สวัสดีครับแวะมากวนใจคนอ่านอีกแล้ว^ ^
หลังจากกระทู้หัดตั้งกระทู้แรก
http://ppantip.com/topic/31977982
ตามมาด้วยกระทู้หัดถ่ายภาพ กดกดถ่ายๆ Style S4zoom
http://ppantip.com/topic/31983160
S4zoom มีดีที่มันzoom
http://ppantip.com/topic/32026670
บนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอนเมื่อมองจากมุมนี้
http://ppantip.com/topic/32044625
ถ่ายภาพดับร้อน ตะลอนกับS4zoom
http://ppantip.com/topic/32065046
แม้เรื่องราวจะแย่ แค่ไม่ทุกข์ ก็สุขแล้ว
http://ppantip.com/topic/32131107
และ ความสุข และ รอยยิ้มเหล่านั้นที่santorini
http://ppantip.com/topic/32136191
วันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์การหัดถ่ายภาพของผมให้ฟังนะครับ เนื่องจากสมัยวัยรุ่นผมเห็นเขาเดินถ่ายภาพกันครับ ชีวิตคนเหล่านั้นดูอิสระชอบกล ยิ่งเห็นเค้าเปลี่ยนเลนส์กันฟึบฟั่บๆ ยิ่งอยากได้บ้าง มันทำให้ผมอิจฉาครับ - -'
และผมก็คิดได้ว่าหากมัวแต่นั่งมอง ผมก็ได้แต่นั่งมอง คงไม่มีวันเป็นอย่างเค้าแน่ๆ จึงตัดสินใจก้าวข้ามรั้วพันธนาการออกมา
จากนั้นผมจึงออกไปเดินหาซื้อกล้องบ้างครับ "เอาแบบที่มันเปลี่ยนเลนส์ได้" นี่คือข้อความในจิตใต้สำนึกของผม ^ ^
แต่. . .พอรู้ราคาเท่านั้นแหละครับผมต้องถอยมาตั้งหลักเสียใหม่T T
ระหว่างเดินเซ็งๆอยู่ผมก็เหลือบไปเห็นโทรศัพท์เครื่องหนึ่ง ถูกต้องครับมันคือS4zoom อารมณ์ผมตอนนั้นเหมือนกับมันคือแสงสว่างเลยทีเดียว
เพราะอย่างที่เคยบอกไปครับ ว่ามันตอบโจทย์อะไรผมได้หลายๆอย่าง
แต่ปัญหามันเกิดหลังจากนี้ครับ คือผมไม่รู้จะถ่ายอะไร ไม่มีความรู้ ได้แต่กดๆ ถ่ายๆ ครับ
ไม่รู้เรื่ององค์ประกอบ ไม่รู้ว่าต้องทำอะไร ถ่ายอะไร
อารมณ์แบบประมาณว่าเจออะไรก็ถ่าย
ผ่านอะไรก็ถ่าย
ตื่นก็ถ่าย
นั่งรถก็ถ่าย
ภาพก็ได้ประมาณงูๆปลาๆนี่แหละครับ
จนวันนึงผมนั่งถ่ายรถเล่นๆ
ผมรู้สึกว่ามันแปลกตาดีแหะ ฟ้าก็สวยดีอีกต่างหาก ถึงมันจะยังไม่ใช่ภาพสวยก็เถอะ จังหวะนั้นเองเสียงของนักถ่ายภาพที่เคยได้ยินคนหนึ่งก็ดังขึ้นในหัว ว่า "การถ่ายภาพมันขึ้นอยู่กับเวลา และ มุมมอง"
หลังจากนั้นผมก็สนใจเรื่องมุมที่ต้องมองมากขึ้น
ใส่ใจรายละเอียดมากขึ้น
มันทำให้ผมรู้ว่าการถ่ายภาพมันไม่ได้ง่ายเหมือนอย่างที่ผมคิดเลย ไม่ใช่แค่การมีกล้องแล้วกดถ่าย มันมีรายละเอียด และ มีอะไรต่ออะไรมากมายอยู่ในนั้น และการถ่ายภาพมันยังสอนให้ผมรู้อีกด้วยว่า "เราไม่จำเป็นต้องเก็บทุกสิ่งทุกอย่างไว้ในความทรงจำ เราสามารถเลือกที่จะเก็บแต่สิ่งที่เราต้องการได้ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างมันอยู่ที่เราจะมอง"
ผมจึงหลงรักการถ่ายภาพเข้าไปเสียแล้ว ^ ^
สุดท้ายนี้ผมขอตัวไปหัดถ่ายภาพต่อก่อนนะครับ ขอให้มีความสุขทุกท่านนะครับผม
เมื่อมือใหม่ หัดถ่ายด้วยS4zoom
หลังจากกระทู้หัดตั้งกระทู้แรก
http://ppantip.com/topic/31977982
ตามมาด้วยกระทู้หัดถ่ายภาพ กดกดถ่ายๆ Style S4zoom
http://ppantip.com/topic/31983160
S4zoom มีดีที่มันzoom
http://ppantip.com/topic/32026670
บนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอนเมื่อมองจากมุมนี้
http://ppantip.com/topic/32044625
ถ่ายภาพดับร้อน ตะลอนกับS4zoom
http://ppantip.com/topic/32065046
แม้เรื่องราวจะแย่ แค่ไม่ทุกข์ ก็สุขแล้ว
http://ppantip.com/topic/32131107
และ ความสุข และ รอยยิ้มเหล่านั้นที่santorini
http://ppantip.com/topic/32136191
วันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์การหัดถ่ายภาพของผมให้ฟังนะครับ เนื่องจากสมัยวัยรุ่นผมเห็นเขาเดินถ่ายภาพกันครับ ชีวิตคนเหล่านั้นดูอิสระชอบกล ยิ่งเห็นเค้าเปลี่ยนเลนส์กันฟึบฟั่บๆ ยิ่งอยากได้บ้าง มันทำให้ผมอิจฉาครับ - -'
และผมก็คิดได้ว่าหากมัวแต่นั่งมอง ผมก็ได้แต่นั่งมอง คงไม่มีวันเป็นอย่างเค้าแน่ๆ จึงตัดสินใจก้าวข้ามรั้วพันธนาการออกมา
จากนั้นผมจึงออกไปเดินหาซื้อกล้องบ้างครับ "เอาแบบที่มันเปลี่ยนเลนส์ได้" นี่คือข้อความในจิตใต้สำนึกของผม ^ ^
แต่. . .พอรู้ราคาเท่านั้นแหละครับผมต้องถอยมาตั้งหลักเสียใหม่T T
ระหว่างเดินเซ็งๆอยู่ผมก็เหลือบไปเห็นโทรศัพท์เครื่องหนึ่ง ถูกต้องครับมันคือS4zoom อารมณ์ผมตอนนั้นเหมือนกับมันคือแสงสว่างเลยทีเดียว
เพราะอย่างที่เคยบอกไปครับ ว่ามันตอบโจทย์อะไรผมได้หลายๆอย่าง
แต่ปัญหามันเกิดหลังจากนี้ครับ คือผมไม่รู้จะถ่ายอะไร ไม่มีความรู้ ได้แต่กดๆ ถ่ายๆ ครับ
ไม่รู้เรื่ององค์ประกอบ ไม่รู้ว่าต้องทำอะไร ถ่ายอะไร
อารมณ์แบบประมาณว่าเจออะไรก็ถ่าย
ผ่านอะไรก็ถ่าย
ตื่นก็ถ่าย
นั่งรถก็ถ่าย
ภาพก็ได้ประมาณงูๆปลาๆนี่แหละครับ
จนวันนึงผมนั่งถ่ายรถเล่นๆ
ผมรู้สึกว่ามันแปลกตาดีแหะ ฟ้าก็สวยดีอีกต่างหาก ถึงมันจะยังไม่ใช่ภาพสวยก็เถอะ จังหวะนั้นเองเสียงของนักถ่ายภาพที่เคยได้ยินคนหนึ่งก็ดังขึ้นในหัว ว่า "การถ่ายภาพมันขึ้นอยู่กับเวลา และ มุมมอง"
หลังจากนั้นผมก็สนใจเรื่องมุมที่ต้องมองมากขึ้น
ใส่ใจรายละเอียดมากขึ้น
มันทำให้ผมรู้ว่าการถ่ายภาพมันไม่ได้ง่ายเหมือนอย่างที่ผมคิดเลย ไม่ใช่แค่การมีกล้องแล้วกดถ่าย มันมีรายละเอียด และ มีอะไรต่ออะไรมากมายอยู่ในนั้น และการถ่ายภาพมันยังสอนให้ผมรู้อีกด้วยว่า "เราไม่จำเป็นต้องเก็บทุกสิ่งทุกอย่างไว้ในความทรงจำ เราสามารถเลือกที่จะเก็บแต่สิ่งที่เราต้องการได้ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างมันอยู่ที่เราจะมอง"
ผมจึงหลงรักการถ่ายภาพเข้าไปเสียแล้ว ^ ^
สุดท้ายนี้ผมขอตัวไปหัดถ่ายภาพต่อก่อนนะครับ ขอให้มีความสุขทุกท่านนะครับผม