เป็นเรื่องที่เราสงสัยมานานมาก ส่วนตัวเป็นคนแข็ง เราไม่เอาเปรียบใคร แต่ก็ไม่ยอมให้ใครเอาเปรียบ ไม่ว่าคนๆ นั้นจะเป็นใครก็ตาม

ครั้งสองครั้งก็พอทน แต่มากกว่านั้นจะเริ่มแสดงอาการไม่พอใจนิดๆ ถ้ามากๆ เข้าเมื่อไรเราจะแสดงออกชัดเจนว่าเราไม่พอใจกับ

การกระทำของคนที่มาเอาเปรียบเราแต่ทุกครั้งเราจะโดนด่ากลับมาว่าทำไมไม่รู้จักอดทน ทำไมต้องทำให้บรรยากาศเสีย คือทำไมล่ะ

เราไม่ได้เป็นคนผิด แล้วก็เป็นคนเสียหาย ทำไมต้องให้เราเป็นฝ่ายทนกับพฤติกรรมที่ไม่สมควร ทำไมไม่เป็นฝ่ายที่ทำผิดที่ต้อง

ปรับปรุงตัว สมัยเรียนเราไม่พอใจเพื่อนที่มาไม่ตรงตามเวลานัด เราคือคนผิดที่ไม่ยอมกับเรื่องแค่นี้ของเขา เวลาที่โหวด

การตัดสินใจทำงานกัน ผลโหวตได้อย่างนี้ แต่มีคนหนึ่งเอาแต่ใจจะเอาแบบตัวเอง เราไม่พอใจ เราก็เป็นคนผิดที่ทำให้

บรรยากาศเสีย (คือเราเสียงไม่ดี และหน้าก็แสดงความไม่พอใจ แต่คนนั้นไม่ได้พูดเสียงไม่ดี แต่ไม่ว่าจะพยายามพูดเหตุผล

เท่าไร ก็บอกว่าจะเอาแบบตัวเองท่าเดียว) เรียบจบมาทำงานกับเพื่อน เราไม่พอใจที่เพื่อนทำงานแบบไม่ค่อยเกรงใจเรา

นึกขี้เกียจขึ้นมาก็ให้เราเป็นคนทำ มันเป็นงานเล็กๆ ก็จริง แต่สะสมหลายครั้ง และหลังๆ ก็ถี่ขึ้นเรื่อยๆ จนงานบางอย่าง

ของมันก็กลายเป็นงานของเราโดยสมบูรณ์ (แล้วเหมือนมันจะลืมไปด้วยว่าที่จริงแต่แรกเป็นงานส่วนของมัน) แต่ถ้าเรา

ตามงานถามงานมันเรากลับโดนด่าว่าไม่เห็นใจมัน เป็นคนเครียดเกิน มันไม่อยากยุ่งด้วย ล่าสุดคนที่เข้ามาใหม่ชอบสูบบุหรี่

ในห้องน้ำที่ทำงาน (ซึ่งบริษัทเป็นบริษัทเล็กๆ ห้องน้ำห้องเดียวใช้ด้วยกันหมด) แล้วมานั่งข้างเรา กลิ่นก็เหม็น เราไม่พอใจ

วันแรกๆ เราก็เอามือปิดจมูก แล้วเลื่อนเก้าอี้ให้ห่างเขามากขึ้น แต่หลายวันกลับสูบบ่อยขึ้น เวลาเขาเพิ่งไปสูบแล้วมานั่ง

เราจะลุกไปนั่งที่อื่นเลยสักพักใหญ่ พอให้กลิ่นหายไปถึงกลับมานั่ง (ที่จริงบริษัทไม่ให้สูบด้วย แต่เจ้านายเป็น

คนอะลุ่มอลวย) ทำไมเขาต้องมาสูบที่บริษัทให้คนอื่นได้รับสารไปกับเขา ทำไมไม่ไปสูบที่บ้านตัวเอง แต่ถ้าเป็นเรื่องทั่วไป

เราก็คุยด้วย เรื่องงานถามเราเราก็ตอบ เราไม่ได้รังเกียจตัวเขา แต่อยากให้เขาเลิกมาสูบบุหรี่ที่บริษัท สุดท้ายเรากลับโดน

คนอื่นว่าว่าไม่มีความอดทน แม่ด่าเราว่าทำไมเราชอบสร้างศัตรู ทำไมชอบหาเรื่องคนอื่น เรายอมรับว่าถ้าเราโกรธเกลียด

ใครขึ้นมาเราเอาเรื่องมาก (ส่วนมากที่เราแสดงความไม่พอใจกับคนอื่น เราไม่ถึงจุดนี้ แค่อารมณ์ไม่พอใจ และต้องการให้

อีกฝ่ายเปลี่ยนพฤติกรรมที่ไม่น่าจะเป็นนั้น และถ้าเขาเปลี่ยนแล้วเราก็โอเค ไม่ได้อะไรอีก) เราเคยบพูดว่าอยากให้เพื่อน

ที่มันเอาเปรียบเราไปเจอแบบที่มันทำกับเราบ้าง แม่ก็ด่าว่าเราเห็นแก่ตัว ทำไมล่ะ เราไม่ได้เป็นคนผิด ไม่ได้เอาเปรียบคนอื่น

แค่ต่อว่าและแสดงให้อีกฝ่ายเปลี่ยนการกระทำที่มันไม่ควร จะว่าเราความอดทนต่ำ ไม่เก็บอารมณ์ก็ยอมรับ แต่ทำไม

เราถึงกลายเป็นคนที่โดนตราหน้าว่าเป็นคนสร้างปัญหาให้สังคม ทำไมไม่แก้ตรงจุดที่ผิด ให้เรายอม ให้เราเงียบ ส่วนคนที่

เอาเปรียบคนอื่นเริงร่าไปทำตัวอย่างนั้นทั่ว ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรทำไมคนที่เสียหายต้องเป็นฝ่ายยอม ทั้งๆ ที่เรา

พยายามจะให้อะไรมันเป็นอย่างที่ควร ให้ทุกคนได้รับความเสมอภาค เรารู้ตัวว่านิสัยอย่างเราคนคงไม่ค่อยชอบเท่าไร แต่ทำไม

คนที่เอาเปรียบคนอื่นกลับเป็นฝ่ายที่ถูกต้อง เป็นที่รัก คนเข้าข้าง คนเห็นใจ