ถ้า อยากมี"ความสุข" อยู่ด้วยไปนานๆ ต้องลองอ่านดู^____^

เรื่องนี้แต่งขึ้นมาเองครับ  มันอาจจะไม่ค่อยสวยหรู แต่ก็เอาไว้อ่านแก้เหงาได้ครับ ไว้คนที่ว่างงงงจริงๆค่อยกลับมาอ่านก็ได้ครับ ^____^

อยากมี"ความสุข"อยู่ด้วยไปนานๆ ต้องเลิกนึกถึง"ความทุกข์" ก่อนนะ ยิ้ม

ณ ช่วงเวลาหนึ่งในวันใดวันหนึ่งซึ่งมีคนคนหนึ่งที่ ชื่อ "ความรัก" และอีกคนหนึ่งชื่อ "ความสุข" มีอยู่วันหนึ่ง...(จะหนึ่งเยอะไปไหน-..-)

ในขณะที่"ความสุข"กำลังเดินเล่น ลั๊ลลาอย่างสบายใจอยู่นั้น ปรากฏว่าเขาได้เดินไปเจอกับ "ความรัก" ที่กำลังนั่งก้มหน้าก้มตาอยู่
ด้วยความที่สงสัยว่าทำไมความรักจึงมานั่งอยู่บนพื้นแบบนี้ ความสุขได้สังเกตุเห็นความรักกำลังนั่งร้องไห้อยู่บนพื้นจึงเดินเข้าไปถามกับความรักว่า
"ความรัก เธอเป็นอะไร ทำไมเธอถึงมาร้องไห้อยู่ตรงนี้"
"ฮืออออ" ความรักได้แต่นั่งร้องไห้อยู่อย่างนั้นไม่ยอมพูดยอมจากับความสุขอยู่พักนึง
ความสุขไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยปล่อยให้ความรักนั่งร้องไห้อยู่อย่างนั้น แล้วความสุขก็แกล้งเดินผ่านไป...แต่ความสุขได้หันกลับมามองที่ความรักอีกครั้งและพบว่า ความรักยังคงกำลังนั่งร้องไห้เสียใจไม่หยุด อยู่ตามลำพัง...ความสุขจึงตัดสินใจเดินกลับไปด้วยความที่เป็นห่วงความรักและสงสารเธอ เค้าจึงตัดสินใจที่จะช่วยเธอ   เขานั่งรอจนกระทั่งน้ำตาของความรักเริ่มแห้งลง...ความสุขได้สังเกตุเห็น แผลบนตัวของความรัก ความสุขก็เลยถามไปอีกครั้งว่า "ความรักเธอโดนใครทำร้ายมาหรือเปล่า?"  ความสุขได้ถามไปโดยที่ในใจคิดไว้ว่าจะต้องเป็นคู่อริของเขาแน่ๆที่ทำร้ายความรัก
ความรักก็ตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นครอของเธอว่า"ฉันถูก
"ความทุข์"ทำร้ายมาน่ะ..ฮือออ ฉันรู้สึกเจ็บเจ็บจนเดินต่อไปไม่ไหวแล้ว" ความรักรู้สึกเจ็บปวดจนไม่มีแรงจะทำอะไรได้อีก ความสุขก็คิดขึ้นมาในหัวทันทีเลยว่า..เป็นมันจริงๆด้วยที่คอยเที่ยวไปทำร้ายคนอื่นอยู่เสมอๆเจ้า "ความทุกข์"
ความสุขก็เลยหันไปบอกกับความรักว่า"ไม่เป็นไรนะความรักเดี๋ยวฉันจะช่วยรักษาเธอให้เอง"เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูจริงใจและอบอุ่น "จริงหรอ ความสุข เธอทำได้จริงๆหรอ?"ความรักตอบ ความรักรู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะความรัก อยู่ด้วยตัวคนเดียวโดยลำพังมาตลอด จึงไม่เคยรู้สึกเลยว่าจะมีใครที่สามารถเข้ามาช่วยเยียวยารักษาให้เธอนั้นหายเจ็บได้  ความสุขก็ตอบไปอย่างมั่นใจด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นของเขา"แน่นอนสิ! สำหรับความรักแล้วความสุข
อย่างฉันทำให้เธอได้เสมอ"
ความรักรู้สึกปลื้มอกปลื้มใจที่ความสุขใส่ใจความรักมากขนาดนี้ ไม่เหมือนกับความทุกข์ที่เธอเคยเจอมา มันต่างกันโดยสิ้นเชิง
ความสุขพยายามที่จะช่วยประคอง ความรักให้เดินได้ด้วยตัวเองใหม่อีกครั้งนึง และคอยดูแลอยู่ไม่ห่างแม้กระทั่งตอนหลับเค้าก็ยังคอยเฝ้ามองเป็นห่วงเป็นใยความรักอยู่เสมอ แต่ความรักก็ยังคงจมปลักอยู่กับความทุกข์โดยที่ตัวเธอเองนั้นไม่ได้อยากจะนึกถึงสักเท่าไร เธอเลยไม่ได้สนใจความรู้สึกเป็นห่วงของความสุขเลยและเธอไม่รู้เลยว่า ความสุขนั้น...ไม่สามารถอยู่กับเธอได้นาน...
  ความสุขพยายามที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ความรักยิ้มแย้มได้อีกครั้งแต่สิ่งที่ได้มาจากความรักคือ คำว่าร้ายสารพัด ความรักได้ตะคอกใส่ความสุขอยู่หลายครั้ง เพราะเธอรู้สึกว่าความทุกข์ของเธอยังวนเวียนอยู่ในใจของเธอไม่ห่างหายไปไหนแต่ความสุขก็พยายามที่จะอดทนและไม่สนใจกับคำตะคอกใส่เหล่านั้น ความสุขตั้งหน้าตั้งตามุ่งมั่นที่จะช่วยให้ความรักยิ้มและเดินได้ด้วยตัวเองใหม่อีกครั้งนึง
ด้วยระยะเวลาที่อยู่ด้วยกันกับความผูกพันที่ความสุขกับความรักมีนั้นทำให้ ความสุขเริ่มรู้สึกหลงรัก"ความรัก"เข้าให้แล้ว!
   หลายต่อหลายครั้งที่ความสุขพยายามช่วยความรักให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง แต่สุดท้ายทั้งๆที่ความสุขพยายามที่จะช่วยความรักอย่างสุดกำลังของเขา แต่เขากลับช่วยอะไรความรักไม่ได้มากนักเพราะแผลที่"ความทุกข์"ทำไว้กับ"ความรัก"นั้นมันหนักหนาสาหัส เกินจะเยียวยา
จนกระทั่งความสุขเริ่มรู้สึกหมดหวังและท้อแท้ ความสุขเริ่มหันมาคิดโทษตัวเองว่า "ทำไม! ทั้งที่ตัวเองที่เป็นความสุขแท้ๆถึงกลับช่วยอะไร ความรักไม่ได้เลย ทำไมกัน!" ความสุขพูดด้วยน้ำเสียงที่กดดันตัวเอง..ทำให้ ความรักได้สังเกตเห็นความสุขที่กำลังโทษตัวเองอยู่ เลยทำให้ความรักเกิดคิดขึ้นมาได้ว่า ความสุขนั้นทำเพื่อความรักมาโดยตลอดโดยที่เค้าไม่ห่วงเลยว่าตัวเองจะเหนื่อยแค่ไหนจะลำบากแค่ไหนต้องอดทนเพื่อความรักมากขนาดไหน เพื่อที่จะให้ความรักได้กลับมายิ้มแย้มใหม่อีกครั้ง ได้กลับมาเดินด้วยตัวเองได้อีกครั้งนึง..ความรักเริ่มคิดขึ้นมาได้ว่าความรักอยากให้ความสุขอยู่ด้วยกันนานๆ ความรักจึงค่อยๆ พยายามลุกขึ้นเดินด้วยตัวของตัวเอง! อย่างค่อยๆและค่อยๆ  ความรักพยายามพยุงตัวเองขึ้นมา แล้วค่อยๆก้าวไปทีละก้าว ทีละก้าว อย่างช้าๆ เพื่อที่จะเข้าไปหาความสุขที่กำลังนั่งครุ่นคิดโทษตัวเองอยู่ ความรักได้พยายามฝืนตัวเองอย่างสุดความสามารถของเธอ! เหมือนอย่างที่ความสุขเคยพยายามทำให้ความรัก ความรักค่อยๆเดินอย่างบรรจง ช้าๆ จนความรักสามารถที่จะเดินเข้าไปสวมกอดความสุขได้แล้วเธอก็พูดขึ้นมาว่า "ความสุข เราพยายามเดินด้วยตัวเองได้แล้วนะ" ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเธอ ทำเอาความสุขนิ่งไปพักนึงเลยทีเดียว ความสุขคิดว่า ทำไมหน้าตาของความรักโดยปราศจากความทุกข์ ถึงได้สวยและงดงามอะไรแบบนี้นะ
"เราขอบคุณ ความสุขมากจริงๆนะที่คอยดูแลเรามาโดยตลอดไม่ว่าเราจะเป็นอะไรยังไง เรายังคงมีความสุขที่คอยอยู่เคียงข้างดูแลเราเสมอจนเราไม่รู้สึกโดดเดี่ยวเลยถึงแม้เราจะทำไม่ดีใส่ความสุขบ้างแต่ความสุขก็ไม่เคยโกรธเราเลยสักครั้งขอบคุณจริงๆนะ ขอบคุณจากใจ" ความรักกล่าว
จากที่ความสุขกำลังนั่งครุ่นคิดโทษตัวเองอยู่นั้น พอความสุขได้ยินแบบนี้แล้วทำให้เขารู้สึกสดใสขึ้นมาอีกครั้งทันที ความสุขได้เดินเข้าไปหาความรักแล้วลูบหัวเธอเบาๆและพูดกับเธอว่า "คราวหลังอย่าให้ความทุกข์มาลังควานเธอได้อีกนะ เธอต้องเข็มแข็งขึ้นรู้มั้ย และขอให้เธอจดจำช่วงเวลาที่เธอมี"ความสุข"อยู่แบบนี้ไว้ตลอดไปนะ"
...ความรักทำหน้า งงๆ เพราะความสุขพูดเหมือนจะจากลากัน  ความรักเลยเอ่ยปากถามความสุขอย่างกล้าๆกลัวๆว่า "ความสุขเธอพูดเหมือนเธอจะจากไปไหนเลยเธอไม่อยากอยู่กับฉันแล้วหรอ"  ความสุขตอบกลับด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเขา...
"ฉันอยากอยู่ใกล้ๆกับเธอนานๆ แต่สิ่งที่ฉันทำให้เธอมันสิ้นสุดลงแล้ว" ความสุขได้เดินหันหลังจากไปโดยทิ้งให้ความรักยืนก้มหน้าเศร้าอยู่อย่างนั้น แต่ก่อนความสุขจะเดินจากไป ความสุขได้หันกลับไปหาความรัก แล้วตะโกนบอกกับเธอว่า
"ความรัก! ตราบที่เธอเลิกคิดถึงความทุกข์ได้เมื่อไร เมื่อนั้นฉันจะกลับมาหาเธออีกครั้ง!" พร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้มของทั้งสองคน ^____^
----------------------------------จบบริบูรณ์-----------------------------
    ความสุขนั้นอยู่กับเราได้ไม่นานแต่มีค่ามากมาย ขอให้จดจำช่วงเวลาที่มีความสุขไว้ตราบนานเท่านาน เพราะช่วงเวลาที่ความรักกับความสุขอยู่พร้อมหน้ากัน มันชั่งดูหวานซะเหลือเกิน..ทำไมหน้าตาของความรักที่มีความสุขอยู่ด้วยแล้วมันถึงดูดีนักนะ ^___________^  

# เรื่องโดย Bring # www.facebook.com/bringy.bg
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่