป็นคนชอบซื้อหนังสือมาอ่าน ผมไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน แต่หมดกับค่าหนังสือเดือนละ 3000 บาท เพื่อนที่กินเหล้าหาว่าผมฟุ่มเฟือย แต่ตัวมันเองเที่ยวกลางคืน+ค่าเหล้าที่กินทุกวัน เดือนหนึ่ง

อยากถามคนที่รักในการอ่านหนังสือหรือดูหนังหน่อยครับว่าเคยรู้สึกกันไหมว่าชีวิตเรามันสั้นเกินไป มีหนังและหนังสือมากมายที่ลิสต์ไว้ หรือซื้อมาเรียงบนชั้นแต่ไม่มีเวลาจะดูหรืออ่าน และคิดว่าใช้เวลาทั้งชีวิตก็

คำถามตามชื่อกระทู้เลยค่ะ คำตอบมากกว่านั้นก็ได้ค่ะ ไม่รู้ทำไมเราถึงรู้สึกว่าหลังๆ ในยุคที่คนติดออนไลน์โซเชียลมากกว่าสิ่งอื่นใดดูเป็นเรื่องปกติในสายตาคนทั่วไป แต่กลับกลายเป็นว่าจับหนังสือเมื่อไหร่ มีแ

เข้าใจว่าชอบอ่านแสดงถึง มีเงินซื้อหนังสือ ครอบครัวสนับสนุน มีเวลาว่าง สามาถนั่งนิ่งๆมีสมาธิจดจ่อกับสิ่งใดได้นานๆ ชอบศึกษาเรียนรู้  ทักษะเหล่านี้สำคัญมากในการเรียนและทำงาน ความรู้ที่เรียนก็อยู่ใน