สวัสดีครับ
ขอเกริ่นก่อนนะครับ ปัจจุบันในบ้านของผมที่อาศัยอยู่นั้น มีคุณยาย ผมซึ่งเป็นหลาน และพี่เลี้ยงอยู่อีก 1 คน รวมกันเป็น 3 คนครับ
ส่วนคุณตาของผมแกเกษียณอายุราชการ แต่ยังมีไปทำงานบ้างครับ
แกก็จะกลับมาที่บ้านเดือนล่ะครั้งครับและคุณยายก็จะได้รายได้จากการที่คุณตากลับมาในแต่ล่ะครั้งจากเงินบำนาญของแก

ในปัจจุบัณ คุณยายอายุ 72 ปีแล้วครับ
คุณยายมีลูก 2 คน คือ แม่กับน้าของผม น้าของผมก็แยกไปมีครอบครัวจะกลับมาเยี่ยมคุณยายบ้างนานๆครั้ง
ส่วนคุณแม่ของผมก็แยกตัวออกไป แต่ก็มาหาคุณยายเกือบทุกวันนะครับ ทั้งซื้ออาหาร ขนมมาฝาก
และมารับไปทำงาน(คุณยายผมอยู่เฉยๆไม่ได้ครับ คุณตาบอกแกค่อนข้างจะ Hyper ต้องหาอะไรทำ หาเพื่อนคุยด้วยตลอด)

ส่วนผมปัจจุบันเรียนอยู่ครับ อายุ 21 ปี ซึ่งเป็นหลานอยู่กับยายมาตั้งแต่ยังเด็ก
เนื่องจากคุณพ่อกับคุณแม่ผมแยกทางกัน และคุณยายเองก็จ้างพี่เลี้ยงมาดูแลผมตั้งแต่เด็กๆ
จนปัจจุบันพี่เลี้ยงกลายเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวของผม จากดูแลผม ก็กลายเป็นดูแลคนในบ้าน กลายเป็นดูแลคุณยาย

ต้องบอกก่อนนะครับ ที่ทุกคนไม่มาอยู่รวมกันในบ้าน ผมก็ไม่ทราบเหตุผลที่แท้จริงเหมือนกัน แต่เท่าที่อยู่ด้วยกันแค่เพียงชั่วคราว
คุณยายแกมักจะชวนทะเลาะครับ ทำให้คุณตา คุณแม่ หรือคนในบ้านอารมณ์เสีย ด้วยคำพูดของแกที่แกไม่ได้คิดถึงคนฟังสักเท่าไหร่
ยายผมเป็นคนต่างจังหวัดมาก่อน ก่อนที่จะเข้ามาใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพฯกับคุณตา การดำเนินชีวิตช่วงสาวๆผมก็ไม่รู้นะครับว่าเป็นไง
แต่ในตอนนี้ใครอยู่ตรงไหน ชวนคุยไปหมดทุกเรื่อง เป็นเหมือนชาวบ้านคนนึง ตะโกนคุย หัวเราะอย่างสะใจ เป็นปกติของแกครับ
ถ้าอยู่บ้านมีคนมาซ่อมถนนหลังบ้าน มีช่างไฟฟ้ามาซ่อมอะไรแกก็ขอให้ได้ออกไปคุยหน่อยครับ

คุณยายของผม ผมไม่ทราบว่าอาการเหล่านี้คืออะไร และผมควรรับมืออย่างไร บ่อยครั้งที่ผมพยายามเตือน พยายามพูดกับแก
แกก็จะหาว่าผมเถียง ผมเจ้าอารมณ์ ซึ่งผมยอมรับว่าผิดเองในบางครั้ง หลังจากการพูดด้วยดี lvl1 ไม่เป็นผล lvl2 เริ่มใช้เสียงกับแก
ผมรู้ว่าผมก็ผิดนะครับ พ่อผมมักบอกว่าให้ปล่อยแกไป เราไม่ควรวิพากวิจารณ์ผู้ใหญ่ แต่ผมหวังดี ต้องการให้คนอื่นมองแกดีน่ะครับ
คุณยายผมมีอาการเหล่านี้ครับ

-คุณยายผมมักมีอาการ อยากได้ของคนอื่นครับ กระเป๋าใบที่ใครถือแกชอบ แกจะอยากได้ หากคนนั้นซื้อใหม่มาให้แกก็ชอบครับ
แต่ไม่ถูกใจ ไม่ใช้ อยากจะใช้ใบที่เจ้าของคนนั้นถือ ผมไม่ได้ใส่ร้ายยายนะครับ มันคือเรื่องจริง ที่ผมอยากรู้ว่าอาการเหล่านี้คืออะไร

-คุณยายมักอยากได้ของฟรี อยากได้ของถูก ซึ่งบอกไว้ก่อนบ้านผมเองไม่ได้มีปัญหาทางเ้านฐานะขนาดนั้นครับ ทุกอย่างมีพร้อม
แต่แกก็ยังคงอยากได้ ช่วงน้ำท่วม บ้านผมไม่ท่วมแกก็ไปรับสิทธิ์ แถวที่ทำงานแกแจกข้าว แกก็ไปต่อแถวรับครับ
หนังสือพิมพ์ในปัจจุบันไม่อ่านครับ รอรับจาก M2F อย่างเดียว ตอน Mc ที่อนุเสาวรีย์แจก McMuffin แกก็ไปต่อถึง 3 รอบครับ...

-คุณยายมักเป็นคนที่ประหยัดมากถึงที่สุด จนทำให้คนรอบข้างหัวเสียยครับ แกมักจะบอกว่าให้ประหยัด อยากจะทำอะไรก็ประหยัดครับ
คือผมคิดว่าประหยัดเป็นเรื่องดีครับ แต่ในหลายๆอย่างมันทำให้เราลำบากมันก็เกินไปน่ะครับ จนทพให้ตัวเองเดือดร้อนมันตึงไปหน่อย
แอร์ในช่วงกลางวัน จะเปิดก็ต่อเมื่อ มีคนมาอยู่กัน 3 คนขึ้นไปในห้องนั้น และวันนั้นอากาศร้อนมาก หากไม่ตรงตามเงื่อนไขก็ทนร้อนไป
เสื้อผ้าที่แกมักจะใส่ซ้ำ หลังจากไปเดินออกกำลังกายแล้ว ซึ่งการซักผ้าบ้านผมซักมือครับ เครื่องซักผ้ามีนะครับ ซื้อมา 7 ปี ใช้ 3 ครั้ง
อาหารการกินทุกอย่าง ข้าวสารที่บ้านไม่เคยซื้อเลย แกรอเอามาจากพี่เลี้ยงเวลากลับบ้าน ต่างจังหวัด
การนอนของผมปัจจุบันยังคงต้องนอนกับยายครับ ยายบอกจะได้ไม่เปลืองค่าไฟครับ หากผมจะย้ายไปนอนห้องนอนเก่าแม่ผม
ยายผมก็จะบอกว่าจะตามมานอนข้างล่างเตียงด้วย...
รถที่บ้านมีคันเล็กอยู่คันหนึ่งครับ เป็นรถมือเท่าไหร่ไม่ทราบ แต่ซ่อมไปหลายครั้งมากๆครับ เป็นคันที่ผมใช้ขับไปเรียน
ถ้านอกเหนือจากนั้น ไม่ให้ใช้ครับ มันเปลืองน้ำมัน และในบางครั้งผมต้องเติมน้ำมันเอง...

-ทุกครั้งที่มีใครมาหา หรือใครในบ้านไปข้างนอก ต้องมีของมาฝากครับ ต้องซื้อเลย คือเหมือนเป็นหน้าที่ไปเลยครับ
ทั้งๆที่บางทีไปทำธุระก็ต้องซื้อ แกไม่สนว่าของจะดีหรือไม่ จะมากหรือเปล่า ขอแค่มีมาให้แกครับ

-คุณยายชอบเล่าเรื่องปัญหาในครอบครัวให้คนนอกฟังเสมอ ซึ่งคนนอกนั้นบ้างทีก็เป็นเพื่อนของคุณตาซะเอง
ใครทำอะไรในบ้านเล่าหมดเลย...

-คุณยายมักไม่ฟังคำพูดของใครครับ เธอมักคิดว่าความคิดเธอเองน่ะถูกแล้ว และคนที่มาแย้งหรือสอนคือเถียง
คนที่คุณยายชอบที่สุดคือคนประเภทเอาใจคุณยาย ประจบคุณยาย ซึ่งคนเหล่านั้นคือลูกหนี้ของแกทั้งนั้น
แกมักจะคิดว่าคนเหล่านั้นจริงใจกับแกมากครับ เค้าว่าอะไรมายายแกก็จะเชื่อหมดเลย...

-บางครั้งคุณยายก็ไปขโมยดอกไม้ ต้นไม้บ้านอื่นๆในหมู่บ้าน แล้วเอามาปลูกเองที่บ้านครับ
บางครั้งก็ขอเอาดื้อๆ ไปสอยมะม่วงมาดื้อๆ ขณะเจ้าของบ้านไม่อยู่

-คุณยายผมเป็นผู้ซึ่งไม่เคยผิดครับ ไม่เคยยอมรับความผิดในสิ่งที่ตัวเองพูดหรือทำ หากของชิ้นนั้นเสียเพราะแกทำล่าสุด
แล้วเราจับได้ แกก็จะเงียบเฉไฉไปทางอื่น หากไม่รู้ก็จะปล่อยไว้อย่างนั้นครับ แล้วไปโทษคนอื่นเอา
คุณยายผมมาศัลยกรรมทำจมูกตอนอายุ 60 กว่าๆครับ แล้วทีนี้มันจะบบวมในช่วงแรกๆ
แกไปบอกคนอื่นว่าเพราะผมนอนแล้วเอามือไปฟาดจมูกแก คือมันไม่จริงเลยครับ...
และตอนแม่ผมเด็กๆ แกใช้ให้ไปเอาของที่ข้างนอกบ้าน แม่ก็ไปทำธุระให้ พอกลับมามืด โดนคุณตาตี
คุณยายก็ไม่ช่วยอะไรนะครับ ไม่ยอมบอกด้วยว่าให้ไปทำอะไรมา

-คุณยายผมมักจะพูดอะไรไม่ค่อยคิดถึงคนฟังเท่าไหร่น่ะครับ ทำให้หลายๆครั้ง มีหลายๆคนที่เสียใจ
และแกไม่เคยกล่าวคำว่าขอโทษเลย ผมเคยโดนประตูล้มทับหัว แกยืนตะโกนว่า ประตูโดนหัวตายแน่ๆ เลือดคั่งแน่ๆ
คือ....มาดูแล้วพาไปโรงพยาบาลทีฮะยาย ตอนนั้นเพิ่ง ป.5

-คุณยายผมมักชอบปิดบังเรื่องการซื้อรถ โอนที่ หรืออะไรต่างๆ เพราะกลัวคุณตาจะรู้ว่าแกมีเงิน ไม่รู้ว่าเพราะอะไรแกถึงกลัว
สุดท้ายพอคุณตาจับได้ ก็ทะเลาะกันครับ...

ทั้งหมดที่กล่าวมาแกเริ่มจะเป็นหนักขึ้นเรื่อยๆ ตามอายุที่มากขึ้นของแก ผมควรทำอย่างไรครับ
พอจะมียาฮอร์โมน หรือควรจะพูดด้วยวิธีไหนได้บ้างครับ ให้ทุกอย่างดีขึ้นได้ไหมครับ
ผมเข้าใจถูกไหมว่ายายผมมีอาการจิตนิดหน่อย ที่อยากได้ของคนอื่น ที่ชอบของถูกๆ
เหมือนแกเสพย์ติดว่า สิ่งที่มีอยู่ห้ามลด ต้องมีแต่เพิ่มพูนน่ะครับ

ขอบคุณทุกท่านนะครับ
ขออภัยหากพิมพ์ให้อ่านยาก เป็นการตั้งกระทู้ที่ค่อนข้างระบายความในใจครั้งแรก
จุดประสงค์เพื่ออยากให้ยายผมเป็นปกติ หรือผมและทุกคนเองควรปรับตัวเข้าหาคุณยายครับ
ผมรักมนุษย์ป้าคนนี้มากครับ แกเป็นคนเลี้ยงดูผมมาตั้งแต่เด็ก ต่อให้แกจะชอบพูดทวงในสิ่งที่แกให้มาเสมอตั้งแต่เด็กก็ตาม