อ่านเจอมาจาก FB เพจนึงครับ
ให้แง่คิดที่ดี ผมเลยขออนุญาตนำมาลงไว้ในพันทิปครับ
credit - http://ow.ly/y07BT


บทความนี้ นำมาจากหนังสือ "มัชฌิมนิเทศ" ของคุณ โหน่ง อะเดย์ หรือ วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์
เป็นการเรียบเรียงจากการเดินทางไปบรรยายพิเศษให้กับนักศึกษามหาวิทยาลัย ๆ หนึ่ง
มีคำถามยอดนิยมที่เป็นอีกภาพสะท้อนค่านิยมใหม่ของเด็กไทยในเรื่อง "วัตถุนิยม" ที่กำลังระบาดภายในมหาวิทยาลัยต่าง ๆ

• คำถามแรก ...

นักศึกษาเขียนคำถามลงกระดาษว่า ...
แล้วมีอะไรในชีวิตที่พี่โหน่ง "ติด" มั้ยคะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

คุณโหน่ง อะเดย์ ตอบว่า ...

ไม่ค่อยมีนะ ผมพยายามไม่ให้ชีวิตติดอะไร รู้สึกมันเป็นภาระไงไม่รู้ อย่างตอนนี้เขาติด BB กันใช่มั้ย วันก่อนเขาเชิญผมไปงานเปิดตัวแล้วให้ BB มาเครื่อง ผมก็เอาไปจับฉลากงานปีใหม่บริษัท ปรากฎว่า แม่บ้านได้ไป (คนฟังหัวเราะ)

ตอนนี้แม่บ้านผมใช้ Blackberry ขณะที่ผมยังใช้มือถือเครื่องละสามพันห้าอยู่เลย ก็ ... คิดว่าไม่มีอะไรนะฮะที่ติด อาจจะมีก็กาแฟมั้ง แต่ไม่กินก็ไม่ตายนะ


• คำถามที่สอง ...

นักศึกษาเขียนคำถามลงกระดาษว่า ...
อยากรู้ว่า พี่โหน่งคิดยังไงกับนักศึกษาที่ใช้ของแบรนด์เนม

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

คุณโหน่ง อะเดย์ ตอบว่า ...

ถ้ามีปัญญาใช้ก็ใช้ไปเถอะครับ ใครจะไปห้ามได้ แต่เท่าที่ผมเห็น ส่วนใหญ่ไม่มีปัญญานะแต่มีตัณหา (คนฟังหัวเราะ)

เอาเป็นว่าเรื่องนี้ผมพอเข้าใจ เพราะผมก็เคยเป็นวัยรุ่นที่บ้าของแบรนด์เนมมาก่อน ผมเคยซื้อเสื้อยืดตัวละสามพันน่ะ โง่มั้ยล่ะ ใส่สามทีก็เบื่อแล้ว

ผมเดาว่า หลายคนใช้ของแบรนด์เนมเพราะอยากให้ตัวดูดี อยากเข้าพวกหรือได้รับการยอมรับ ซึ่งไร้สาระนะถ้าคิดอย่างนั้น การให้คนยอมรับเราโดยดูจากกระเป๋าที่เราถือ มันไม่มีค่าหรอกครับ แสดงว่า เราไม่มี Self Esteem คือ ไม่รู้สึกว่ามีอะไรดีอยู่ในตัว เลยต้องหาของที่คิดว่าจะทำให้เราดูดีขึ้นมาถือ หรือ มาสวมใส่

ถ้าเรามี Self Esteem รู้สึกถึงคุณค่าในตัวเอง ผมว่าไม่ต้องใช้กระเป๋าใบละสามหมื่นหรอกครับ คุณถือกระเป๋าใบละสามร้อย หรือไม่ถืออะไรเลยก็ดูดีได้



------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณแง่คิดการใช้ชีวิตดีๆ จาก วงศ์ทนง  ชัยณรงค์สิงห์ (พี่โหน่ง)