ส่วนตัวชอบคุณแม่เคท บลังเชต เพราะเธอแสดงได้เป็นธรรมชาติเล่นดีทุกเรื่อง บทเอลฟ์ก็รับมาแล้วรักคุณแม่กาลาเดรียลคนนนี้ ส่วนป้าเมอรีล ส่วนตัวตามดูเกือบทุกเรื่องแต่ว่าป้าแกแสดงเทพมาก แต่เหมือนพยายามไปน

เราได้แชมป์มา7สมัยแต่ก็ไม่สามารถต่อยอดอะไรได้มากมายออกนอกเอเชียเราก็โดนตบตลอด สู้เราทําแบบปีนี้ดีกว่าผสมผู้เล่นอายุน้อยที่เก่งๆเเละผู้เล่นชุดใหญ่ได้แชมป์ก็กําไรไม่ได้ก็ไม่เป็นไร สิ่งสำคัญก็คือเรามีเวท

นาตาลี พอร์ตแมน - black Swan เจน ลอว์ - silver linings เคต แบลนเชต - blue jasmine เมอรีล สตรีป - ironlady จูลี่แอน มัวร์ - still alice

เราสังเกตุมานาน เกี่ยวกับคำว่าดาราตัวแม่ ไม่ว่าจะ เคท บลังเชต (หน้าเหวี่ยงทุกเรื่อง) นาตาลี พอร์ตแมน เจส แชสเทน เซียรซ่า โรแนน (กี่เรื่องๆก็หน้าเดียว หดหู่หม่นหมอง) มิเชล วิลเลี่ยม (ระทมทุกข์) ที่ว่า

พระสุริโยทัย ไม่ทอดทิ้ง กายเป็นหญิง แต่หัวใจ ไม่ไหวหวั่น คือหลักพิง พร้อมสู้ มิเปลี่ยนผัน มุ่งประจญ ฝ่าประจัญ มิกลัวเกรง แม้ว่าเป็น สตรี น่าถนอม แต่ก็พร้อม รบรา มิผลักไส เร่งขับเคลื่อน ไอยรา พาดวงใจ