สา  มทฺที ปางนั้นส่วนสมเด็จพระมัทรีศรีสุนทรเทพกัญญา  จำเดิมแต่พระนางลีลาล่วงลับพระอาวาส  พระทัยเธอหวั่นหวาดพะวงหลัง  ตั้งแต่จะเป็นทุกข์ถึงพระเจ้าลูกมิลืมเลย  เดินพลางทางเสวยพระโศกพลาง พระนัยน์เนตรทั้งสองข้างไม่ขาดสายพระอัสสุชล  พลางพิศดูผลาผลในกลางไพร  ที่นางเคยอาศัยทรงสอยอยู่เป็นนิตย์ผิดสังเกต  เหตุไฉนไม้ที่มีผลเป็นพุ่มพวง  ก็กลายกลับเป็นดอกดวงเดียรดาษอนาถเนตร  แถวโน้นนั่นแก้วเกดพิกุลแกมกับกาหลง  ถัดไปก็สายหยุดประยงค์แลยมโดย  ยามพระพายพัดเคยร่วงโรยรายดอกลงมูนมอง แม่ยังได้เก็บมาร้อยกรองไปฝากลูกเมื่อวันวาน  ก็เพี้ยนผิดพิสดารเป็นพวงผล  สพฺพา มุยฺหนฺติ  เม  ทิสา ทั้งแปดทิศก็มืดมัวทั่วทุกแห่ง  ทั้งขอบฟ้าก็ดาดแดงเป็นสายเลือด  ไม่เว้นวายหายเหือดเป็นลางร้ายไปรอบข้าง  ทกฺขิณกฺขิ  นัยน์ตาขวาก็พร่างๆอยู่พรายพร้อย ดูจิตใจของแม่นี้ยังน้อยอยู่นิดเดียว ทั้งอินทรีย์ก็เสียวๆ สั่นระรัวริก  สาแหรกคานบันดาลพลิกพลัดลงจากบ่า ทั้งขอน้อยในหัตถาที่เคยถือ ก็หลุดหล่นลงจากมือไม่เคยเป็นเห็นอนาถ เอ๊ะประหลาดหลากแล้วมิเคยเลย โอ้อกเอ๋ยช่างอัศจรรย์จริง ยิ่งคิดก็ยิ่งกริ่งๆ ตรอมพระทัยเป็นทุกข์ถึงพระลูกรักทั้งสององค์  เดินพลางนางก็รีบทรงเก็บผลาผลแต่ตามได้  ใส่กระเช้าสาวพระบาทบทจรดุ่มเดินมาโดยด่วน  พอประจวบจวนพระยาพาลมฤคราช สะดุ้งพระทัยไหวหวาดวะหวีดวิ่งวนแวะเข้าข้างทาง  พระทรวงนางสั่นระรัวริกเต้นดังตีปลา  นางพระยาทรงกรรแสงไห้พิไรร่ำ  จึงตรัสว่ากรรมเอ๋ยกรรมกรรมของมัทรี  โอ้เวลาปานฉะนี้พระลูกน้อยจะคอยหา  อนึ่งมรรคาก็ช่องแคบหว่างคิรี  เป็นตรอกน้อยรอยวิถีที่เฉพาะจร  ทั้งสามสัตว์ก็มาเนื่องนอนสกัดหน้า  ครั้นจะลีลาหลีกลัดตัดไปทางใดก็เหลือเดิน  ทั้งสองข้างเป็นโขดเขินขอบคันขึ้นกั้นไว้  นีเจ โวลมฺพเก  สุริเย  ทั้งเวลาก็เย็นลงรำไรใกล้จะค่ำแล้ว  ยังไม่เห็นหน้าพระลูกแก้วของแม่เลย  อกเอ๋ยจะทำไฉนดี  จึงจะได้วิถีทางที่จะครรไล  พระนางจึงปลงหาบคอนลงวอนไหว้แล้วอภิวาท  ว่าข้าแต่พระยาพาลมฤคราชอันเรืองเดช  ท่านก็เป็นพระยาสัตว์ในหิมเวศวนาสณฑ์  จงผินพักตร์ปริมณฑลทั้งสามรา  มารับวันทนาน้อมด้วยทัศนัขเบญจางค์  เม  เมาะ  มทฺทิยา แห่งน้องนางนามชื่อว่ามัทรี ราชปุตฺตี น้องเป็นกัลยาณีหน่อกษัตริย์มัททราชสุริยวงศ์  อนึ่งน้องก็เป็นเอกองค์อัครบริจาริกาจอมนเรศร์เวสสันดร  อันจำจากพระนครมาอยู่ไพร  น้องนี้ตั้งใจสุจริตติดตามมาด้วยกตเวที  อนึ่งพระสุริยศรีก็ย่ำสนธยาสายัณห์แล้ว  เป็นเวลาพระลูกแก้วอยากนมกำหนดเสวย  พระพี่เจ้าของน้องเอ๋ยทั้งสามรา  ขอเชิญกลับไปยังรัตน์คูหาห้องแก้ว  แล้วจะได้เชยชมซึ่งลูกรักแลเมียขวัญ  อนึ่งน้องนี้จะแบ่งปันผลไม้ให้สักกึ่ง  ครึ่งหนึ่งนั้นน้องจะเอาไปฝากพระหลานน้อยๆทั้งสองรา  มคฺคํ  เม  เทถ  ยาจิตา พระพี่เจ้าจงมีจิตคิดกรุณาสังเวชบ้าง ขอเชิญล่วงครรไลให้หนทางพนาวันอันสัญจร แก่น้องร่วมอุทรนี้เถิด



ช่วยทีนะคะะ T^T ขอบคุณค่ะ