[>รักยามดึก<]...ครูในดวงใจ

กระทู้สนทนา
วันนี้ไหว้ครูครับ เห็นหลายโรงเรียนไหว้ครูกัน
ผมก็เลยนำเรื่องราวของครูมาให้ทุกท่านได้อ่านกัน




พูดถึงความประทับใจของครูว่า มีครูในดวงใจคนไหนไหมเอ่ย มีเยอะครับ ทุกคนเป็นครูที่ดีของผมหมด วันเวลาผ่านไปในวันนี้ ที่ผมได้กลับไปไหว้ 'ครู' ผู้ซึ่งประสิทธิ์ประสาทวิชาความรู้ให้ผม ผู้ซึ่งคอยสอนชี้แนะในเรื่องการอยู่ในสังคม ผู้ซึ่งคอยสอนระเบียบวินัยมารยาททางสังคม ความเป็นคนให้กับผม ผู้ซึ่งเปรียบดังพ่อแม่ วันนี้ก็จะมาพูดถึงครูในแบบต่างๆให้ได้อ่านครับ

ครูผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชา
ครู(หลาย)คนนี้เป็นครูที่ผมประทับใจมากๆในเรื่องการสอนให้ความรู้ เป็นคนที่ทำให้ผมเข้าใจในวิชาที่ท่านสอนเป็นอย่างมาก


กลุ่มแรกครูสอนภาษาไทย
ครูจันทิรา กองสุข ครูกนกพร ทวีเดช ครูจุฑาภรณ์ วงศ์คำดี และครูบุเรียน กุลสุทธิไชย
ครูเหล่านี้ทำให้ผมรู้รักษ์ในภาษาไทย หวงแหนภาษาไทย และชอบที่จะใช้ภาษาไทยให้ถูกต้อง รู้ความงามในภาษาแม่ตัวเอง ถึงขั้นครั้งหนึ่ง ผมอยากเป็นครูผู้สอนภาษาไทยให้กับคนรุ่นต่อไปด้วยซ้ำ แต่ผมสอนคนไม่เป็น เลยพยายามที่จะบอกกล่าว รณรงค์การใช้ภาษาให้ถูกต้อง ชัดเจน  และครูทั้งหลายท่านนี้เปรียบเสมือนหนึ่งแม่ ผมจะเรียกแทนตัวท่านว่าแม่ทั้งหมด เป็นคนที่คอยให้คำปรึกษา ปรับทุกข์ คุยกันได้ทุกเรื่อง และรักท่านดังแม่คนหนึ่ง


กลุ่มที่สอนครูสอนสังคม
ครูปานใจ จิรวัชรเดช ครูจินตนา จันทนโรจน์ ครูสมชาย อินอ้วน และครูมาลา บุญเกียรติ
ครูกลุ่มนี้ครับที่ีให้ความรู้รอบตัวผมเยอะมากๆ เรื่องในสังคมที่ไม่ใช่แค่ในตำราเรียน และทำให้ผมมีความรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ชาติโลกได้ดีมากๆ เวลาท่านสอน ท่านเป็นกันเอง สนุกสนาน ไม่เครียดซีเรียส ท่านมักจะให้ความรู้เสริมบ่อยๆ ทำให้ทุกครั้งที่ผมตอบคำถามที่ไม่มีในตำรา ผมมั่นใจในการตอบมากๆ
และเป็นหนึ่งในบุคคลที่ถามถึงสารทุกข์สุขดิบบ่อยมาก


กลุ่มที่สามครูปกครอง
ครูนิรันดร์ อุตมัง
คนนี้ครับ ถ้าให้พูดถึงที่สุดแห่งการใช้กฎระเบียบวินัยแล้วล่ะก็ คนนี้คนเดียว ที่ในทุกๆเช้าเวลาท่านพูดขึ้นปุ๊บ เด็กทุกคนจะต้องเรีบมาเข้าแถว ไม่ชักช้า และในแถวระเบียบวินัยในคำสั่งสูงมาก ถามว่ามีคนติดใจ(คาใจ)ในครูคนนี้ไหม ผมกล้าพูดได้ว่า คนในโรงเรียนผมที่ทันรุ่นท่าน ไม่มีใครสักคนที่คาใจกับท่าน แถมยังรักท่านมากเสียด้วย ความเกรงกลัวประหนึ่งย่ำเกรงท่านมากกว่า
มีคนเคยหือกับท่านเหมือนกันนะ แต่สุดท่านแล้วก็ต้องยอมจำนน ท่านไม่ได้ตี ท่านไม่ได้ด่าก่อนเลย  แต่ท่านคุยด้วยเหตุผลก่อนเสมอ หากเหตุผลของท่านนั้นมันผิด ท่านก็ยอมรับ แต่ถ้ามันถูก ใครก็อย่าได้เถียงเด็ดขาดล่ะ
ผมยอมรับความสามารถในการปกครองเด็กของท่านจริงๆ แม้ว่าจะมีคนบ่นว่าร้อนในตอนเข้าแถว น่าเบื่อในตอนทำพิธีหน้าเสาธง แต่จะมีใครไหนกล้าพูดขึ้น เพราะด้วยหลังเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ที่เด็กใช้ขึ้นมา มันใช้ไม่ได้
ในยุคของท่านก่อนท่านเกษียณอายุราชการ ยุคนั้นระเบียบวินัยนี้สุดยอดมากๆ กฎระเบียบไม่ต้องเข้มงวดมาก แต่บังคับใช้อย่างเคร่งครัด หลังจากที่ท่านออกไปได้หนึ่งปีระเบียบวินัยเริ่มหย่อนลง แต่ก็ไม่ถึงกับแย่ วันนี้ผมไปโรงเรียน เห็นรอบข้างโรงเรียนดูมีระเบียบดีนะ ถามว่าทำไมถึงมีระเบียบได้ขนาดนี้ ครูผู้สอนท่านบอกว่า เพราะโรงเรียนปรับกฎใหม่ให้เข้มขึ้น เด็กจึงกล้าทำผิดน้อยลง ผมถึงได้บอกว่าในยุคของท่านนี้สุดยอดจริงๆ เอาอยู่มากๆ


ความประทับใจในคุณครูผมที่เด่นๆก็จะมีท่านเหล่านี้ล่ะครับ และก็มีอีกหลายคนที่ไม่ได้เอ่ยถึง ก็ขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วย

สุดท้ายนี้เนื่องในวันไหว้ครู   เราเป็นศิษย์มีครู เพราะครูจึงทำให้เรามีวันนี้ เพราะครูเราถึงมาถึงจุดนี้ได้ หากผมเคยทำผิด ทำให้ครูไม่สบายใจ ผมก็ขอใช้โอกาสนี้ที่ผมจะได้ขอโทษ ขอขมาอโหสิต่อการกระทำในทุกๆอย่าง ไม่ว่าจะรู้ตัวก็ดีไม่รู้ตัวก็ดี ขออโหสิกรรมให้ผมด้วย

รักและเคารพรักครู ครับ


ราตรีสวัสดิ์พี่น้องชาวไทย...
CR : จขกท.เอง

ตามนั้นย์...ครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่