กล่องของพ่อ....
ครอบครัวหนึ่งฐานะพอกินพอใช้ มีพ่อลูกอยู่ด้วยกันและแม่ได้ทิ้งไปมีคนใหม่ พ่อต้องดูแลลูกน้อยมาตลอด ทั้งอบรม สั่งสอน ดูแลยามป่วยไข้ แม้ต้องทำงานหนักแต่ไม่เคยที่จะให้ลูกขาดความอบอุ่นเลย
ครั้นเมื่อลูกได้โตขึ้น นิสัยที่พ่อกลัวว่าจะเปลี่ยนไปตามสังคมเพื่อน พ่อก็ได้แต่สั่งสอนดุด่าว่ากล่าวเมื่อทำผิด ทำให้ลูกไม่เข้าใจว่า ทำไมพ่อถึงต้องทำขนาดนี้ พ่อไม่รักเขาหรือ เพราะทำอะไรก็โดนด่าว่ากล่าวตลอด ทำให้น้อยใจ
แต่วันที่ไม่อาจคาดคิดก็มาถึง วันที่พ่อได้จากไป ลูกยังคงคิดในใจอยู่ว่าพ่อรักเขาบ้างไหม และลูกก็ได้พบ กล่องใบนึง ที่พ่อเก็บไว้ตลอดไม่ว่าจะย้ายบ้านไปไหน ลูกจึงได้เปิดดูข้างในกล่องที่ไม่เคยได้เปิดมานานแสนนาน
เมื่อเปิดออกมาก็ได้พบกับ จดหมายฉบับนึงที่เขียนไว้ว่า พ่อรักลูกเสมอมารักเกินว่าลูกจะเข้าใจได้ พ่อทำทุกอย่างทุกวันนี้ อยากให้ลูกเป็นคนดี เรียนหนังสือเก่งจบสูงๆ จะได้ไม่ลำบากเหมือนพ่อ พ่อขออย่างเดียวถ้าลูกจะพอทำให้พ่อได้ พ่ออยากให้ลูกเป็นคนดีและสั่งสอนลูกหลานให้เป็นคนดีต่อไป พ่อไม่มีเงินทองอะไรจะให้ลูก เมื่อพ่อไม่อยู่ พ่อมีเพียงของในกล่องนี้เท่านั้นที่มีค่ากับพ่อมากที่สุด จาก พ่อ
ลูกได้เปิดผ้าที่ปิดในกล่องออกดู ลูกถึงกับทรุดตัวลง พร้อมกับหยดน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่อาจจะกลั้นได้ สิ่งของที่เห็นมันดึงภาพจากความทรงจำของเขาออกมาทั้งหมด ของนั้นคือของทุกอย่างที่เป็นของเขานั้นเอง เส้นผม เล็บมือ ตั้งแต่เกิด ตัวหนังสือตัวแรก รูปถ่าย ขวดนม หมอน หนังสือแบบเรียนทุกอย่างในวัยเด็ก ภาพทุกภาพได้ออกมาจากหัวเขา เขาลืมไปว่า พ่อคือคนที่อยู่ข้างๆเขาเสมอ
ต่อจากนั้นมา ลูกก็ได้มีครอบครัวและมีลูก เขาได้ทำทุกอย่างที่พ่อเคยสอนเขา ให้กับลูกของเขาเอง และเขาก็ยังคงเก็บกล่องใบนั้นของพ่อ และของลูกของเขาเองลงในกล่องใบนั้นตลอดไป กับคำสอนของพ่อที่สอนให้เป็นคนดีสืบลูกสืบหลานตลอดไป...
Ittiphol Live
กล่องของพ่อ....
ครอบครัวหนึ่งฐานะพอกินพอใช้ มีพ่อลูกอยู่ด้วยกันและแม่ได้ทิ้งไปมีคนใหม่ พ่อต้องดูแลลูกน้อยมาตลอด ทั้งอบรม สั่งสอน ดูแลยามป่วยไข้ แม้ต้องทำงานหนักแต่ไม่เคยที่จะให้ลูกขาดความอบอุ่นเลย
ครั้นเมื่อลูกได้โตขึ้น นิสัยที่พ่อกลัวว่าจะเปลี่ยนไปตามสังคมเพื่อน พ่อก็ได้แต่สั่งสอนดุด่าว่ากล่าวเมื่อทำผิด ทำให้ลูกไม่เข้าใจว่า ทำไมพ่อถึงต้องทำขนาดนี้ พ่อไม่รักเขาหรือ เพราะทำอะไรก็โดนด่าว่ากล่าวตลอด ทำให้น้อยใจ
แต่วันที่ไม่อาจคาดคิดก็มาถึง วันที่พ่อได้จากไป ลูกยังคงคิดในใจอยู่ว่าพ่อรักเขาบ้างไหม และลูกก็ได้พบ กล่องใบนึง ที่พ่อเก็บไว้ตลอดไม่ว่าจะย้ายบ้านไปไหน ลูกจึงได้เปิดดูข้างในกล่องที่ไม่เคยได้เปิดมานานแสนนาน
เมื่อเปิดออกมาก็ได้พบกับ จดหมายฉบับนึงที่เขียนไว้ว่า พ่อรักลูกเสมอมารักเกินว่าลูกจะเข้าใจได้ พ่อทำทุกอย่างทุกวันนี้ อยากให้ลูกเป็นคนดี เรียนหนังสือเก่งจบสูงๆ จะได้ไม่ลำบากเหมือนพ่อ พ่อขออย่างเดียวถ้าลูกจะพอทำให้พ่อได้ พ่ออยากให้ลูกเป็นคนดีและสั่งสอนลูกหลานให้เป็นคนดีต่อไป พ่อไม่มีเงินทองอะไรจะให้ลูก เมื่อพ่อไม่อยู่ พ่อมีเพียงของในกล่องนี้เท่านั้นที่มีค่ากับพ่อมากที่สุด จาก พ่อ
ลูกได้เปิดผ้าที่ปิดในกล่องออกดู ลูกถึงกับทรุดตัวลง พร้อมกับหยดน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่อาจจะกลั้นได้ สิ่งของที่เห็นมันดึงภาพจากความทรงจำของเขาออกมาทั้งหมด ของนั้นคือของทุกอย่างที่เป็นของเขานั้นเอง เส้นผม เล็บมือ ตั้งแต่เกิด ตัวหนังสือตัวแรก รูปถ่าย ขวดนม หมอน หนังสือแบบเรียนทุกอย่างในวัยเด็ก ภาพทุกภาพได้ออกมาจากหัวเขา เขาลืมไปว่า พ่อคือคนที่อยู่ข้างๆเขาเสมอ
ต่อจากนั้นมา ลูกก็ได้มีครอบครัวและมีลูก เขาได้ทำทุกอย่างที่พ่อเคยสอนเขา ให้กับลูกของเขาเอง และเขาก็ยังคงเก็บกล่องใบนั้นของพ่อ และของลูกของเขาเองลงในกล่องใบนั้นตลอดไป กับคำสอนของพ่อที่สอนให้เป็นคนดีสืบลูกสืบหลานตลอดไป...
Ittiphol Live